Spreuken 27

1 Wil de dag van morgen niet prijzen: Ge weet niet, wat hij u brengt.

Não presumas do dia de amanhã, porque não sabes o que parirá o dia.

2 Laat een ander u prijzen, niet uw eigen mond; Een vreemde, niet uw eigen lippen.

Louve-te o estranho, e não a tua boca, o estrangeiro e não os teus lábios.

3 Plomp is een steen, en zwaar het zand; Zwaarder dan beide is het humeur van een dwaas.

Pesada é a pedra, e a areia é carregada; porém a ira do insensato é mais pesada do que elas ambas.

4 Wreed is de wraak, een stortvloed de toorn; Maar wie houdt het uit voor de jaloezie?

Cruel é o furor e a impetuosa ira, mas quem parará perante a inveja?

5 Beter een terechtwijzing in het openbaar, Dan liefde, die zich niet uit.

Melhor é a repreensão aberta do que o amor encoberto.

6 Goed bedoeld zijn de wonden, door een vriend geslagen; Verraderlijk de kussen van een vijand.

Fieis são as feridas feitas pelo que ama, mas os beijos do que aborrece são enganosos.

7 Iemand die genoeg heeft, geeft niet om honing; Als iemand honger heeft, is al het bittere zoet.

A alma farta piza o favo de mel, mas à alma faminta todo o amargo é doce.

8 Als een vogel, die uit het nest fladdert, Zo is een man, die rondzwerft ver van zijn huis.

Qual é a ave que vagueia do seu ninho, tal é o homem que anda vagueando do seu lugar.

9 Olie en wierook verheugen het hart; De raad van een vriend verblijdt de ziel.

O óleo e o perfume alegram o coração: assim a doença do amigo de alguém com o conselho cordial.

10 Laat uw eigen vriend en dien van uw vader niet in de steek; Maar betreed niet het huis van uw broeder, als het u slecht gaat, Beter een vriend dichtbij. Dan een broer veraf.

Não deixes a teu amigo, nem ao amigo de teu pai, nem entres na casa de teu irmão no dia da tua adversidade: melhor é o vizinho de perto do que o irmão ao longe.

11 Mijn zoon, wees wijs, en verblijd mijn hart; Dan kan ik te woord staan hem, die mij hoont.

Sê sábio, filho meu, e alegra o meu coração; para que tenha alguma coisa que responder àquele que me desprezar.

12 De wijze ziet onheil en trekt zich terug; De onnozelen lopen door, en moeten ervoor boeten.

O avisado vê o mal, e esconde-se; mas os simples passam e pagam a pena.

13 Ontneem hem zijn kleed, want hij bleef borg voor een ander; Eis pand van hem terwille van een vreemde vrouw.

Quando alguém fica por fiador do estranho, toma-lhe tu a sua roupa; e o penhora pela estranha.

14 Als iemand zijn naaste op de vroege morgen luidruchtig begroet, Dan wordt het als een vloek beschouwd

O que bendiz ao seu amigo em alta voz, madrugando pela manhã, por maldição se lhe contará.

15 Een gestadig druppelend lek op een stortregen-dag, En een snibbige vrouw, ze gelijken op elkaar.

O gotejar contínuo no dia de grande chuva, e a mulher contenciosa, uma e outra são semelhantes.

16 De noordenwind is een ruwe wind, Toch wordt hij geluksbode genoemd

Todos os que a esconderem esconderão o vento: e o óleo da sua dextra clama.

17 Zoals ijzer ijzer scherpt, Zo scherpt de ene mens den ander.

Como o ferro com o ferro se aguça, assim o homem aguça o rosto do seu amigo.

18 Wie op zijn vijgeboom past, zal zijn vruchten eten; Wie voor zijn meester zorgt, wordt rijk beloond.

O que guarda a figueira comerá do seu fruto; e o que atenta para seu senhor, será honrado.

19 Zoals het ene gezicht op het andere lijkt, Zo lijkt ook het ene mensenhart op het andere.

Como na água o rosto corresponde ao rosto, assim o coração do homem ao homem.

20 Dodenrijk en onderwereld krijgen nooit genoeg; De ogen der mensen zijn nimmer bevredigd. (Sheol h7585)

Como o inferno e a perdição nunca se fartam, assim os olhos do homem nunca se fartam. (Sheol h7585)

21 Voor het zilver de smeltkroes, de oven voor het goud: De mens wordt beproefd naar zijn goede naam.

Como o crisol é para a prata, e o forno para o ouro, assim se prova o homem pelos louvores.

22 Al stampt ge den dwaas in een vijzel, Tussen de gerstekorrels met een stamper: Ge krijgt er zijn dwaasheid niet uit.

Ainda quando pizares o tolo com uma mão de gral entre grãos de cevada pilada, não se irá dele a sua estultícia.

23 Let goed op, hoe uw schapen eruit zien, En volg uw kudde met aandacht;

Procura conhecer o estado das tuas ovelhas: põe o teu coração sobre o gado.

24 Want welvaart duurt niet eeuwig, Een schat niet van geslacht op geslacht.

Porque o tesouro não dura para sempre: ou durará a coroa de geração em geração?

25 Als het hooi binnen is, de nawas verschijnt, En het groen der bergweide wordt ingezameld,

Quando se mostrar a erva, e aparecerem os renovos, então ajunta as hervas dos montes.

26 Dan verschaffen de lammeren u kleding, De bokken u de prijs van een akker;

Os cordeiros serão para te vestires, e os bodes para o preço do campo.

27 Dan is er geitenmelk genoeg tot voedsel van u en uw gezin, En levensonderhoud voor uw dienstboden.

E a abastança do leite das cabras para o teu sustento, para sustento da tua casa, e para sustento das tuas criadas.