< Spreuken 7 >

1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
E taku tama, puritia aku kupu, huna aku whakahau ki roto ki a koe.
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
Puritia aku whakahau, a ka ora; taku ture, ano ko te whatupango o tou kanohi.
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Herea ki ou maihao; tuhituhia, ko tou ngakau ano hei papa.
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
Ki atu ki te whakaaro nui, He tuahine koe noku; kiia hoki te matauranga ko tou whanaunga wahine:
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
Kia ai enei hei tiaki i a koe kei he i te wahine ke, i te wahine ke, he korero whakapati nei ana.
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
I titiro atu hoki ahau i te matapihi o toku whare i roto i toku whakakahokaho;
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
A i matakitaki ahau i roto i nga kuware, i kite i roto i nga taitama, i tetahi tamaiti kahore rawa he whakaaro,
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
E haere ana i te ara i te wahi tata e piko atu ai ki a ia, a haere ana ia i te ara ki tona whare.
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
I te kakarauritanga, i te ahiahi o te ra, i te titiwhatanga o te po, i te pouri kerekere.
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
Na, kua tutaki tetahi wahine ki a ia, he kakahu puremu tona, he ngakau hianga.
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
He mangai koroki tona, he tohetohe; ko ona waewae, kahore e tau ki tona whare:
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
Inaianei kei nga ara ia, inamata kei nga waharoa, e tauwhanga ana i nga kokinga katoa.
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
Koia i hopukia ai ia e ia, kei te kihi i a ia, a ka mea atu ki a ia, me te whakatoi ano i tona mata,
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
He patunga mo te pai kei ahau; no tenei ra nei ahau i whakamana ai i aku kupu taurangi;
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
Koia ahau i haere mai ai ki te whakatau i a koe, ki te ata rapu i tou mata, a ka kitea nei koe e ahau.
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
Ko toku moenga kua horahia e ahau, whakapaipai rawa ki te kaitaka, ki nga kakahu purepure no te rinena o Ihipa.
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
Kua ruia e ahau toku moenga ki nga mea whakakakara, ki te maira, ki te aroe, ki te hinamona.
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Haere mai, kia whaowhina taua ki te aroha, a ao noa; kia ora o taua ngakau i te aroha.
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
Kahore hoki taku tane i te whare: kua riro ia, he haere tawhiti:
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
I maua atu e ia he putea moni i tona ringa; ka hoki mai ano ia i te kowhititanga o te marama.
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
He maha no ana korero whakawai, riro ana ia i a ia ki tana; na te whakapati a ona ngutu ka kumea atu ia e ia.
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
Haere tonu ia i muri i a ia, ano he kau e haere ana kia patua, he kuware ranei e haere ana ki nga rakau here waewae e whiua ai te he;
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
A tu noa te tao ki tona ate puta rawa; rite tonu ia ki te manu e hohoro ana ki te mahanga, te mohio he matenga tera mona.
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
No reira, e aku tamariki, whakarongo ki ahau, maharatia nga kupu a toku mangai.
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Kei peau ke tou ngakau ki ona ara, kei kotiti ke ki ona huarahi.
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
He tokomaha hoki nga tangata i tu, i hinga i a ia, ae ra, he ope nui rawa tana i patu ai.
27 Een weg naar de onderwereld is haar huis, Vandaar daalt men af naar het dodenrijk. (Sheol h7585)
He huarahi tona whare ki te reinga, e anga ana ki raro ki nga ruma o te mate. (Sheol h7585)

< Spreuken 7 >