Spreuken 29

1 Iemand die hardnekkig blijft, ondanks vermaning, Wordt plotseling onherstelbaar gebroken.

[Viro qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus, et eum sanitas non sequetur.

2 Als rechtvaardigen heersen, verheugt zich het volk; Als de boze regeert, zuchten de mensen.

In multiplicatione justorum lætabitur vulgus; cum impii sumpserint principatum, gemet populus.

3 Een man, die de wijsheid liefheeft, is een vreugde voor zijn vader; Wie zich ophoudt met deernen, verkwist zijn vermogen.

Vir qui amat sapientiam lætificat patrem suum; qui autem nutrit scorta perdet substantiam.

4 Door rechtvaardigheid houdt een koning het land in stand; Wie veel belastingen heft, put het uit.

Rex justus erigit terram; vir avarus destruet eam.

5 Iemand die zijn naaste vleit, Spant een strik voor zijn voeten.

Homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo rete expandit gressibus ejus.

6 Op het pad van een booswicht ligt een valstrik, Maar de rechtvaardige loopt vrolijk voort.

Peccantem virum iniquum involvet laqueus, et justus laudabit atque gaudebit.

7 De rechtvaardige houdt rekening met de rechten der armen, De boze echter verstaat geen reden.

Novit justus causam pauperum; impius ignorat scientiam.

8 Spotters steken een stad in brand, Wijzen bedaren het oproer.

Homines pestilentes dissipant civitatem; sapientes vero avertunt furorem.

9 Als een dwaas een rechtszaak heeft met een wijze, Is hij luidruchtig en vrolijk, maar heeft geen rust.

Vir sapiens si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.

10 Bloeddorstige mensen haten den deugdzame, De goeden zijn bezorgd voor zijn leven.

Viri sanguinum oderunt simplicem; justi autem quærunt animam ejus.

11 De dwaas laat zijn toorn de vrije loop, De wijze houdt zijn gramschap inl.

Totum spiritum suum profert stultus; sapiens differt, et reservat in posterum.

12 Als een vorst geloof schenkt aan leugentaal, Worden al zijn dienaren slecht.

Princeps qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.

13 Een arme en een geldschieter ontmoeten elkaar: Jahweh schenkt beiden het licht der ogen.

Pauper et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.

14 Als een koning de armen billijk behandelt, Staat zijn troon voor altijd sterk.

Rex qui judicat in veritate pauperes, thronus ejus in æternum firmabitur.]

15 Een stok en een vermaning schenken wijsheid; Een kind, dat aan zichzelf is overgelaten, maakt zijn moeder te schande.

[Virga atque correptio tribuit sapientiam; puer autem qui dimittitur voluntati suæ confundit matrem suam.

16 Als de bozen regeren, tiert de misdaad; Als zij vallen, zien de rechtvaardigen met vreugde toe.

In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera, et justi ruinas eorum videbunt.

17 Tuchtig uw zoon, dan geeft hij u rust, En bezorgt hij u vreugde.

Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animæ tuæ.

18 Is er geen openbaring dan verwildert het volk; Gelukkig is het, als het de Wet onderhoudt!

Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus; qui vero custodit legem beatus est.

19 Niet met woorden alleen moet ge een slaaf vermanen; Hij verstaat ze wel, maar doet er niet naar.

Servus verbis non potest erudiri, quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.

20 Ziet ge iemand, die overijld spreekt: Voor een dwaas is er meer hoop dan voor hem.

Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est quam illius correptio.

21 Wie zijn slaaf van jongsaf verwent, Wordt tenslotte met ondank beloond.

Qui delicate a pueritia nutrit servum suum postea sentiet eum contumacem.]

22 Een opvliegend karakter sticht ruzie, Een driftkop misdraagt zich vaak.

[Vir iracundus provocat rixas, et qui ad indignandum facilis est erit ad peccandum proclivior.

23 Hoogmoed brengt een mens ten val, Ootmoed brengt hem tot eer.

Superbum sequitur humilitas, et humilem spiritu suscipiet gloria.

24 Wie met een dief deelt, is zijn eigen vijand: Omdat hij de vloek hoort, en de zaak toch niet aangeeft

Qui cum fure participat odit animam suam; adjurantem audit, et non indicat.

25 Menselijk opzicht spant een strik; Maar wie op Jahweh vertrouwt, is veilig.

Qui timet hominem cito corruet; qui sperat in Domino sublevabitur.

26 Velen dingen naar de gunst van den koning, Maar Jahweh geeft ieder wat hem toekomt.

Multi requirunt faciem principis, et judicium a Domino egreditur singulorum.

27 De rechtvaardigen hebben een afschuw van zondaars, De bozen een afschuw van een eerlijk man. Aanhangsel. Woorden van Agoer.

Abominantur justi virum impium, et abominantur impii eos qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius extra perditionem erit.]