Spreuken 31

1 Wenken voor Lemoeël, den koning van Massa, die zijn moeder hem gaf.

2 Mijn zoon, wat zal ik u zeggen; Wat, kind van mijn schoot; Wat, kind van mijn geloften!

3 Verkwist uw geld niet aan vrouwen, Schenk uw hart niet aan haar, die koningen verderven;

4 Dat past geen koningen, Lemoeël! Het past geen koningen, wijn te drinken; Vorsten mogen niet verzot zijn op drank.

5 Anders vergeten zij al drinkend de wet, En verdraaien het recht van alle verdrukten.

6 Geef de drank maar aan hen, die ontredderd zijn, Schenk wijn aan bedroefden:

7 Al drinkend vergeten ze hun armoe, En denken niet meer aan hun zorgen.

8 Kom op voor hen, die niets weten te zeggen, Voor het recht van allen, die verkwijnen;

9 Open uw mond, geef een billijk vonnis, Verschaf recht aan armen en tobbers.

10 Een flinke vrouw! Men vindt haar niet licht; Haar waarde is hoger dan die van juwelen!

11 Haar man kan vast op haar bouwen, Hem ontgaat geen winst.

12 Ze brengt hem voordeel, zolang hij leeft, Nimmer zal ze hem schaden;

13 Ze haalt wol en linnen in huis, En verwerkt die met willige handen.

14 Als een handelsschip haalt ze van verre haar spijs,

15 En als het nog nacht is, staat ze al op, Bereidt ze het eten voor haar gezin, En wijst haar dienstboden de dagtaak aan.

16 Na rijp beraad koopt ze een akker, Van wat ze verdiende plant ze een wijngaard;

17 Ze gordelt haar lenden met kracht, De handen steekt ze uit de mouwen.

18 Ze onderzoekt, of haar huishouden loopt, Zelfs in de nacht gaat haar lamp niet uit;

19 Ze slaat de hand aan het spinnewiel, Haar vingers grijpen de klos.

20 Ze is vrijgevig voor den arme, Den behoeftige stopt ze iets toe;

21 Voor haar gezin hoeft ze de kou niet te vrezen, Want heel haar gezin heeft een dubbel stel kleren.

22 Zelf maakt ze haar mantels, Ze gaat in lijnwaad en purper gekleed;

23 Ook haar man valt op in de poorten, Waar hij zetelt met de oudsten van het land.

24 Ze verkoopt de eigengemaakte gewaden, En levert den handelaar gordels;

25 Ze is met kracht en voornaamheid bekleed, En kent geen angst voor de komende dag.

26 Haar mond is vol wijsheid, Een vriendelijke wenk ligt op haar tong:

27 Zo gaat ze de gangen na van haar gezin, Niet in ledigheid eet ze haar brood!

28 Haar zonen staan op, en prijzen haar gelukkig, Haar man ook geeft haar deze lof:

29 "Menige vrouw weert zich dapper, Maar gij hebt ze allen overtroffen!"

30 Bedriegelijk is de bevalligheid, en broos is de schoonheid; Maar een vrouw, die Jahweh vreest, blijft geëerd.

31 Laat haar genieten van wat haar handen wrochtten, In de poorten zullen haar daden haar prijzen!