Psalmen 119
1 Gelukkig, die onberispelijk zijn in hun wandel, En leven volgens Jahweh’s wet;
Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.
2 Gelukkig, die op zijn vermaningen letten, Hem zoeken met geheel hun hart;
Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.
3 Zij ook, die geen ongerechtigheid plegen, Maar blijven leven naar zijn woord.
de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.
4 Gij zelf hebt uw bevelen gegeven, Opdat men ze trouw zou volbrengen;
Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
5 Ach, mocht mijn gedrag zo onwankelbaar zijn, Dat ik uw inzettingen trouw onderhield.
O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!
6 Dan zal ik nooit beschaamd komen staan, Als ik het oog richt op al uw geboden;
Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.
7 Maar in oprechtheid des harten zal ik U danken, Als ik uw rechtvaardige voorschriften leer.
Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.
8 Ik houd mij vast aan uw bestel: Verlaat mij dan niet voor altoos!
Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
9 Hoe kan een jongeman zijn reinheid bewaren? Door zich te houden aan uw woord!
Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.
10 Ik heb U met heel mijn hart gezocht, Laat mij nooit uw geboden verlaten;
Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 Ik bewaar uw bestel in mijn hart, Om nooit te zondigen tegen U.
Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
12 Geprezen zijt Gij, o Jahweh, Leer mij uw inzettingen kennen;
Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
13 Dan zal ik met mijn lippen verbreiden Al de voorschriften van uw mond.
Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
14 Ik verheug mij over de weg, die uw vermaning mij wees, Meer dan over alle schatten;
Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
15 Uw bevelen wil ik overwegen, En op uw paden blijven letten;
Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Ik wil mij aan uw wet verkwikken, En nimmermeer uw woord vergeten!
I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
17 Laat uw dienstknecht leven, En ik zal uw woord onderhouden;
Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
18 Neem de sluier van mijn ogen, Opdat ik de wonderen van uw wet aanschouwe.
Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.
19 Al ben ik maar een zwerver op aarde, Verberg mij uw bevelen niet;
Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 Want mijn ziel wordt verteerd van verlangen Naar uw voorschriften, altijd door.
Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
21 Gij bedreigt de hoogmoedigen, Vervloekt, die uw geboden verlaat;
Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
22 Wend dan smaad en hoon van mij af, Want uw vermaningen neem ik ter harte.
Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.
23 Al spannen ook vorsten tegen mij samen, Uw dienstknecht peinst over uw inzettingen na;
Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.
24 Ja, uw bestel is mij een lust, En mijn berader.
Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.
25 Reeds ligt mijn ziel aan het stof gekluisterd: Wek mij ten leven naar uw woord.
I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
26 Mijn leven heb ik U open gelegd: Gij hebt mij gehoord, Leer mij thans uw inzettingen kennen;
Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
27 Onderricht mij, hoe ik naar uw bevelen moet leven, En ik zal uw wonderen vermelden.
Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.
28 Mijn ziel kwijnt weg van ellende: Richt mij naar uw bestel weer op.
Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
29 Houd de weg der leugen ver van mij af, En schenk mij genadig uw wet;
Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!
30 Ik heb de weg der waarheid gekozen, Uw voorschriften mij voor ogen gesteld.
Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.
31 Ik klamp mij aan uw vermaningen vast, Maak mij niet te schande, o Jahweh;
Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
32 De weg uwer geboden zal ik bewandelen, Als Gij mijn hart maar verblijdt.
Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.
33 Leer mij, Jahweh, naar uw inzettingen leven, Opdat ik ze ten einde toe onderhoud;
Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.
34 Geef mij inzicht om uw wet te volbrengen, En met heel mijn hart te beleven;
Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
35 Laat mij het pad uwer geboden betreden, Want dat is mijn vreugd.
Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
36 Neig mijn hart naar uw vermaningen, En niet naar gewin;
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
37 Wend mijn ogen van de ijdelheid af, En laat mij leven naar uw woord.
Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
38 Doe uw bestel aan uw dienstknecht gestand, Dat Gij beschikt hebt voor hen, die U vrezen;
Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.
39 Wentel de smaad, die ik ducht, van mij weg, Want uw voorschriften blijven voortreffelijk.
Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
40 Zie, ik hunker naar uw bevelen, Laat mij door uw gerechtigheid leven!
Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
41 Moge uw genade mijn deel zijn, o Jahweh, En uw heil naar uw bestel;
Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
42 Dan zal ik mijn lasteraars te woord kunnen staan, Want ik vertrouw op uw woord;
så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.
43 Neem het woord der waarheid niet geheel uit mijn mond, Want ik wacht uw voorschriften af.
Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.
