Spreuken 10

1 Spreuken van Salomon. Een verstandig kind is een vreugde voor zijn vader; Een kind, dat niet oppast, bezorgt zijn moeder verdriet.

Salomon sananlaskut. Viisas poika on isällensä iloksi, mutta tyhmä poika on äidillensä murheeksi.

2 Oneerlijk verkregen rijkdom zal niet baten, Alleen de rechtvaardigheid redt uit de dood.

Vääryyden aarteet eivät auta, mutta vanhurskaus vapahtaa kuolemasta.

3 Jahweh zal een rechtvaardige geen honger doen lijden, Maar de begeerlijkheid der bozen wijst Hij af.

Herra ei salli vanhurskaan nälkää nähdä, mutta jumalattomien himon hän luotansa työntää.

4 Een vadsige hand kweekt armoe, De hand der vlijtigen maakt rijk.

Köyhtyy, joka laiskasti kättä käyttää, mutta ahkerain käsi rikastuttaa.

5 Wie in de zomer voorraad opdoet, is wijs; Wie in de oogsttijd slaapt, wordt beschaamd.

Taitava poika kokoaa kesällä, kunnoton poika elonaikana nukkuu.

6 Zegen rust op het hoofd van den rechtvaardige, Maar geweld zal het gezicht der bozen bedekken

Siunaus on vanhurskaan pään päällä, mutta väkivaltaa kätkee jumalattomien suu.

7 De nagedachtenis van den rechtvaardige wordt gezegend, De naam der bozen vervloekt.

Vanhurskaan muistoa siunataan, mutta jumalattomien nimi lahoaa.

8 Wie wijs is van harte, neemt voorschriften aan; Wie dwaze dingen zegt, komt ten val.

Viisassydäminen ottaa käskyt varteen, mutta hulluhuulinen kukistuu.

9 Hij gaat veilig, die onberispelijk wandelt; Maar wie zich op dwaalwegen waagt, wordt betrapt.

Joka nuhteettomasti vaeltaa, vaeltaa turvassa, jonka tiet ovat väärät, se joutuu ilmi.

10 Wie een oogje toedoet, veroorzaakt droefheid; Wie vrijmoedig terechtwijst, sticht vrede.

Joka silmää iskee, saa aikaan tuskaa, ja hulluhuulinen kukistuu.

11 Een bron van leven is de mond van den rechtvaardige, De mond der bozen verbergt geweld.

Vanhurskaan suu on elämän lähde, mutta jumalattomien suu kätkee väkivaltaa.

12 De haat verwekt twist, Maar de liefde bedekt alle overtredingen.

Viha virittää riitoja, mutta rakkaus peittää rikkomukset kaikki.

13 Op de lippen van een wijze vindt men wijsheid, Op de rug van een onverstandig mens dient de stok.

Ymmärtäväisen huulilta löytyy viisaus, mutta joka on mieltä vailla, sille vitsa selkään!

14 Wijzen houden de kennis voor zich, Maar de mond van een dwaas is een dreigend onheil.

Viisaat kätkevät, minkä tietävät, mutta hullun suu on läheinen turmio.

15 Het bezit is voor den rijke een sterke burcht, De armoede voor de behoeftigen een ongeluk.

Rikkaan tavara on hänen vahva kaupunkinsa, mutta vaivaisten köyhyys on heidän turmionsa.

16 Wat een rechtvaardige verdient, strekt ten leven; Maar de winst van een boze tot zonde.

Vanhurskaan hankkima on elämäksi, jumalattoman saalis koituu synniksi.

17 Wie de tucht in ere houdt, betreedt de weg ten leven; Wie vermaningen in de wind slaat, verdwaalt.

Kuritusta noudattava on elämän tiellä, mutta nuhteet hylkäävä eksyy.

18 Eerlijke lippen houden hatelijkheden binnen; Wie lasterpraatjes verspreidt, is een dwaas.

Joka salavihaa pitää, sen huulilla on valhe, ja joka parjausta levittää, on tyhmä.

19 In een vloed van woorden wordt licht een fout begaan; Wijs dus hij, die zijn lippen opeenknijpt!

Missä on paljon sanoja, siinä ei syntiä puutu; mutta joka huulensa hillitsee, se on taitava.

20 Het fijnste zilver is de tong van een rechtvaardige, Het hart der bozen is weinig waard.

Vanhurskaan kieli on valituin hopea, jumalattomien äly on tyhjän veroinen.

21 De lippen van een rechtvaardige kunnen velen leiden, Maar de bozen gaan aan hun onverstand dood.

Vanhurskaan huulet kaitsevat monia, mutta hullut kuolevat mielettömyyteensä.

22 Het is de zegen van Jahweh, die rijk maakt; Eigen beslommering voegt er niets aan toe.

Herran siunaus rikkaaksi tekee, ei oma vaiva siihen mitään lisää.

23 Voor den dwaze is kwaaddoen een genot, Voor een man van inzicht het betrachten van wijsheid.

Tyhmälle on iloksi ilkityön teko, mutta ymmärtäväiselle miehelle viisaus.

24 Wat de boze ducht, dat overkomt hem; Wat een rechtvaardige verlangt, wordt hem geschonken.

Mitä jumalaton pelkää, se häntä kohtaa; mutta mitä vanhurskaat halajavat, se annetaan.

25 Steekt er een storm op, dan is de boze verdwenen; Maar de rechtvaardige staat blijvend vast.

Tuulispään käytyä ei jumalatonta enää ole, mutta vanhurskaan perustus pysyy iäti.

26 Azijn voor de tanden en rook voor de ogen, Dàt is de luiaard voor wie hem een boodschap laat doen.

Mitä hapan hampaille ja savu silmille, sitä laiska lähettäjillensä.

27 Het ontzag voor Jahweh verlengt het leven, Maar de jaren der bozen zijn kort.

Herran pelko elinpäiviä jatkaa, mutta jumalattomien vuodet lyhenevät.

28 De hoop der rechtvaardigen eindigt in vreugde, De verwachting der bozen loopt uit op niets.

Vanhurskasten odotus koituu iloksi, mutta jumalattomien toivo hukkuu.

29 Jahweh is een steun voor wie onberispelijk wandelen, Maar een verschrikking voor allen, die kwaad doen.

Herran johdatus on nuhteettoman turva, mutta väärintekijäin turmio.

30 De rechtvaardige zal in der eeuwigheid niet wankelen, De bozen zullen de aarde niet blijven bewonen.

Vanhurskas ei ikinä horju, mutta jumalattomat eivät saa asua maassa.

31 De mond van een rechtvaardige brengt wijsheid voort, Maar een sluwe tong wordt uitgerukt.

Vanhurskaan suu kasvaa viisauden hedelmän, mutta kavala kieli hävitetään.

32 De lippen van een rechtvaardige weten wat welgevallig is, Maar de mond der bozen heeft slinkse streken.

Vanhurskaan huulet tietävät, mikä otollista on, mutta jumalattomien suu on sulaa kavaluutta.