Psalmen 129

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

A song of ascents. ‘Sore have they vexed me from youth’ thus let Israel say

2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

‘Sore have they vexed me from youth, but they have not prevailed against me.

3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

‘The ploughers ploughed on my back, they made their furrows long.

4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

But the Lord, who is righteous, has cut the cords of the wicked.’

5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

Let all who are haters of Zion be put to shame and defeated.

6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

May they be as the grass on the house-top, which withers before it shoots up;

7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

which fills not the arms of the reaper, nor the lap of the binder of sheaves

8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"

whereof no one says as they pass, ‘The blessing of God be upon you.’ In the name of the Lord we bless you.