< Spreuken 6 >

1 Mijn zoon, als ge voor een ander borg zijt gebleven, Uw handslag hebt gegeven ten bate van een vreemde,
Fiam! ha kezes lettél a te barátodért, és kezedet adván, kötelezted magadat másért:
2 Verstrikt zijt geraakt in uw eigen woorden, In uw eigen beloften gevangen:
Szádnak beszédei által estél tőrbe, megfogattattál a te szádnak beszédivel.
3 Doe dan, mijn zoon, wat ik zeg, en red u eruit; Want ge zijt in de macht van uw naaste! Ga heen zonder talmen, Dring aan bij uw naaste;
Ezt míveld azért fiam, és mentsd ki magadat, mert a te felebarátodnak kezébe jutottál; eredj, alázd meg magadat, és kényszerítsd felebarátodat.
4 Gun uw ogen geen rust, Uw wimpers geen slaap;
Még álmot se engedj szemeidnek, se szunnyadást szemöldökidnek,
5 Ruk u los als een gazelle uit de strik, Als een vogel uit de hand van den vogelaar.
Szabadítsd ki magadat, mint a zerge a vadász kezéből, és mint a madár a madarásznak kezéből.
6 Luiaard, ga kijken naar de mier; Zie, hoe ze zwoegt, en word wijs!
Eredj a hangyához, te rest, nézd meg az ő útait, és légy bölcs!
7 Al heeft ze geen leider, Geen opzichter, geen heerser,
A kinek nincs vezére, igazgatója, vagy ura,
8 Toch zorgt ze in de zomer voor haar spijs, Zoekt ze in de oogsttijd haar voedsel bijeen.
Nyárban szerzi meg az ő kenyerét, aratáskor gyűjti eledelét.
9 Luiaard, hoe lang blijft ge liggen, Wanneer zult ge ontwaken uit uw slaap?
Oh te rest, meddig fekszel? mikor kelsz fel a te álmodból?
10 Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar:
Még egy kis álom, még egy kis szunnyadás, még egy kis kéz-összefonás, hogy pihenjek;
11 En de armoe overvalt u als een zwerver, Het gebrek als een rover!
Így jő el, mint az útonjáró, a te szegénységed, és a te szűkölködésed, mint a paizsos férfiú!
12 Een nietsnut is het, een booswicht, Die omgaat met bedrieglijke taal;
Haszontalan ember, hamis férfiú, a ki álnok szájjal jár,
13 Die met de ogen knipt, met de voeten wenkt, En tekens geeft met de vingers;
A ki hunyorgat szemeivel; lábaival is szól, és ujjaival jelt ád.
14 Die boze plannen smeedt in zijn hart, Steeds kwaad beraamt en ruzie zoekt!
Álnokság van az ő szívében, gonoszt forral minden időben, háborúságot indít.
15 Daarom zal hem de tegenspoed plotseling treffen, Zal hij met één slag bezwijken, zonder kans op herstel.
Annakokáért hirtelen eljő az ő nyomorúsága, gyorsan megrontatik, s nem lesz gyógyulása.
16 Zes dingen zijn er die Jahweh haat, Van zeven heeft hij een afschuw:
E hat dolgot gyűlöli az Úr, és hét dolog útálat az ő lelkének:
17 Van brutale ogen; van een valse tong; Van handen, die onschuldig bloed vergieten;
A kevély szemek, a hazug nyelv, és az ártatlan vért ontó kezek,
18 Van een hart, dat boze plannen beraamt; Van voeten, die ten kwade spoeden;
Az álnok gondolatokat forraló elme, a gonoszra sietséggel futó lábak,
19 Van een valsen getuige, die leugens verspreidt; Van iemand, die broedertwist stookt.
A hazugságlehelő hamis tanú, és a ki szerez háborúságokat az atyafiak között!
20 Mijn zoon, onderhoud het gebod van uw vader, Sla niet in de wind wat uw moeder u leerde;
Őrizd meg, fiam, atyád parancsolatját, és anyád tanítását el ne hagyd.
21 Prent het voor altijd in uw hart, Wind het als een snoer om uw hals.
Kösd azokat szívedre mindenkor, fűzd a nyakadba.
22 Als ge wandelt, moge het u geleiden, Over u waken, als ge slaapt, Tot u spreken, wanneer ge ontwaakt.
Valahová mégysz, vezérel téged, mikor aluszol, őriz téged, mikor felserkensz, beszélget te veled.
23 Want het gebod is een lamp, Het onderricht een licht, De straffe tucht een weg ten leven.
Mert szövétnek a parancsolat, és a tudomány világosság, és életnek úta a tanító-feddések.
24 Het zal u behoeden voor de vrouw van een ander, Voor de gladde tong van een vreemde.
Hogy a gonosz asszonytól téged megőrizzenek, az idegen asszony nyelvének hizelkedésétől.
25 Zet uw hart niet op haar schoonheid, Laat ze u niet met haar wimpers verleiden;
Ne kivánd az ő szépségét szivedben, és meg ne fogjon téged szemöldökeivel;
26 Want de prijs van een deerne is een stuk brood, Maar de getrouwde vrouw maakt jacht op een kostelijk leven
Mert a parázna asszony miatt jut az ember egy darab kenyérre, és más férfi felesége drága életet vadász!
27 Kan iemand soms vuur in zijn voorschoot nemen, Zonder dat hij zijn kleren schroeit;
Vehet-é valaki tüzet az ő kebelébe, hogy ruhái meg ne égnének?
28 Of kan hij op gloeiende kolen lopen, Zonder dat hij zijn voeten brandt?
Vagy járhat-é valaki elevenszénen, hogy lábai meg ne égnének?
29 Zo vergaat het hem, die zich afgeeft met de vrouw van een ander: Niemand die haar aanraakt, komt er straffeloos van af.
Így van, valaki bemegy felebarátjának feleségéhez, nem marad büntetlen, valaki illeti azt!
30 Men veracht geen dief, zo hij enkel steelt, Om zijn maag te vullen, als hij honger heeft;
Nem útálják meg a lopót, ha lop az ő kivánságának betöltésére, mikor éhezik;
31 Toch moet hij, eenmaal betrapt, zevenvoudig vergoeden, Alles geven wat hij in huis heeft.
És ha rajta kapatik, hétannyit kell adnia, az ő házának minden marháját érette adhatja;
32 Kortzichtig de man, die overspel pleegt met een vrouw: Wie zijn eigen ondergang wil, moet zo iets niet doen;
A ki pedig asszonynyal paráználkodik, bolond; a ki magát el akarja veszteni, az cselekszi ezt!
33 Schade en schande zal zo iemand belopen, Zijn slechte naam raakt hij nimmer meer kwijt.
Vereséget és gyalázatot nyer, és az ő gyalázatja el nem töröltetik.
34 Want de jaloezie van den man wekt de woede bij hem op, En op de dag van de wraak zal hij niemand ontzien;
Mert a féltékenység a férfiú haragja, és nem cselekszik kegyelmességgel a bosszúállásnak napján.
35 Dan slaat hij op losgeld geen acht, Hij wil het niet, al biedt ge hem nog zo veel!
Nem gondol semmi váltsággal, nem nyugszik meg rajta, még ha nagy sok ajándékot adsz is néki.

< Spreuken 6 >