Psalmen 38

1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:

David kah ngaidamnah Tingtoenglung Aw BOEIPA, na thinhul neh kai n'tluung boel lamtah na kosi neh kai n'toel boeh.

2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.

Na thaltang loh kai dongah sap ha tlaeh tih na kut loh kai n'nan.

3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;

Nang kah kosi dongah ka pum he hlang la om voelpawh. Ka tholh dongah ka rhuh a sading pawh.

4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.

Kai kathaesainah loh ka lu hang khuk tih, kai ham hnophueih bangla a rhih loh n'nan.

5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;

Ka anglat dongah, ka boengha rhong tih rhim coeng.

6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.

Ka ngam paihaeh tangkik hil khohnin yungah kopang neh ka van.

7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;

Ka uen khaw boeih duih tih, ka pum he hlang la om voelpaawh.

8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.

Ka lungmit tih ka paep dongah, lungbuei phoenanah neh mat ka kawk.

9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;

Ka ngaihlihnah boeih he, ka Boeipa namah taengah ka hal tih, ka hueinah he namah taeng lamloh a thuh moenih.

10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.

Ka lungbuei a thimpom tih ka thadueng hnoeng. Te dongah ka mik khaw tueng pawh.

11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;

Ka tlohtat dongah ka lungnah ka paya rhoek loh saisai m'pai tak tih ka huiko khaw a hla lam ni a pai uh coeng.

12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.

Ka hinglu aka mae rhoek loh n'hlaeh tih, kai yoethae puei ham aka tlap rhoek loh a talnah te a thui uh. Te dongah hlangthai palat rhoek loh hnin at puet n'taeng uh.

13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,

Tedae kai tah hnapang bangla ka ya voelpawt tih olmueh loh a ka a ang pawt bangla ka om.

14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.

Te dongah aka ya thai pawt tih a ka ah toelthamnah aka om pawt hlang bangla ka om.

15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;

BOEIPA nang dongah ka hangdang tih nang loh nan doo bitni ka Boeipa ka Pathen aw

16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.

Te dongah, “Ka kho he a paloe vaengah kai n'kohah thil uh tih kai soah pomsang uh ve,” ka ti.

17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;

Cungdonah ham ka tawn uh tih ka nganboh loh kamah taengah om taitu.

18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.

Te dongah kai kathaesainah te ka doek. Kamah kah tholhnah dongah ka mawn.

19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,

Tedae ka thunkha rhoek kah hingnah tah ting tih a honghi dongah ka lunguet loh pungtai.

20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.

Te dongah a then te a thae neh aka thuung rhoek loh kai n'khingkhoek vaengah a then te kamah loh ka vai rhoela ka vai.

21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!

Ka BOEIPA Pathen aw, kai n'hno boel lamtah kai taeng lamkah n'lakhla tak boeh.

22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!

Kai bomkung la ha tawn uh laeh ka loeihnah Boeipa.