Spreuken 12

1 Wie op tucht gesteld is, is op kennis gesteld; Wie geen vermaning kan velen, is als redeloos vee.

Den som älskar tuktan, han älskar kunskap, men oförnuftig är den som hatar tillrättavisning.

2 De deugdzame geniet het welbehagen van Jahweh, Doortrapte mensen veroordeelt Hij.

Den gode undfår nåd av HERREN, men den ränkfulle varder av honom fördömd.

3 Door misdaad houdt de mens geen stand, Maar de wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.

Ingen människa bliver beståndande genom ogudaktighet, men de rättfärdigas rot kan icke rubbas.

4 Een flinke vrouw is de kroon van haar man; Een die zich misdraagt, een kanker in zijn gebeente.

En idog hustru är sin mans krona, men en vanartig är såsom röta i hans ben.

5 Wat rechtvaardigen overleggen is recht, Wat bozen uitdenken bedrog.

De rättfärdigas tankar gå ut på vad rätt är, men de ogudaktigas rådklokhet går ut på svek.

6 In de woorden der bozen loert levensgevaar, Maar de mond der vromen brengt redding.

De ogudaktigas ord ligga på lur efter blod, men de redliga räddas genom sin mun.

7 De bozen worden omvergeworpen, en ze zijn er niet meer; Het huis der rechtvaardigen houdt stand.

De ogudaktiga varda omstörtade och äro så icke mer, men de rättfärdigas hus består.

8 Naar de mate van zijn doorzicht wordt men geprezen, Maar een nar is niet in tel.

I mån av sitt vett varder en man prisad, men den som har ett förvänt förstånd, han bliver föraktad.

9 Beter onderschat te worden en over een knecht beschikken, Dan voornaam te doen en broodgebrek hebben.

Bättre är en ringa man, som likväl har en tjänare, än den som vill vara förnäm och saknar bröd.

10 De rechtvaardige kent de noden zelfs van zijn vee, Maar het hart der bozen is zonder erbarmen.

Den rättfärdige vet huru hans boskap känner det, men de ogudaktigas hjärtelag är grymt.

11 Wie zijn akker bebouwt, heeft eten genoeg; Maar wie zijn tijd verbeuzelt, lijdt gebrek.

Den som brukar sin åker får bröd till fyllest, men oförståndig är den som far efter fåfängliga ting.

12 De burcht der bozen stort in puin, De wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.

Den ogudaktige vill in i det nät som fångar de onda, men de rättfärdigas rot skjuter skott.

13 Door zijn tong te misbruiken loopt de boze in de val, Maar de rechtvaardige ontkomt uit de benauwdheid.

Den som är ond bliver snärjd i sina läppars synd, men den rättfärdige undkommer ur nöden

14 Wat van iemands lippen komt, wordt hem rijkelijk vergolden; En wat iemands handen doen, valt terug op hemzelf.

Sin muns frukt får envar njuta sig fullt till godo, och vad en människas händer hava förövat, det varder henne vedergällt.

15 De dwaze houdt zijn weg voor recht; Alleen wie naar raad luistert, is wijs.

Den oförnuftige tycker sin egen väg vara den rätta, med den som är vis lyssnar till råd.

16 Een dwaas laat ogenblikkelijk zijn woede blijken, Wijs is hij, die een belediging doodzwijgt.

Den oförnuftiges förtörnelse bliver kunnig samma dag, men den som är klok, han döljer sin skam

17 Wie waarheid spreekt, verbreidt recht; Maar een valse getuige pleegt bedrog.

Den som talar vad rätt är, han främjar sanning, men ett falskt vittne talar svek.

18 Sommigen laten zich woorden ontvallen als dolkstoten, Maar de tong der wijzen verzacht.

Mången talar i obetänksamhet ord som stinga likasom svärd, men de visas tunga är en läkedom.

19 Het woord der waarheid houdt eeuwig stand, Een leugentong slechts een ogenblik.

Sannfärdiga läppar bestå evinnerligen, men en lögnaktig tunga allenast ett ögonblick.

20 Ontgoocheling is het lot van wie kwaad beramen; Maar bij hen, die heilzame raad geven, heerst vreugde.

De som bringa ont å bane hava falskhet i hjärtat, men de som stifta frid, de undfå glädje.

21 Geen kwaad zal den rechtvaardige treffen, Maar de bozen worden door het ongeluk achtervolgd.

Intet ont vederfares den rättfärdige, men över de ogudaktiga kommer olycka i fullt mått.

22 Jahweh heeft een afschuw van leugentaal, Maar welbehagen in hen, die de waarheid betrachten.

En styggelse för HERREN äro lögnaktiga låppar, men de som handla redligt behaga honom väl.

23 Een wijze houdt zijn wetenschap voor zich, Een dwaas loopt met zijn domheid te koop.

En klok man döljer sin kunskap, men dårars hjärtan ropa ut sitt oförnuft.

24 De hand der vlijtigen zal regeren, Vadsigheid leidt tot slavernij.

De idogas hand kommer till välde, men en lat hand måste göra trältjänst.

25 Kommer in het hart maakt een mens neerslachtig, Een goed woord fleurt hem weer op.

Sorg i en mans hjärta trycker det ned, men ett vänligt ord skaffar det glädje.

26 Een rechtvaardige vindt zijn weide wel, Maar de weg der bozen voert hen op een dwaalspoor.

Den rättfärdige visar sin vän till rätta, men de ogudaktigas väg för dem själva vilse.

27 Een vadsig mens zal geen wild verschalken, Een ijverig mens verwerft een kostbaar bezit.

Den late får icke upp något villebråd, men idoghet är för människan en dyrbar skatt.

28 Op de weg der deugd is leven, Het pad der boosheid leidt naar de dood.

På rättfärdighetens väg är liv, och där dess stig går fram är frihet ifrån död.