Spreuken 29

1 Iemand die hardnekkig blijft, ondanks vermaning, Wordt plotseling onherstelbaar gebroken.

Den som får mycken tillrättavisning, men förbliver hårdnackad, han varder oförtänkt krossad utan räddning.

2 Als rechtvaardigen heersen, verheugt zich het volk; Als de boze regeert, zuchten de mensen.

När de rättfärdiga växa till, gläder sig folket, men när den ogudaktige kommer till välde, suckar folket.

3 Een man, die de wijsheid liefheeft, is een vreugde voor zijn vader; Wie zich ophoudt met deernen, verkwist zijn vermogen.

Den som älskar vishet gör sin fader glädje; men den som giver sig i sällskap med skökor förstör vad han äger.

4 Door rechtvaardigheid houdt een koning het land in stand; Wie veel belastingen heft, put het uit.

Genom rättvisa håller en konung sitt land vid makt; men den som utpressar gärder, har fördärvar det.

5 Iemand die zijn naaste vleit, Spant een strik voor zijn voeten.

Den man som smickrar sin nästa han breder ut ett nät för han fötter.

6 Op het pad van een booswicht ligt een valstrik, Maar de rechtvaardige loopt vrolijk voort.

En ond människas överträdelse bliver henne en snara, men den rättfärdige får jubla och glädjas.

7 De rechtvaardige houdt rekening met de rechten der armen, De boze echter verstaat geen reden.

Den rättfärdige vårdar sig om de armas sak, men den ogudaktige förstår intet.

8 Spotters steken een stad in brand, Wijzen bedaren het oproer.

Bespottare uppvigla staden, men visa män stilla vreden.

9 Als een dwaas een rechtszaak heeft met een wijze, Is hij luidruchtig en vrolijk, maar heeft geen rust.

När en vis man vill gå till rätta med en oförnuftig man, då vredgas denne eller ler, och har ingen ro.

10 Bloeddorstige mensen haten den deugdzame, De goeden zijn bezorgd voor zijn leven.

De blodgiriga hata den som är ostrafflig, men de redliga söka skydda hans liv.

11 De dwaas laat zijn toorn de vrije loop, De wijze houdt zijn gramschap inl.

Dåren släpper all sin vrede lös, men den vise stillar den till slut.

12 Als een vorst geloof schenkt aan leugentaal, Worden al zijn dienaren slecht.

Den furste som aktar på lögnaktigt tal, hans tjänare äro alla ogudaktiga.

13 Een arme en een geldschieter ontmoeten elkaar: Jahweh schenkt beiden het licht der ogen.

Den fattige och förtryckaren få leva jämte varandra; av HERREN få bådas ögon sitt ljus.

14 Als een koning de armen billijk behandelt, Staat zijn troon voor altijd sterk.

Den konung som dömer de armas rätt. hans tron skall bestå evinnerligen.

15 Een stok en een vermaning schenken wijsheid; Een kind, dat aan zichzelf is overgelaten, maakt zijn moeder te schande.

Ris och tillrättavisning giver vishet, men ett oupptuktat barn drager skam över sin moder.

16 Als de bozen regeren, tiert de misdaad; Als zij vallen, zien de rechtvaardigen met vreugde toe.

Där de ogudaktiga växa till, där växer överträdelsen till, men de rättfärdiga skola se deras fall med lust.

17 Tuchtig uw zoon, dan geeft hij u rust, En bezorgt hij u vreugde.

Tukta din son, så skall han bliva dig till hugnad och giva ljuvlig spis åt din själ.

18 Is er geen openbaring dan verwildert het volk; Gelukkig is het, als het de Wet onderhoudt!

Där profetia icke finnes, där bliver folket tygellöst; men säll är den som håller lagen.

19 Niet met woorden alleen moet ge een slaaf vermanen; Hij verstaat ze wel, maar doet er niet naar.

Med ord kan man icke tukta en tjänare ty om han än förstår, så rättar han sig icke därefter.

20 Ziet ge iemand, die overijld spreekt: Voor een dwaas is er meer hoop dan voor hem.

Ser du en man som är snar till att tala, det är mer hopp om en dåre än om honom.

21 Wie zijn slaaf van jongsaf verwent, Wordt tenslotte met ondank beloond.

Om någon är för efterlåten mot sin tjänare i hans ungdom, så visar denne honom på sistone förakt.

22 Een opvliegend karakter sticht ruzie, Een driftkop misdraagt zich vaak.

En snarsticken man uppväcker träta, och den som lätt förtörnas begår ofta överträdelse.

23 Hoogmoed brengt een mens ten val, Ootmoed brengt hem tot eer.

En människas högmod bliver henne till förödmjukelse, men den ödmjuke vinner ära.

24 Wie met een dief deelt, is zijn eigen vijand: Omdat hij de vloek hoort, en de zaak toch niet aangeeft

Den som skiftar rov med en tjuv hatar sitt eget liv; när han hör edsförpliktelsen, yppar han intet.

25 Menselijk opzicht spant een strik; Maar wie op Jahweh vertrouwt, is veilig.

Människofruktan har med sig snaror, men den som förtröstar på HERREN, han varder beskyddad.

26 Velen dingen naar de gunst van den koning, Maar Jahweh geeft ieder wat hem toekomt.

Många söka en furstes ynnest, men av HERREN får var och en sin rätt.

27 De rechtvaardigen hebben een afschuw van zondaars, De bozen een afschuw van een eerlijk man. Aanhangsel. Woorden van Agoer.

En orättfärdig man är en styggelse för de rättfärdiga, och den som vandrar i redlighet är en styggelse för den ogudaktige.