Psalmen 34

1 Van David, toen hij zich voor Abimé als een krankzinnige had aangesteld, door hem was weggejaagd, en was heengegaan. Altijd wil ik Jahweh prijzen, Steeds trilt zijn lofzang in mijn mond.

Na Rawiri, i tona ahua i rere ke ra i te aroaro o Apimereke; na pei ana ia, a haere ana. Ka whakapaingia e ahau a Ihowa i nga wa katoa; he whakamoemiti tonu ta toku mangai ki a ia.

2 Mijn ziel zal roemen in Jahweh; Bedrukten zullen het horen, en juichen.

Ka whakamanamana toku wairua ki a Ihowa: ka rongo te hunga mahaki, a ka hari.

3 Verheerlijkt Jahweh met mij, Laat ons te zamen zijn Naam verheffen:

Kia whakanui tahi tatou i a Ihowa, kia whakateitei tahi hoki i tona ingoa.

4 Ik heb Jahweh gesmeekt; Hij heeft mij verhoord, En mij van al mijn angsten bevrijd.

I rapu ahau i a Ihowa, a rongo mai ana ia ki ahau, whakaorangia ana ahau e ia i oku wehi katoa.

5 Ziet naar Hem op, dan straalt gij van vreugde, En uw gelaat zal niet blozen van schaamte.

I titiro ratou ki a ia, a kua marama: a kahore rawa he whakama o o ratou mata.

6 Hier is een rampzalige, die om hulp heeft geroepen: Jahweh heeft hem gehoord, en van al zijn ellende verlost.

I karanga tenei tangata iti, a whakarongo ana a Ihowa, whakaora ana i a ia i ona whakapawera katoa.

7 De engel van Jahweh slaat zijn legerplaats op Rond die Hem vrezen, om ze te redden!

E noho ana te anahera a Ihowa i tetahi taha, i tetahi taha, o te hunga e wehi ana i a ia, a e whakaora ana i a ratou.

8 Smaakt en beseft dan de goedheid van Jahweh; Gelukkig de man, die zijn hoop op Hem stelt.

Whakamatauria, kia kite ai koutou i te pai o Ihowa: ka hari te tangata e whakawhirinaki ana ki a ia.

9 Vreest Jahweh, zijn vromen, Want die Hem duchten, ontbreekt het aan niets;

Kia wehi ki a Ihowa, e tona hunga tapu: e kore hoki e hapa nga tangata e wehi ana i a ia.

10 Rijken kunnen verarmen en hongeren, Die Jahweh zoekt, komt niets te kort.

E hapa ana nga kuao raiona, e mate ana i te kai: ko te hunga ia e rapu ana ki a Ihowa, e kore e hapa i tetahi mea pai.

11 Komt nu, kinderen, en luistert naar mij! Ik leer u, hoe men Jahweh moet vrezen,

Haere mai, e nga tamariki, whakarongo ki ahau: maku koutou e ako kia wehi ki a Ihowa.

12 En wie het is, die van het leven geniet, Lengte van dagen zich wenst, om het goede te zien:

Ko wai te tangata e hiahia ana ki te ora, e whai ana kia maha nga ra, kia kite i te pai?

13 Bewaar uw tong voor het kwaad, En uw lippen voor leugen;

Tiakina tou arero kei kino, ou ngutu kei korero hianga.

14 Vlucht het kwaad, doe enkel wat goed is; Zoek de vrede, en jaag hem na!

Mawehe atu i te kino, mahia te pai; rapua te ata noho, whaia hoki.

15 De ogen van Jahweh zijn op de vromen gericht, Zijn oren naar hun smeken gekeerd;

E tau ana nga kanohi o Ihowa ki te hunga tika; me ona taringa ki ta ratou karanga.

16 Maar Jahweh’s aanschijn blikt grimmig tegen de bozen, Om hun gedachtenis van de aarde te delgen.

E he ana te mata o Ihowa ki nga kaimahi i te kino, hei hatepe i a ratou i te whenua kei maharatia.

17 De vromen roepen, en Jahweh verhoort hen, En verlost ze van al hun ellende;

I karanga te hunga tika, a i whakarongo a Ihowa, whakaorangia ana ratou e ia i o ratou whakapawera katoa.

18 Gebroken harten blijft Jahweh nabij, Vermorzelde zielen komt Hij te hulp.

E tata ana a Ihowa ki te hunga ngakau maru: ka whakaorangia ano e ia te hunga wairua iro.

19 Hoe talrijk de rampen van den rechtvaardige ook zijn, Jahweh redt hem er uit;

He tini nga mate o te tangata tika: otiia e whakaorangia ana ia e Ihowa i roto i era katoa.

20 Jahweh is voor al zijn beenderen bezorgd, Niet één daarvan wordt gebroken.

E tiakina ana e ia ona wheua katoa: e kore tetahi e whati.

21 De zonde brengt den boze de dood, En wie den rechtvaardige haat, moet het boeten.

Ka mate i te kino te tangata hara; a ka he te hunga e kino ana ki te tangata tika.

22 Maar zijn dienaars spaart Jahweh het leven; Wie tot Hem vlucht, zal het nimmer berouwen.

E hokona ana e Ihowa te wairua o ana pononga, e kore ano e he tetahi o te hunga e whakawhirinaki ana ki a ia.