Psalmen 112

1 Halleluja! Heil den man, die Jahweh vreest, En zijn geboden van harte bemint:

Praise ye Jah! O the happiness of one fearing Jehovah, In His commands he hath delighted greatly.

2 Zijn kroost zal machtig op aarde zijn, Het geslacht der vromen zal worden gezegend.

Mighty in the earth is his seed, The generation of the upright is blessed.

3 Welvaart en rijkdom bewonen zijn huis, En zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand;

Wealth and riches [are] in his house, And his righteousness is standing for ever.

4 De vromen gaat een licht in de duisternis op, Hem, die genadig, barmhartig en rechtvaardig zal zijn.

Light hath risen in darkness to the upright, Gracious, and merciful, and righteous.

5 Heil den man, die weggeeft en leent, En zijn zaken beheert volgens recht;

Good [is] the man — gracious and lending, He sustaineth his matters in judgment.

6 Want in eeuwigheid zal de rechtvaardige niet wankelen, En hij blijft in de herinnering voor eeuwig.

For — to the age he is not moved; For a memorial age-during is the righteous.

7 Voor kwade geruchten is hij niet bang; Zijn hart blijft rotsvast op Jahweh vertrouwen,

Of an evil report he is not afraid, Prepared is His heart, confident in Jehovah.

8 Onverstoorbaar, onbevreesd, Totdat hij op zijn vijanden neerziet.

Sustained is his heart — he feareth not, Till that he look on his adversaries.

9 Milddadig deelt hij aan de armen uit: Zijn gerechtigheid houdt in eeuwigheid stand, En zijn hoorn verheft zich in ere.

He hath scattered — hath given to the needy, His righteousness is standing for ever, His horn is exalted with honour.

10 De boze ziet het vol afgunst, En knarsetandend gaat hij te gronde: Nooit wordt de wens der bozen vervuld!

The wicked seeth, and hath been angry, His teeth he gnasheth, and hath melted, The desire of the wicked doth perish!