Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

“Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

“Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”