Psalmen 105
1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
