Psalmen 104
1 Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
Bless the LORD, O my soul! O LORD my God, You are very great; You are clothed with splendor and majesty.
2 En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
He wraps Himself in light as with a garment; He stretches out the heavens like a tent,
3 En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
laying the beams of His chambers in the waters above, making the clouds His chariot, walking on the wings of the wind.
4 Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
He makes the winds His messengers, flames of fire His servants.
5 Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
He set the earth on its foundations, never to be moved.
6 De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
You covered it with the deep like a garment; the waters stood above the mountains.
7 Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
At Your rebuke the waters fled; at the sound of Your thunder they hurried away—
8 Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
the mountains rose and the valleys sank to the place You assigned for them—
9 Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
You set a boundary they cannot cross, that they may never again cover the earth.
10 Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
He sends forth springs in the valleys; they flow between the mountains.
11 Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
They give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst.
12 Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
The birds of the air nest beside the springs; they sing among the branches.
13 Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
He waters the mountains from His chambers; the earth is satisfied by the fruit of His works.
14 Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
He makes the grass grow for the livestock and provides crops for man to cultivate, bringing forth food from the earth:
15 En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
wine that gladdens the heart of man, oil that makes his face to shine, and bread that sustains his heart.
16 Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon that He planted,
17 Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
where the birds build their nests; the stork makes her home in the cypresses.
18 De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
The high mountains are for the wild goats, the cliffs a refuge for the rock badgers.
19 Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
He made the moon to mark the seasons; the sun knows when to set.
20 Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
You bring darkness, and it becomes night, when all the beasts of the forest prowl.
21 Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
The young lions roar for their prey and seek their food from God.
22 De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
The sun rises, and they withdraw; they lie down in their dens.
23 Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
Man goes forth to his work and to his labor until evening.
24 Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
How many are Your works, O LORD! In wisdom You have made them all; the earth is full of Your creatures.
25 Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
Here is the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number, living things both great and small.
26 Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
There the ships pass, and Leviathan, which You formed to frolic there.
27 Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
All creatures look to You to give them their food in due season.
28 Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
When You give it to them, they gather it up; when You open Your hand, they are satisfied with good things.
29 Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
When You hide Your face, they are terrified; when You take away their breath, they die and return to dust.
30 Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
When You send Your Spirit, they are created, and You renew the face of the earth.
31 Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in His works.
32 Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
He looks on the earth, and it trembles; He touches the mountains, and they smolder.
33 Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I have my being.
34 Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
May my meditation be pleasing to Him, for I rejoice in the LORD.
35 Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!
May sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah!
