< Spreuken 31 >

1 Wenken voor Lemoeël, den koning van Massa, die zijn moeder hem gaf.
The words of King Lemuel—the revelation which his mother taught him:
2 Mijn zoon, wat zal ik u zeggen; Wat, kind van mijn schoot; Wat, kind van mijn geloften!
“Oh, my son! Oh, son of my womb! Oh, son of my vows!
3 Verkwist uw geld niet aan vrouwen, Schenk uw hart niet aan haar, die koningen verderven;
Don’t give your strength to women, nor your ways to that which destroys kings.
4 Dat past geen koningen, Lemoeël! Het past geen koningen, wijn te drinken; Vorsten mogen niet verzot zijn op drank.
It is not for kings, Lemuel, it is not for kings to drink wine, nor for princes to say, ‘Where is strong drink?’
5 Anders vergeten zij al drinkend de wet, En verdraaien het recht van alle verdrukten.
lest they drink, and forget the law, and pervert the justice due to anyone who is afflicted.
6 Geef de drank maar aan hen, die ontredderd zijn, Schenk wijn aan bedroefden:
Give strong drink to him who is ready to perish, and wine to the bitter in soul.
7 Al drinkend vergeten ze hun armoe, En denken niet meer aan hun zorgen.
Let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.
8 Kom op voor hen, die niets weten te zeggen, Voor het recht van allen, die verkwijnen;
Open your mouth for the mute, in the cause of all who are left desolate.
9 Open uw mond, geef een billijk vonnis, Verschaf recht aan armen en tobbers.
Open your mouth, judge righteously, and serve justice to the poor and needy.”
10 Een flinke vrouw! Men vindt haar niet licht; Haar waarde is hoger dan die van juwelen!
Who can find a worthy woman? For her value is far above rubies.
11 Haar man kan vast op haar bouwen, Hem ontgaat geen winst.
The heart of her husband trusts in her. He shall have no lack of gain.
12 Ze brengt hem voordeel, zolang hij leeft, Nimmer zal ze hem schaden;
She does him good, and not harm, all the days of her life.
13 Ze haalt wol en linnen in huis, En verwerkt die met willige handen.
She seeks wool and flax, and works eagerly with her hands.
14 Als een handelsschip haalt ze van verre haar spijs,
She is like the merchant ships. She brings her bread from afar.
15 En als het nog nacht is, staat ze al op, Bereidt ze het eten voor haar gezin, En wijst haar dienstboden de dagtaak aan.
She rises also while it is yet night, gives food to her household, and portions for her servant girls.
16 Na rijp beraad koopt ze een akker, Van wat ze verdiende plant ze een wijngaard;
She considers a field, and buys it. With the fruit of her hands, she plants a vineyard.
17 Ze gordelt haar lenden met kracht, De handen steekt ze uit de mouwen.
She arms her waist with strength, and makes her arms strong.
18 Ze onderzoekt, of haar huishouden loopt, Zelfs in de nacht gaat haar lamp niet uit;
She perceives that her merchandise is profitable. Her lamp doesn’t go out by night.
19 Ze slaat de hand aan het spinnewiel, Haar vingers grijpen de klos.
She lays her hands to the distaff, and her hands hold the spindle.
20 Ze is vrijgevig voor den arme, Den behoeftige stopt ze iets toe;
She opens her arms to the poor; yes, she extends her hands to the needy.
21 Voor haar gezin hoeft ze de kou niet te vrezen, Want heel haar gezin heeft een dubbel stel kleren.
She is not afraid of the snow for her household, for all her household are clothed with scarlet.
22 Zelf maakt ze haar mantels, Ze gaat in lijnwaad en purper gekleed;
She makes for herself carpets of tapestry. Her clothing is fine linen and purple.
23 Ook haar man valt op in de poorten, Waar hij zetelt met de oudsten van het land.
Her husband is respected in the gates, when he sits among the elders of the land.
24 Ze verkoopt de eigengemaakte gewaden, En levert den handelaar gordels;
She makes linen garments and sells them, and delivers sashes to the merchant.
25 Ze is met kracht en voornaamheid bekleed, En kent geen angst voor de komende dag.
Strength and dignity are her clothing. She laughs at the time to come.
26 Haar mond is vol wijsheid, Een vriendelijke wenk ligt op haar tong:
She opens her mouth with wisdom. Kind instruction is on her tongue.
27 Zo gaat ze de gangen na van haar gezin, Niet in ledigheid eet ze haar brood!
She looks well to the ways of her household, and doesn’t eat the bread of idleness.
28 Haar zonen staan op, en prijzen haar gelukkig, Haar man ook geeft haar deze lof:
Her children rise up and call her blessed. Her husband also praises her:
29 "Menige vrouw weert zich dapper, Maar gij hebt ze allen overtroffen!"
“Many women do noble things, but you excel them all.”
30 Bedriegelijk is de bevalligheid, en broos is de schoonheid; Maar een vrouw, die Jahweh vreest, blijft geëerd.
Charm is deceitful, and beauty is vain; but a woman who fears Yahweh, she shall be praised.
31 Laat haar genieten van wat haar handen wrochtten, In de poorten zullen haar daden haar prijzen!
Give her of the fruit of her hands! Let her works praise her in the gates!

< Spreuken 31 >