44 Uw wet wil ik steeds onderhouden, Voor eeuwig en immer;
Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
45 Dan zal ik ongestoord kunnen leven, Omdat ik naar uw bevelen vraag.
jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
46 Zelfs koningen zal ik van uw vermaningen spreken, En mij er nooit over schamen;
Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
47 Ik zal mij aan uw geboden verkwikken, Die ik van harte bemin;
jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;
48 Tot U zal ik mijn handen verheffen, En uw inzettingen overwegen.
jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.
49 Gedenk het woord, tot uw dienstknecht gesproken, En waarop Gij mijn hoop hebt gesteld;
Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.
50 Dit is mijn troost in mijn ellende, Dat uw bestel mij het leven behoudt.
Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
51 Al bespotten de bozen mij nog zo vijandig, Toch wijk ik niet af van uw wet;
De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.
52 Ik blijf uw aloude voorschriften indachtig, En voel mij er door getroost, o Jahweh;
Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
53 Maar gramschap maakt zich van mij meester, Om de zondaars, die uw geboden verlaten.
Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
54 Uw inzettingen ruisen als zangen mij tegen In het huis van mijn ballingschap;
Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
55 Des nachts, o Jahweh, gedenk ik uw Naam, En volg uw vermaningen op;
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
56 Want dit is mijn plicht: Dat ik uw bevelen volbreng.
Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.
57 Gij zijt mijn erfdeel, o Jahweh: Ik heb beloofd, uw woord te volbrengen;
Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
58 Van ganser harte zoek ik uw aanschijn, Wees mij genadig naar uw bestel.
Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!
59 Ik overleg bij mijzelf, welke weg ik moet gaan, En naar uw vermaningen richt ik mijn schreden;
Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Ik haast mij, zonder ooit te talmen, Om uw geboden te onderhouden;
Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
61 En al houden mij de strikken der bozen gevangen, Nooit vergeet ik uw wet;
De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
62 Midden in de nacht sta ik op, Om U voor uw rechtvaardige voorschriften te danken.
Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
63 Ik ben de vriend van al, die U vreest, En die uw bevelen volbrengt;
Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
64 De aarde is vol van uw goedheid, o Jahweh, Leer mij maar uw inzettingen kennen.
Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
65 Gij hebt uw dienstknecht wèl gedaan, O Jahweh, naar uw woord;
Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
66 Schenk mij een helder oordeel en inzicht, Want ik heb vertrouwen in uw geboden.
Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.
67 Eer ik vernederd werd, dwaalde ik af, Maar nu houd ik mij aan uw bestel;
For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
68 Gij zijt goed en doet wèl: Leer mij dan uw inzettingen kennen.
God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
69 Onbeschaamden belasteren mij, Want van ganser harte neem ik uw bevelen in acht;
De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
70 Lomp als vet is hun hart, Maar ìk vind mijn vreugd in uw wet;
Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
71 En het was mij goed, te worden vernederd, Om uw vermaningen te leren verstaan;
Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.
72 Want de voorschriften van uw mond schat ik hoger, Dan duizenden in goud en zilver!
Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
73 Uw handen hebben mij gemaakt en gevormd, Geef mij ook inzicht, om uw geboden te kennen;
Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!
74 Dan zien, die U vrezen, met vreugd op mij neer, Omdat ik vertrouw op uw woord.
De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.
75 Ik weet, dat uw oordeel rechtvaardig is, Jahweh, En dat Gij mij naar verdienste kastijdt;
HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
76 Maar uw genade zij mij tot troost, Naar uw bestel voor uw knecht;
Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
77 Uw ontferming dale op mij neer, en doe mij herleven, Want uw wet is mij een verkwikking.
Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.
78 Schande voor de trotsen, die onverdiend mij verdrukken, Daar ik uw bevelen bedenk;
Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.
79 Maar mijn vrienden mogen zijn, die U vrezen, En die uw vermaningen kennen;
Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
80 Door uw inzettingen worde mijn hart zonder smet, Zodat ik niet beschaamd hoef te staan.
Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
81 Mijn ziel smacht naar uw heil, Ik vertrouw op uw woord;
Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.
82 Mijn ogen hunkeren naar uw bestel, En vragen: Wanneer brengt Gij mij troost?
Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"
83 Al ben ik als een leren zak in de rook, Toch vergeet ik uw inzettingen niet.
Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
84 Ach, hoelang zal uw dienstknecht nog leven, En wanneer voltrekt Gij aan mijn vervolgers uw oordeel?
Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?
85 Onbeschaamden hebben mij kuilen gegraven, Want ze leven niet naar uw wet.
De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
86 Al uw geboden zijn waarachtig, Maar men vervolgt mij met leugens: Ach kom mij te hulp;
Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
87 Men had mij haast van de aarde verdelgd, Toch had ik mij niet aan uw bevelen onttrokken;
De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
88 Behoud mij in het leven naar uw genade, En de vermaningen van uw mond volg ik op!
Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
89 Uw woord blijft eeuwig, o Jahweh, Het staat vast als de hemel;
HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.
