Psalmen 124

1 Een bedevaartslied; van David. Was Jahweh niet vóór ons geweest: Laat Israël getuigen,

Cantico di Maalot, di Davide DICA pure ora Israele: Se non che il Signore fu per noi;

2 Toen de mensen tégen ons waren,

Se non che il Signore fu per noi, Quando gli uomini si levarono contro a noi;

3 Dan hadden zij ons levend verslonden, In hun ziedende woede;

Essi ci avrebbero tranghiottiti tutti vivi, Allora che l'ira loro ardeva contro a noi;

4 Dan hadden de wateren ons verzwolgen, Had ons een stortvloed bedolven;

Allora le acque ci avrebbero inondati; Il torrente sarebbe passato sopra l'anima nostra;

5 Dan waren over ons heengeslagen De bruisende golven.

Allora le acque gonfiate Sarebbero passate sopra l'anima nostra.

6 Maar geprezen zij Jahweh, Die ons geen prooi voor hun tanden heeft gemaakt!

Benedetto [sia] il Signore, Che non ci ha dati in preda a' lor denti.

7 Levend zijn wij ontsnapt, Als een vogel uit het net van den vinker: Het net is gescheurd, En wij zijn ontkomen!

L'anima nostra è scampata dal laccio degli uccellatori, come un uccelletto; Il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.

8 Onze hulp is in de Naam van Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt!

Il nostro aiuto [è] nel Nome del Signore, Che ha fatto il cielo e la terra.