Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

Israel, srumun luman akkeok lun mwet lokoalok nu suwos Oe ke kowos fusr ah me.

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

“Oe ke nga fusr ah me nwe inge, Mwet lokoalok luk elos akkeokyeyu arulana upa, Tusruktu elos tiana kutangyula.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

Elos kanteya fintukuk arulana loal Oana ke elos pikin acn in orek ima lalos uh.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

Tusruktu LEUM GOD, su arulana suwoswos, El aksukosokyeyula liki moul in kohs.”

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Lela tuh elos nukewa su srunga Zion In kutangyukla ac lillilyak.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

Lela tuh elos in oana mah su yoki oan fin mangon lohm uh, Su paola ac tia ku in kapak.

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

Wangin mwet sifelosyak inpaolos, Ku losani ac usla.

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

Wangin mwet su fahsr alukela acn se inge fah fahk, “Lela God Elan akinsewowoye kom! Kut akinsewowoye kom ke Inen LEUM GOD.”