Spreuken 29

1 Iemand die hardnekkig blijft, ondanks vermaning, Wordt plotseling onherstelbaar gebroken.

Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.

2 Als rechtvaardigen heersen, verheugt zich het volk; Als de boze regeert, zuchten de mensen.

Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.

3 Een man, die de wijsheid liefheeft, is een vreugde voor zijn vader; Wie zich ophoudt met deernen, verkwist zijn vermogen.

Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.

4 Door rechtvaardigheid houdt een koning het land in stand; Wie veel belastingen heft, put het uit.

Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.

5 Iemand die zijn naaste vleit, Spant een strik voor zijn voeten.

Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.

6 Op het pad van een booswicht ligt een valstrik, Maar de rechtvaardige loopt vrolijk voort.

Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.

7 De rechtvaardige houdt rekening met de rechten der armen, De boze echter verstaat geen reden.

Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.

8 Spotters steken een stad in brand, Wijzen bedaren het oproer.

Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.

9 Als een dwaas een rechtszaak heeft met een wijze, Is hij luidruchtig en vrolijk, maar heeft geen rust.

Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.

10 Bloeddorstige mensen haten den deugdzame, De goeden zijn bezorgd voor zijn leven.

Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.

11 De dwaas laat zijn toorn de vrije loop, De wijze houdt zijn gramschap inl.

Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.

12 Als een vorst geloof schenkt aan leugentaal, Worden al zijn dienaren slecht.

Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.

13 Een arme en een geldschieter ontmoeten elkaar: Jahweh schenkt beiden het licht der ogen.

Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.

14 Als een koning de armen billijk behandelt, Staat zijn troon voor altijd sterk.

Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.

15 Een stok en een vermaning schenken wijsheid; Een kind, dat aan zichzelf is overgelaten, maakt zijn moeder te schande.

Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.

16 Als de bozen regeren, tiert de misdaad; Als zij vallen, zien de rechtvaardigen met vreugde toe.

Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.

17 Tuchtig uw zoon, dan geeft hij u rust, En bezorgt hij u vreugde.

Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.

18 Is er geen openbaring dan verwildert het volk; Gelukkig is het, als het de Wet onderhoudt!

İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!

19 Niet met woorden alleen moet ge een slaaf vermanen; Hij verstaat ze wel, maar doet er niet naar.

Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.

20 Ziet ge iemand, die overijld spreekt: Voor een dwaas is er meer hoop dan voor hem.

Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.

21 Wie zijn slaaf van jongsaf verwent, Wordt tenslotte met ondank beloond.

Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.

22 Een opvliegend karakter sticht ruzie, Een driftkop misdraagt zich vaak.

Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.

23 Hoogmoed brengt een mens ten val, Ootmoed brengt hem tot eer.

İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.

24 Wie met een dief deelt, is zijn eigen vijand: Omdat hij de vloek hoort, en de zaak toch niet aangeeft

Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.

25 Menselijk opzicht spant een strik; Maar wie op Jahweh vertrouwt, is veilig.

İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.

26 Velen dingen naar de gunst van den koning, Maar Jahweh geeft ieder wat hem toekomt.

Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.

27 De rechtvaardigen hebben een afschuw van zondaars, De bozen een afschuw van een eerlijk man. Aanhangsel. Woorden van Agoer.

Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.