Psalmen 18
1 Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
Přednímu zpěváku, služebníka Hospodinova Davida, kterýž mluvil Hospodinu slova písně této v ten den, v němž ho vysvobodil Hospodin z ruky všech nepřátel jeho i z ruky Saulovy, a řekl: Z vnitřnosti srdce miluji tě, Hospodine, sílo má.
2 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
Hospodin skála má a hrad můj, i vysvoboditel můj, Bůh silný můj, skála má, v němž naději skládám, štít můj a roh spasení mého, mé útočiště.
3 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
Chvály hodného vzýval jsem Hospodina, a od nepřátel svých byl jsem vyproštěn.
4 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
Obklíčilyť mne byly bolesti smrti, a proudové nešlechetných předěsili mne.
5 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
Bylyť jsou mne obklíčily bolesti hrobu, osídla smrti zachvátila mne. (Sheol h7585)
6 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
V úzkosti své vzýval jsem Hospodina, a k Bohu svému volal jsem, i vyslyšel z chrámu svého hlas můj, a volání mé před oblíčejem jeho přišlo v uši jeho.
7 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
Tehdy pohnula se a zatřásla země, základové hor pohnuli se, a třásli se pro rozhněvání jeho.
8 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
Dým vystupoval z chřípí jeho, a oheň zžírající z úst jeho, od něhož se uhlí rozpálilo.
9 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
Nakloniv nebes, sstoupil, a mrákota byla pod nohami jeho.
10 Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
A sedě na cherubínu, letěl, letěl na peří větrovém.
11 Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
Udělal sobě z temností skrýši, vůkol sebe stánek svůj z temných vod a hustých oblaků.
12 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
Od blesku před ním oblakové jeho rozehnáni jsou, krupobití i uhlí řeřavé.
13 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
I hřímal na nebi Hospodin, a Nejvyšší vydal zvuk svůj, i krupobití a uhlí řeřavé.
14 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
Vystřelil i střely své, a rozptýlil je, a blýskáním častým porazil je.
15 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
I ukázaly se hlubiny vod, a odkryti jsou základové okršlku pro žehrání tvé, Hospodine, pro dchnutí větru chřípí tvých.
16 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
Poslav s výsosti, uchopil mne, vytáhl mne z velikých vod.
17 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
Vytrhl mne od nepřítele mého silného, a od těch, kteříž mne nenáviděli, ačkoli silnější mne byli.
18 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
Předstihliť jsou mne byli v den trápení mého, ale Hospodin byl mi podpora.
19 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
Kterýž vyvedl mne na prostranno, vytrhl mne, nebo mne sobě oblíbil.
20 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
Odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, podlé čistoty rukou mých nahradil mi.
21 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
Nebo jsem ostříhal cest Hospodinových, aniž jsem se bezbožně strhl Boha svého.
22 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
Všickni zajisté soudové jeho jsou přede mnou, a ustanovení jeho neodložil jsem od sebe.
23 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
Nýbrž upřímě choval jsem se k němu, a vystříhal jsem se nepravosti své.
24 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
Protož odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, podlé čistoty rukou mých, kteráž jest před očima jeho.
25 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
Ty, Pane, s milosrdným milosrdně nakládáš, a k člověku upřímému upřímě se máš.
26 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
K sprostnému sprostně se ukazuješ, a s převráceným převráceně zacházíš.
27 Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
Lid pak ssoužený vysvobozuješ, a oči vysoké snižuješ.
28 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
Ty zajisté rozsvěcuješ svíci mou; Hospodin Bůh můj osvěcuje temnosti mé.
29 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
Nebo v tobě proběhl jsem vojsko, a v Bohu svém přeskočil jsem i zed.
30 God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
Boha tohoto silného cesta jest dokonalá, výmluvnosti Hospodinovy jsou přečištěné, onť jest štít všech, kteříž v něho doufají.
31 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
Nebo kdo jest Bohem kromě Hospodina, a kdo skalou kromě Boha našeho?
32 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
Ten Bůh silný přepasuje mne udatností, a činí dokonalou cestu mou.
33 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
Èiní nohy mé jako laní, a na vysokostech mých postavuje mne.
34 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
Učí ruce mé boji, tak že lámi i lučiště ocelivé rukama svýma.
35 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
Tys mi také dodal štítu spasení svého, a pravice tvá podpírala mne, a dobrotivost tvá mne zvelebila.
36 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
Rozšířil jsi krokům mým místo pode mnou, a nepodvrtly se nohy mé.
37 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
Honil jsem nepřátely své, a postihl jsem je, aniž jsem se navrátil, až jsem je vyhubil.
38 Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
Tak jsem je zranil, že nemohli povstati, padše pod nohy mé.
39 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
Ty jsi zajisté mne přepásal udatností k boji, povstávající proti mně sehnul jsi pode mne.
40 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
Nýbrž dals mi šíji nepřátel mých, abych ty, kteříž mne nenáviděli, vyplénil.
41 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
Volaliť jsou, ale nebylo spomocníka k Hospodinu, ale nevyslyšel jich.
42 Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
I potřel jsem je jako prach u povětří, jako bláto na ulicích rozšlapal jsem je.
43 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
Ty jsi mne vyprostil z různic lidu, a postavils mne v hlavu národům; lid, kteréhož jsem neznal, sloužil mi.
44 Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
Jakž jen zaslechli, uposlechli mne, cizozemci lhali mi.
45 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
Cizozemci svadli a třásli se v ohradách svých.
46 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
Živť jest Hospodin, a požehnaná skála má; protož buď vyvyšován Bůh spasení mého,
47 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
Bůh silný, kterýž mi pomsty poroučí, a podmaňuje mi lidi.
48 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
Ty jsi vysvoboditel můj z moci nepřátel mých, také i nad povstávající proti mně vyvýšils mne, a od člověka ukrutného vyprostils mne.
49 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
A protož chváliti tě budu mezi národy, ó Hospodine, a jménu tvému žalmy prozpěvovati,
50 Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
Kterýž tak důstojně vysvobozuješ krále svého, a činíš milosrdenství pomazanému svému Davidovi, i semeni jeho až na věky.