90 Uw bestel houdt stand van geslacht tot geslacht, Staat vast als de aarde, die Gij hebt gegrond;
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.
91 En naar uw voorschriften blijven ze ook nu nog bestaan, Want het heelal is uw dienstknecht!
Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.
92 Wanneer uw wet mij niet had verkwikt, Dan was ik in mijn ellende te gronde gegaan;
Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
93 Nimmer zal ik dan uw bevelen vergeten, Want juist daardoor doet Gij mij leven.
Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Ik ben de uwe: Ach, kom mij te hulp, Want ijverig spoor ik uw voorschriften na;
Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
95 De bozen loeren, om mij te verdelgen, Maar ik blijf uw vermaningen achten.
De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
96 Aan alles zie ik een eind, al is het nog zo volmaakt, Maar uw gebod is onbegrensd!
For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.
97 Hoe lief toch heb ik uw wet, Ik overweeg ze de hele dag door!
Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.
98 Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden zijn, Want het vergezelt mij voor eeuwig;
Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
99 Ik heb meer verstand dan al mijn meesters, Want ik denk over uw vermaningen na;
Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.
100 En ik heb helderder inzicht dan de oudsten, Want ik neem uw bevelen in acht.
Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.
101 Van alle slechte paden houd ik mijn voeten, Om uw woord te volbrengen;
Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
102 En van uw voorschriften wijk ik niet af, Want Gij hebt ze mij zelf onderwezen.
Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
103 Hoe zoet voor mijn gehemelte is uw bestel, Meer dan honing voor mijn mond;
Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
104 Door uw inzettingen ben ik verstandig geworden, En haat dus ieder leugenpad.
Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.
105 Uw woord is een lamp voor mijn voeten, En een licht op mijn pad;
Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.
106 Ik heb gezworen, en zal het gestand doen, Uw rechtvaardige voorschriften te onderhouden.
Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
107 Ach, Jahweh, ik ga zo diep gebukt, Wek mij ten leven naar uw bestel;
Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
108 Wil de offeranden van mijn mond aanvaarden, o Jahweh, En onderricht mij in uw geboden.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
109 Al zweeft mijn leven in voortdurend gevaar, Toch vergeet ik nimmer uw wet;
Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
110 En al leggen de bozen mij strikken, Van al uw bevelen wijk ik niet af.
De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
111 Uw vermaningen blijven mijn erfdeel voor eeuwig, Want ze zijn de vreugd van mijn hart;
Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
112 En ik heb er mijn hart op gezet, Naar uw inzettingen te leven voor eeuwig en immer!
Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
113 Ik haat halfslachtige wezens, Maar uw wet heb ik lief;
Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
114 Gij zijt mijn schuts en mijn schild, Ik vertrouw op uw woord;
Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.
115 Weg van mij, zondaars, Laat mij de geboden van mijn God onderhouden!
Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
116 Sterk mij naar uw bestel, opdat ik blijf leven, En laat mijn hoop niet worden beschaamd;
Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!
117 Stut mij, opdat ik worde gered, En mij altijd aan uw bevelen verkwikke.
Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
118 Wie uw inzettingen verlaten, zijn U een gruwel, Want ze bedenken enkel leugens;
Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
119 En als afval veracht Gij alle bozen op aarde, Daarom heb ik uw vermaningen lief.
For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 Mijn lichaam beeft voor U van schrik, En ik ben bevreesd voor uw oordeel!
Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
121 Een rechtvaardig oordeel hebt Gij geveld, Lever mij niet over aan mijn verdrukkers;
Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
122 Uw woord blijve borg voor uw dienaar, Laat geen onbeschaamde mij kwellen.
Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
123 Mijn ogen smachten naar uw heil, En naar uw rechtvaardig bestel;
Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
124 Handel met uw dienstknecht naar uw genade, En leer mij uw inzettingen kennen;
Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
125 Ik ben uw dienstknecht: ach, geef mij verstand, Opdat ik uw vermaningen moge begrijpen.
Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!
126 Het is tijd om te handelen, Jahweh: Men verkracht uw wet;
Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
127 Daarom heb ik uw geboden lief, Boven goud en edel metaal;
Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
128 Daarom richt ik mij naar al uw bevelen, En haat ik ieder leugenpad.
Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
129 Uw vermaningen zijn wondervol, Mijn ziel neemt ze daarom in acht;
Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.
130 De openbaring van uw woord straalt licht van zich uit, En geeft wijsheid aan de eenvoudigen;
Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
131 En smachtend open ik mijn mond, Want ik hunker naar uw geboden.
Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.
