Spreuken 7
1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
Mein Sohn, bewahre meine Worte, und birg bei dir meine Gebote;
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
bewahre meine Gebote und lebe, und meine Belehrung wie deinen Augapfel.
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Binde sie um deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens.
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
Sprich zur Weisheit: Du bist meine Schwester! Und nenne den Verstand deinen Verwandten;
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
damit sie dich bewahre vor dem fremden Weibe, vor der Fremden, die ihre Worte glättet. -
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
Denn an dem Fenster meines Hauses schaute ich durch mein Gitter hinaus;
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
und ich sah unter den Einfältigen, gewahrte unter den Söhnen einen unverständigen Jüngling,
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
der hin und her ging auf der Straße, neben ihrer Ecke, und den Weg nach ihrem Hause schritt,
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
in der Dämmerung, am Abend des Tages, in der Mitte der Nacht und in der Dunkelheit.
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
Und siehe, ein Weib kam ihm entgegen im Anzug einer Hure und mit verstecktem Herzen. -
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
Sie ist leidenschaftlich und unbändig, ihre Füße bleiben nicht in ihrem Hause;
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
bald ist sie draußen, bald auf den Straßen, und neben jeder Ecke lauert sie. -
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
Und sie ergriff ihn und küßte ihn, und mit unverschämtem Angesicht sprach sie zu ihm:
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
Friedensopfer lagen mir ob, heute habe ich meine Gelübde bezahlt;
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
darum bin ich ausgegangen, dir entgegen, um dein Antlitz zu suchen, und dich habe dich gefunden.
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
Mit Teppichen habe ich mein Bett bereitet, mit bunten Decken von ägyptischem Garne;
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
ich habe mein Lager benetzt mit Myrrhe, Aloe und Zimmet.
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Komm, wir wollen uns in Liebe berauschen bis an den Morgen, an Liebkosungen uns ergötzen.
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
Denn der Mann ist nicht zu Hause, er ist auf eine weite Reise gegangen;
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
er hat den Geldbeutel in seine Hand genommen, am Tage des Vollmondes wird er heimkehren.
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
Sie verleitete ihn durch ihr vieles Bereden, riß ihn fort durch die Glätte ihrer Lippen.
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
Auf einmal ging er ihr nach, wie ein Ochs zur Schlachtbank geht, und wie Fußfesseln zur Züchtigung des Narren dienen,
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
bis ein Pfeil seine Leber zerspaltet; wie ein Vogel zur Schlinge eilt und nicht weiß, daß es sein Leben gilt. -
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
Nun denn, ihr Söhne, höret auf mich, und horchet auf die Worte meines Mundes!
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Dein Herz wende sich nicht ab nach ihren Wegen, und irre nicht umher auf ihren Pfaden!
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
Denn viele Erschlagene hat sie niedergestreckt, und zahlreich sind alle ihre Ermordeten.
