Psalmen 18
1 Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
Para el director del coro. Un salmo de David, el siervo del Señor, quien recitó palabras de su canción al Señor el día que lo salvó de todos sus enemigos y de Saúl. Él cantó así: Te amo, ¡Oh, Señor! Eres mi fuerza.
2 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
El Señor es mi roca, mi fortaleza y mi Salvador. Él es mi Dios, la roca que me protege. Me cuida del peligro. Su poder es como un escudo, y me mantiene a salvo.
3 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
Clamo pidiendo la ayuda del Señor, quien merece toda alabanza, y me salvó de los que me odiaban.
4 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
Las sogas de la muerte me rodeaban, las aguas de la destrucción se agitaban sobre mí y me ahogaban.
5 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
La tumba enrollaba sus cuerdas a mi alrededor, y la muerte me ponía trampas. (Sheol h7585)
6 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
En mi desesperación, clamé al Señor; oré a mi Dios pidiéndole ayuda. Oyó mi voz desde su Templo. Mi grito de ayuda llegó a sus oídos.
7 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
La tierra se sacudió y tembló. Los fundamentos de las montañas se estremecieron por su ira.
8 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
Humo salió de sus fosas nasales y fuego de su boca. Había carbones ardientes quemándose delante de él.
9 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
Abrió los cielos y descendió, con nubes negras debajo de sus pies.
10 Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
Cabalgando sobre un ángel voló, surcando los cielos sobre las alas del viento.
11 Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
Se escondió en la oscuridad, cubriéndose con negras nubes tormentosas.
12 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
Granizos y brasas de fuego salieron volando de su gloria y resplandor, pasando a través de nubes gruesas.
13 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
La voz del Altísimo se escuchó como un trueno en el cielo. Entre el granizo y las brasas ardientes.
14 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
Lanzó sus flechas, dispersando a sus enemigos; guiándolos con sus rayos de luz.
15 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
Rugiste, ¡Oh Señor! Y por el poder del viento que salió de tus fosas nasales los valles del mar fueron expuestos, y las bases de la tierra quedaron al descubierto.
16 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
Bajó su mano desde arriba, me agarró y me sostuvo. Él me sacó de las aguas profundas.
17 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
Me rescató de mis enemigos más poderosos, de aquellos que me odiaban y que eran mucho más fuertes que yo.
18 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
Vinieron a mí en mi peor momento, pero el Señor me sostuvo.
19 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
Él me liberó, me rescató porque es mi amigo.
20 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
El Señor me recompensó porque hago lo recto. Me ha retribuido porque soy inocente.
21 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
Porque he seguido los caminos de Dios. No he pecado alejándome de Él.
22 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
He mantenido su ley en mi mente; no he ignorado sus mandamientos.
23 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
Me hallo sin culpa ante sus ojos; me mantengo firme ante el pecado.
24 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
El Señor me premió por hacer lo correcto. Y soy inocente ante sus ojos.
25 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
Pones tu confianza en aquellos que confían también; les muestras integridad a los íntegros.
26 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
Te muestras en toda tu pureza a aquellos que son puros, pero revelas tu inteligencia a los que son astutos.
27 Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
Salvas al los humildes, pero haces caer a los orgullosos.
28 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
¡Enciendes mi lámpara! Señor, Dios mío, ¡Iluminas mi oscuridad!
29 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
Contigo, puedo pelear contra una tropa de soldados; contigo, Dios mío, puedo trepar las paredes de una fortaleza.
30 God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
Los caminos de Dios son perfectos. La palabra de Dios es fiel. Es un refugio y un escudo para todos aquellos que vienen en busca de protección.
31 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
Porque, ¿Quién es Dios si no es nuestro Señor? ¿Quién es la roca, si no es nuestro Dios?
32 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
Dios me da fortaleza y me mantiene a salvo.
33 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
Él me hace ir a pasos firmes como el venado. Me da la seguridad que necesito para caminar por las alturas sin miedo.
34 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
Me enseña a pelear en una batalla. Me da la fuerza para tensar arcos de bronce.
35 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
Me proteges con la coraza de tu salvación; me apoyas con tu diestra poderosa; tu poder me ha hecho crecer.
36 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
Me diste un espacio en el cual caminar, e impediste que mi pie resbalara.
37 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
Perseguí a mis enemigos, y los atrapé. No volví hasta que los hube destruido a todos.
38 Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
Los retuve en el piso, y no se pudieron levantar. Cayeron ante mis pies.
39 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
Me hiciste fuerte para la batalla; hiciste que todos aquellos que se levantaron en mi contra, cayeran de rodillas ante mí.
40 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
Hiciste que mis enemigos huyeran. Destruí a todos mis enemigos.
41 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
Lloraron y clamaron por ayuda, pero nadie vino a rescatarlos. Incluso llamaron al Señor, pero él no respondió.
42 Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
Los desmenucé hasta el polvo, como el polvo que se esparce con el viento. Los pisoteé como al lodo de las calles.
43 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
Me rescataste del pueblo rebelde. Me hiciste gobernador de las naciones. Personas que no conocía, ahora me sirven.
44 Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
Tan pronto como oyen de mí, obedecen. Los extranjeros tiemblan ante mi presencia.
45 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
Temen, y salen temblando de sus refugios.
46 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
¡El Señor vive! ¡Bendita sea mi roca! ¡Que el señor que salva sea alabado!
47 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
El Señor fue mi vengador, sometió a los pueblos debajo de mí,
48 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
Me rescató de aquellos que me odiaban. Tú, Señor, me proteges de aquellos que se rebelan contra mí. Me salvas de los hombres violentos.
49 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
Por eso te alabaré entre as naciones, Señor. Cantaré alabanzas acerca de quien tú eres.
50 Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
Has salvado al rey tantas veces, mostrándole tu amor inefable a David, tu ungido, y a sus descendientes para siempre.