132 Keer U tot mij, en wees mij genadig, Naar uw beschikking voor hen, die uw Naam beminnen;
Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
133 Richt mijn schreden naar uw bestel, En laat geen onheil mij treffen.
Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!
134 Bevrijd mij van de verdrukking der mensen, Opdat ik trouw uw bevelen volbrenge;
Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!
135 Laat uw aangezicht stralen over uw dienstknecht, En leer mij uw inzettingen kennen.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
136 Stromen van tranen ontwellen mijn ogen, Omdat men uw wet niet beleeft.
Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
137 Rechtvaardig zijt Gij, o Jahweh, En ook uw voorschriften zijn volgens recht;
Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
138 In gerechtigheid hebt Gij uw vermaningen gegeven, En in volledige trouw.
Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.
139 Ik word door ergernis verteerd, Omdat mijn vijanden uw woord vergeten;
Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
140 Maar uw bestel is beproefd als in vuur, En uw dienstknecht heeft het lief;
Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
141 En al ben ik maar klein en gering, Nooit wil ik uw bevelen vergeten.
Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
142 Ongerept blijft uw gerechtigheid voor eeuwig en immer, En waarachtig uw wet;
Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
143 Al treffen mij nood en ellende, Uw geboden zijn mijn verkwikking.
Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
144 Uw inzettingen zijn rechtvaardig voor eeuwig; Onderricht mij er in, opdat ik blijf leven!
Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!
145 Ik roep met heel mijn hart: Jahweh verhoor mij! Uw inzettingen wil ik trouw onderhouden;
Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.
146 Ik roep U aan: ach, kom mij te hulp, Om uw vermaningen te beleven.
Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
147 Ik ben met mijn smeken de dageraad vóór, Want ik smacht naar uw woord;
Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.
148 En mijn ogen voorkomen de nachtwake, Om op te zien naar uw bestel.
Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.
149 Hoor in uw goedheid mijn smeken, o Jahweh, En wek mij naar uw beschikking ten leven;
Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
150 Mijn listige vervolgers zijn al nabij, Maar ze houden zich ver van uw wet;
De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
151 Maar Gij ook, Jahweh, zijt nabij, En waarachtig zijn al uw geboden;
Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
152 Van oudsher ken ik uw bevelen, Want Gij hebt ze gegeven voor eeuwig!
For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
153 Aanschouw mijn ellende, en kom mij te hulp, Want nooit vergeet ik uw wet;
Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
154 Wees mijn verdediger en mijn beschermer, En doe mij leven naar uw bestel.
Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
155 Het heil blijft ver van de bozen verwijderd, Want ze zoeken uw inzettingen niet;
Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.
156 Maar uw barmhartigheid, Jahweh, is groot, Wek mij ten leven naar uw woord.
Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
157 Al zijn mijn vervolgers en vijanden talrijk, Van uw vermaningen wijk ik niet af;
Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
158 Het walgt mij, als ik trouwelozen aanschouw, Die uw geboden niet willen volbrengen.
Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
159 Zie, hoe ik uw bevelen liefheb, o Jahweh, Laat mij dan leven naar uw genade;
Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
160 Uw woord is een en al waarheid, En eeuwig houden al uw rechtvaardige voorschriften stand.
Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
161 Vorsten vervolgen mij zonder enige grond, Maar mijn hart is enkel beducht voor uw woord.
Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
162 Ik verheug mij over uw bestel, Als iemand, die rijke buit heeft gemaakt;
Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
163 Leugen en haat verfoei ik, Maar uw inzettingen heb ik lief.
Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
164 Zeven maal daags zing ik uw lof, Om uw rechtvaardige voorschriften;
Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
165 Die uw wet beminnen, genieten een heerlijke vrede, En struikelen nooit.
Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
166 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En onderhoud uw geboden;
Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
167 Ik volg uw vermaningen op, En bemin ze van harte;
Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.
168 Ik volbreng uw bevelen, Ja, heel mijn leven ligt voor U bloot!
Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
169 Jahweh, mijn smeken dringe tot U door, Geef mij inzicht naar uw woord;
Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
170 Moge mijn gebed voor uw aangezicht komen, Breng mij redding naar uw bestel.
Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!
171 Dan zal een lofzang mijn lippen ontstromen, Omdat Gij uw inzettingen mij hebt geleerd;
Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
172 En mijn tong zal uw waarachtigheid loven, Want al uw vermaningen zijn gerecht.
Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
173 Uw hand zij bereid, mij te helpen, Want uw bevelen heb ik verkoren;
Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
174 Jahweh, ik smacht naar uw heil, En uw wet is mij een verkwikking.
Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
175 Mijn ziel moge leven, om U te loven, En uw voorschriften mogen mij helpen;
Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
176 Als een verloren schaap dool ik rond: zoek uw dienaar weer op, Want nimmer heb ik uw geboden vergeten!
Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
