Psalmen 147

1 Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!

BOEIPA te thangthen uh. Mamih kah Pathen tingtoeng he then tih koehnah neh naepnoi rhoeprhui pai.

2 Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.

Jerusalem aka thoh BOEIPA loh a heh tih Israel te a calui.

3 Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;

Lungbuei a rhek rhoek te a hoeih sak tih a hma te a poi pah.

4 Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.

Aisi rhoek ke amah tarhing la a tae tih a ming te rhip a sui.

5 Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;

Mamih kah Boeipa tah len tih a thadueng khaw yet. A lungcuei te tae lek pawh.

6 Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.

Kodo rhoek aka tungaep BOEIPA loh halang rhoek te diklai la a kunyun sak.

7 Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:

BOEIPA te uemonah neh doo lamtah mamih kah Pathen te rhotoeng neh tingtoeng uh.

8 Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;

Vaan ke khomai neh a thing tih diklai ham khotlan a hmoel pah dongah tlang ah sulrham a poe sak.

9 Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.

A pang uh vaengah rhamsa ham neh vangak ca ham a buh a khueh pah.

10 Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;

Marhang kah thayung thamal neh hmae pawt tih, hlang kho dongah khaw aka ngaingaih pawh.

11 Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!

Amah aka rhih so neh a sitlohnah dongah aka ngaiuep ni BOEIPA loh a ngaingaih.

12 Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!

Aw Jerusalem BOEIPA taengah domyok ti lamtah, aw Zion na Pathen te thangthen laeh.

13 Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,

Na vongka kah thohkalh te a caang sak tih na kotak kah na ca rhoek te yoethen a paek.

14 De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.

Na khorhi ah rhoepnah a khueh tih cang tha te nang n'kum sak.

15 Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:

A olthui te diklai la a tueih tih a ol loh leklek yong.

16 Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.

Vuelsong te tumul bangla a haeh tih vueltling te hmaiphu bangla a yaal.

17 Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;

A rhaelnu te a tham la a lun vaengah a khosik hmai ah unim aka pai thai?

18 Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.

A ol a tueih vaengah te rhoek yut tih a hil neh a hmuh vaengah tui la cip.

19 Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:

A ol te a ol bangla Jakob taengah, a oltlueh neh a laitloeknah Israel taengah a phoe sak.

20 Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!

Te te namtom boeih taengah a saii pawt dongah ni laitloeknah te a ming uh pawh. BOEIPA te thangthen uh.