< Psalmen 2 >

1 Waarom razen de volken, Bluffen de naties,
¿Por qué traman rebelión las naciones? Los pueblos conspiran, pero sin ningún sentido.
2 Komen de koningen der aarde bijeen, Spannen de vorsten samen tegen Jahweh en zijn Gezalfde:
Los reyes del mundo se preparan para el ataque, y los gobernantes se reúnen para conspirar contra el Señor y su ungido, diciendo:
3 "Laat ons hun ketens verbreken, Ons van hun boeien ontslaan!"
“Rompamos las cadenas y desechemos las cuerdas que nos atan”
4 Die in de hemelen woont, lacht hen uit, Jahweh bespot ze;
Pero el que se sienta en el trono hasta se ríe. El Señor se ríe de ellos.
5 Dan dreigt Hij ze toornig, Doet ze rillen voor zijn gramschap:
Con un trueno los espantará en medio de su furia, diciendo:
6 "Ik zelf stel Mij een koning aan, Op Sion, mijn heilige berg!"
“Yo soy quien puso a mi rey en Sión, mi monte sagrado”.
7 Nu wil Ik Jahweh’s beslissing verkonden; Hij heeft Mij gezegd: Gij zijt mijn Zoon; Ik heb U heden verwekt.
“Yo proclamaré el decreto del Señor”, dice el rey. “Él me dijo: ‘Tú eres mi hijo. Hoy me he convertido en tu padre.
8 Vraag Mij: dan geef Ik U de volkeren tot erfdeel, En de grenzen der aarde tot uw bezit;
Si me lo pides, te daré las naciones como posesión. Toda la tierra será tuya.
9 Gij moogt ze vermorzelen met ijzeren knots, En stuk slaan als een aarden pot.
Los quebrantarás con vara de hierro, y como vasija de barro los desmenuzarás’”.
10 Koningen, bedenkt het dus wel; Weest gewaarschuwd, wereldregeerders!
Entonces, ustedes los reyes, ¡Actúen con sabiduría! ¡Estén advertidos, gobernantes de la tierra!
11 Dient Jahweh in vreze; Beeft, en kust Hem de voeten!
¡Sirvan al Señor con reverencia, y alégrense con temblor!
12 Anders ontsteekt Hij in toorn, en loopt gij uw verderf tegemoet, Want licht kan zijn gramschap ontvlammen. Gelukkig, wie tot Hem zijn toevlucht neemt!
Sométanse a su hijo para que no se enoje y mueran repentinamente. Su ira se inflama de repente, pero felices son los que acuden a él buscando protección.

< Psalmen 2 >