Psalmen 25

1 Van David. Tot U verhef ik mijn ziel, O Jahweh, mijn God!

Pesem Davidova: K tebi, Gospod, dvigam dušo svojo.

2 Op U blijf ik hopen; laat mij niet worden beschaamd, En den vijand niet de spot met mij drijven.

Bog moj, v té zaupam, naj se ne osramotim, sovražniki moji naj se ne radujejo nad mano.

3 Neen, niemand die op U vertrouwt, wordt beschaamd; Alleen de afvalligen worden te schande.

Tudi kdor čaka tebe, naj se ne osramoti; osramoté se naj, kateri izdajalsko ravnajo po krivem.

4 Jahweh, toon mij uw wegen, En maak mij uw paden bekend;

Pota svoja mi kaži, Gospod; steze svoje úči me.

5 Laat mij wandelen in uw waarheid, Onderricht mij, want Gij zijt de God van mijn heil. Op U blijf ik altijd vertrouwen, Om uw goedheid, o Jahweh!

Daj, da hodim po resnici tvoji, in úči me; ker ti si Bog blaginje moje, tebe čakam ves dan.

6 Gedenk uw barmhartigheid, Jahweh; En uw ontferming, want ze zijn eeuwig!

Spomni se usmiljenja svojega, Gospod, in milosti svojih, da so od vekomaj.

7 Wees niet de zonden mijner jeugd en mijn fouten indachtig, Maar blijf mij gedenken naar uw genade.

Grehov mladosti moje in pregreškov mojih ne spominjaj se; po milosti svoji spominjaj se me ti, zavoljo dobrote svoje, Gospod.

8 Jahweh is goed en minzaam: Daarom wijst Hij de zondaars terecht.

Dober in pravičen je Gospod: zatorej uči grešnike pot;

9 De nederigen houdt Hij in het rechte spoor, Den eenvoudige toont Hij zijn pad;

Dela, da hodijo krotki po pravici, in krotke uči pot svojo.

10 Alle wegen van Jahweh zijn goedheid en trouw, Voor wie zijn Verbond en zijn Wet onderhoudt.

Vse steze Gospodove so milost in zvestoba njim, ki hranijo zavezo njegovo in pričanja njegova.

11 O Jahweh, om wille van uw Naam, Vergeef mij mijn schuld, hoe groot zij ook is.

Zavoljo imena svojega, Gospod, bodeš torej prizanesel krivici moji, ker velika je.

12 Iedereen, die Jahweh vreest, Leert Hij, welke weg hij moet kiezen:

Kakošen bode mož tisti, kateri se boji Gospoda, ki ga uči, katero pot naj izvoli?

13 Hijzelf zal steeds in voorspoed leven, Zijn kinderen zullen het Land bezitten.

Duša njegova bode prenočevala v dobrem, in seme njegovo bode dedovalo deželo.

14 Jahweh’s vriendschap geldt hun, die Hem vrezen, Hij maakt hen deelachtig aan zijn Verbond.

Skrivnost Gospodova biva pri njih, ki se ga bojé, in zaveza njegova, da po izkušnji priča zanje.

15 Mijn ogen zijn altijd op Jahweh gericht; Want Hij trekt mijn voet uit de strikken.

Oči moje gledajo neprestano v Gospoda; ker on potegne iz mreže noge moje.

16 Wend U tot mij, en wees mij genadig, Want ik ben eenzaam, ellendig.

Ozri se v mé, in milost mi stóri; ker samoten sem in ubožen.

17 Verlicht de druk van mijn hart, En bevrijd me van mijn benauwdheid!

Stiske srca mojega se razširjajo; iz nadlog mojih potegni me.

18 Blik neer op mijn ellende en jammer, En vergeef mij al mijn zonden.

Poglej siromaštvo moje in težavo mojo; in odpusti vse grehe moje.

19 Zie, hoe talrijk mijn vijanden zijn, En hoe diep ze mij haten.

Ozri se v sovražnike moje, ker močneji so; in s hudim sovraštvom me sovražijo.

20 Behoed mij, en red mij; Laat mijn vertrouwen op U niet worden beschaamd!

Reši dušo mojo in otmi me; naj se ne osramotim, ker pribegam k tebi.

21 Maar mogen onschuld en deugd mij beschermen; Want op U blijf ik hopen, o Jahweh!

Poštenost naj me brani in pravica, ker tebe čakam.

22 Verlos Israël uit al zijn ellenden, o God!

Reši, Bog, Izraela vseh zatiranj njegovih.