< Psalmen 107 >

1 Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
¡Agradezcan al Señor, porque él es bueno! ¡Su misericordioso amor perdura para siempre!
2 Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
Que todos a los que salvó salgan a gritarle al mundo; aquellos a quienes rescató del poder del enemigo.
3 Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
Los ha reunido desde tierras lejanas, desde el este y el oeste, y del norte y el sur.
4 Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
Ellos vagaron por el árido desierto, sin encontrar una sola ciudad en la que vivir.
5 Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
Hambrientos y sedientos, se desanimaron.
6 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Entonces clamaron al Señor para que los ayudara, y los salvó de su sufrimiento.
7 Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
Los guió por un camino directo a la ciudad donde podrían vivir.
8 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que hace por la gente.
9 Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
Porque brinda agua al sediento, y alimenta a los hambrientos.
10 Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
Algunos se sientan en completas tinieblas, prisioneros de la miseria y atados con cadenas de hierro,
11 Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
Porque se han revelado contra lo que Dios ha dicho; han rechazado la dirección del Altísimo.
12 Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
Entonces Dios humillará su orgullo con los problemas de la vida; tropezarán y no habrá nadie cerca que los ayude a no caer.
13 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Y llamarán al Señor en medio de sus problemas, y los salvará de su sufrimiento.
14 Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
Los traerá de vuelta desde las tinieblas, romperá en pedazos sus cadenas.
15 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que hace por la gente.
16 Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
Porque Él rompe las puertas de bronce, y corta las barras de hierro.
17 Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
Ellos fueron necios al rebelarse; y sufrieron por sus pecados.
18 Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
No quisieron comer; y estuvieron a las puertas de la muerte.
19 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
Entonces llamaron al Señor para que los ayudara, y Él los salvó de su sufrimiento.
20 Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
Dio la orden y fueron sanados; los salvó de la tumba.
21 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que hace por la gente.
22 Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
Preséntense ante él con ofrendas de gratitud y canten de alegría sobre lo que ha hecho.
23 Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
Los que zarpan en barcos, y cruzan océanos para ganar la vida,
24 Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
ellos han visto el increíble poder de Dios en marcha, y las maravillas que hizo en aguas profundas.
25 Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
Él solo tiene que hablar para causar vientos tormentosos y levantar grandes olas,
26 Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
Lanzando a los barcos al aire y luego arrastrándolos una vez más al suelo. Los navegantes estaban tan aterrorizados que su coraje se desvaneció.
27 Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
Se tambalearon, cayendo de lado a lado como ebrios, todas sus habilidades de marineros les fueron inútiles.
28 Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
Entonces llamaron al Señor para que los ayudara, y Él los salvó de su sufrimiento.
29 Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
Calmó la tempestad, y las olas se aquietaron.
30 Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
Los navegantes estaban tan felices de que las aguas se hubieran calmado, y el Señor los llevó hasta el puerto que querían.
31 Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
Alaben al Señor por su gran amor, y por todas las cosas hermosas que ha hecho por su pueblo.
32 Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
Digan cuán maravilloso es en frente de toda la congregación y de los ancianos.
33 Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
Él seca ríos y convierte tierras en desiertos; las cascadas de agua dejan de fluir y la tierra se vuelve seca y polvorienta.
34 Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
Los terrenos fructíferos se convierten tierras arenosas y baldías a causa de la maldad de los que allí vivían.
35 Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
Pero Él también se vuelve y hace lagunas de agua en mitad del desierto, y hace fluir cascadas en tierras secas.
36 Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
Trae a la gente hambrienta a un lugar donde pueden reconstruir sus ciudades.
37 Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
Ellos siembran sus campos y plantan viñas, produciendo buena cosecha.
38 Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
Él cuida de su pueblo, y este aumenta su tamaño drásticamente, también el número de sus ganados!
39 En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
Cuando son pocos, reducidos por el dolor, la miseria y la opresión.
40 Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
Derrama su desprecio hacia sus líderes, haciéndolos vagar, perdidos en el desierto.
41 Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
Pero Él saca al pobre de sus problemas, y hace a sus familias tan grandes como los rebaños.
42 De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
Los que viven en rectitud mirarán lo que está pasando y se alegrarán, pero los malvados serán silenciados.
43 Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
Aquellos que son sabios prestarán atención a esto, y meditarán en el gran amor de Dios.

< Psalmen 107 >