Psalmen 132

1 Een bedevaartslied. Blijf David gedenken, o Jahweh, En alle moeite, die hij zich troostte,

LORD, remember David, and all his afflictions:

2 Omdat hij Jahweh had gezworen, Jakobs Sterke had beloofd:

How he sware unto the Lord, and vowed unto the mighty God of Jacob;

3 Ik zal mijn woontent niet ingaan, Mijn legerstede niet beklimmen,

Surely I will not come into the tabernacle of my house, nor go up into my bed;

4 Mijn ogen geen slaap gunnen, Mijn wimpers geen sluimer:

I will not give sleep to mine eyes, or slumber to mine eyelids,

5 Voordat ik een plaats heb gevonden voor Jahweh, Voor Jakobs Sterke een woning!

Until I find out a place for the Lord, an habitation for the mighty God of Jacob.

6 Zie, wij hoorden, dat zij in Efráta was, Wij vonden haar weer in de velden van Jáar;

Lo, we heard of it at Ephratah: we found it in the fields of the wood.

7 Laat ons naar zijn Woning gaan, En ons voor zijn voetbank werpen!

We will go into his tabernacles: we will worship at his footstool.

8 Jahweh, trek op naar uw rustplaats, Gij zelf en de ark uwer glorie!

Arise, O Lord, into thy rest; thou, and the ark of thy strength.

9 Mogen uw priesters met gerechtigheid worden bekleed, En uw vromen een jubellied zingen!

Let thy priests be clothed with righteousness; and let thy saints shout for joy.

10 Om wille van David, uw dienaar, Wijs het gebed van uw gezalfde niet af!

For thy servant David’s sake turn not away the face of thine anointed.

11 En Jahweh heeft aan David gezworen, Een trouwe Belofte, waarvan Hij niet afwijkt: Van de vrucht van uw schoot Zet Ik er een op uw troon!

The Lord hath sworn in truth unto David; he will not turn from it; Of the fruit of thy body will I set upon thy throne.

12 En zo uw zonen mijn verbond onderhouden, En de vermaningen, die Ik hun gaf, Dan zullen ook hùn zonen voor eeuwig Op uw troon blijven zitten!

If thy children will keep my covenant and my testimony that I shall teach them, their children shall also sit upon thy throne for evermore.

13 Want Jahweh heeft Sion verkoren, En Zich tot woning begeerd!

For the Lord hath chosen Zion; he hath desired it for his habitation.

14 "Hij is mijn rustplaats voor eeuwig; Hier wil Ik wonen, want hèm heb Ik verkoren!

This is my rest for ever: here will I dwell; for I have desired it.

15 Zijn mondkost zal Ik ruimschoots zegenen, Zijn armen verzadigen met brood;

I will abundantly bless her provision: I will satisfy her poor with bread.

16 Zijn priesters zal Ik met heil bekleden. Zijn vromen zullen een jubellied zingen!

I will also clothe her priests with salvation: and her saints shall shout aloud for joy.

17 Hier zal Ik David een Hoorn doen ontspruiten, Een lamp ontsteken voor mijn Gezalfde;

There will I make the horn of David to bud: I have ordained a lamp for mine anointed.

18 Zijn vijanden zal Ik met schande bedekken, Mijn kroon zal schitteren op zijn hoofd!"

His enemies will I clothe with shame: but upon himself shall his crown flourish.