Psalmen 102

1 Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!

Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.

2 Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!

Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.

3 Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;

Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.

4 Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;

Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.

5 En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.

Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.

6 Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;

Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.

7 Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.

Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.

8 Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.

Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.

9 Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;

Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.

10 Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!

Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.

11 Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.

Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.

12 Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!

Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.

13 Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!

Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.

14 Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.

Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.

15 Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:

Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.

16 Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;

Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.

17 Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!

Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.

18 Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:

Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.

19 Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:

Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,

20 Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;

para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.

21 En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,

Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem

22 Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!

sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.

23 Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:

Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.

24 Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.

Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.

25 In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!

Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

26 Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.

Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)

27 Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.

Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.

28 Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!

Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.