Spreuken 26

1 Als sneeuw bij zomer, en regen bij oogst: Zo slecht past eerbetoon bij een dwaas.

Wie der Schnee im Sommer und Regen in der Ernte, also reimt sich dem Narren die Ehre nicht.

2 Als een vogel, die fladdert, en een zwaluw, die vliegt: Zo is een onverdiende verwensing; zij treft geen doel.

Wie ein Vogel dahinfährt und eine Schwalbe fliegt, also ein unverdienter Fluch trifft nicht.

3 Voor het paard een zweep, voor den ezel een toom, Voor de rug der dwazen een stok.

Dem Roß eine Geißel und dem Esel einen Zaum und dem Narren eine Rute auf den Rücken!

4 Antwoord een dwaas niet naar zijn dwaasheid, Anders mocht ge zelf eens op hem lijken.

Antworte dem Narren nicht nach seiner Narrheit, daß du ihm nicht auch gleich werdest.

5 Antwoord een dwaas naar zijn dwaasheid, Anders denkt hij nog, dat hij wijs is

Antworte aber dem Narren nach seiner Narrheit, daß er sich nicht weise lasse dünken.

6 Men snijdt zich de voeten af en mishandelt zichzelf, Wie een dwaas een boodschap laat doen.

Wer eine Sache durch einen törichten Boten ausrichtet, der ist wie ein Lahmer an den Füßen und nimmt Schaden.

7 Voor een lamme hebben zijn benen geen nut; Zo is het met een spreuk in de mond van dwazen.

Wie einem Krüppel das Tanzen, also steht den Narren an, von Weisheit zu reden.

8 Als iemand, die een kei bij een edelsteen legt, Is hij, die eerbetoon schenkt aan een dwaas

Wer einem Narren Ehre antut, das ist, als wenn einer einen edlen Stein auf den Rabenstein würfe.

9 Als een doornstok in de hand van een dronkaard, Is een spreuk in de mond van dwazen.

Ein Spruch in eines Narren Mund ist wie ein Dornzweig, der in eines Trunkenen Hand sticht.

10 Als een schutter, die alle voorbijgangers verwondt, Is hij, die een dwaas en een dronkaard in dienst neemt.

Ein guter Meister macht ein Ding recht; aber wer einen Stümper dingt, dem wird's verderbt.

11 Als een hond, die naar zijn braaksel terugkeert, Is een dwaas, die zijn dwaasheid herhaalt.

Wie ein Hund sein Gespeites wieder frißt, also ist der Narr, der seine Narrheit wieder treibt.

12 Als ge iemand ziet, die meent dat hij wijs is: Dan is er meer hoop voor een dwaas dan voor hem.

Wenn du einen siehst, der sich weise dünkt, da ist an einem Narren mehr Hoffnung denn an ihm.

13 De luiaard zegt: "Er loopt een wild beest op de weg, Er is een leeuw in de straten!"

Der Faule spricht: Es ist ein junger Löwe auf dem Wege und ein Löwe auf den Gassen.

14 Zoals een deur draait op haar hengsels, Zo draait een luiaard zich om in zijn bed.

Ein Fauler wendet sich im Bette wie die Tür in der Angel.

15 Al heeft een luiaard zijn hand in de schotel gestoken, Hij is nog te traag, om haar naar de mond te brengen.

Der Faule verbirgt seine Hand in dem Topf, und wird ihm sauer, daß er sie zum Munde bringe.

16 Een luiaard denkt, dat hij wijzer is Dan zeven mensen, die verstandige antwoorden geven.

Ein Fauler dünkt sich weiser denn sieben, die da Sitten lehren.

17 Als iemand, die een hond bij zijn staart pakt, Is hij, die zich bemoeit met een twist, die hem niet raakt.

Wer vorgeht und sich mengt in fremden Hader, der ist wie einer, der den Hund bei den Ohren zwackt.

18 Als iemand, die als een dolleman Dodelijke fakkels en pijlen wegslingert,

Wie ein Unsinniger mit Geschoß und Pfeilen schießt und tötet,

19 Zo is de man, die zijn naaste bedriegt, En dan zegt: Ik deed het maar voor de grap!

also tut ein falscher Mensch mit seinem Nächsten und spricht danach: Ich habe gescherzt.

20 Bij gebrek aan hout gaat het vuur uit; Waar geen lastertong is, bedaart de twist.

Wenn nimmer Holz da ist, so verlischt das Feuer; und wenn der Verleumder weg ist, so hört der Hader auf.

21 Een blaasbalg bij gloeiende kolen, en hout op het vuur: Zo is een twistziek mens bij het ruziestoken.

Wie die Kohlen eine Glut und Holz ein Feuer, also facht ein zänkischer Mann Hader an.

22 De woorden van een lastertong zijn als lekkernijen, Ze glijden af naar het diepst van de maag.

Die Worte des Verleumders sind wie Schläge, und sie gehen durchs Herz.

23 Als een aarden pot, met zilverglazuur overtrokken, Zijn vleiende woorden, als het hart ze niet meent.

Brünstige Lippen und ein böses Herz ist wie eine Scherbe, mit Silberschaum überzogen.

24 De vijand veinst met zijn lippen, Maar innerlijk bergt hij bedrog.

Der Feind verstellt sich mit seiner Rede, und im Herzen ist er falsch.

25 Al spreekt hij vriendelijk, vertrouw hem niet; Want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

Wenn er seine Stimme holdselig macht, so glaube ihm nicht; denn es sind sieben Greuel in seinem Herzen.

26 Al weet iemand zijn haat bedriegelijk te verbergen, Zijn slechtheid komt in de vergadering aan het licht.

Wer den Haß heimlich hält, Schaden zu tun, des Bosheit wird vor der Gemeinde offenbar werden.

27 Wie een kuil graaft, valt er zelf in; Wie een steen voortwentelt, op hem rolt die terug.

Wer eine Grube macht, der wird hineinfallen; und wer einen Stein wälzt, auf den wird er zurückkommen.

28 Een leugentong haat oprechtheid, Een gladde tong verwekt onrust.

Eine falsche Zunge haßt den, der sie straft; und ein Heuchelmaul richtet Verderben an.