Micha 7

1 Wee mij; ik ben als een vruchten-plukker, Als hij nalezing houdt na de oogst: Er is geen druif meer om te eten, Geen vroege vijg, waarnaar ik smacht.

Mano kaka midhiero omaka malit! Chutho achalo ngʼat ma hulo e puoth mzabibu e ndalo oro. Onge olemb mzabibu mochokore ma dacham, ngʼope mokwongo chiek ma agombo bende onge.

2 De vrome is uit het land verdwenen, Geen rechtschapene onder de mensen: Allen loeren op bloed, vangen elkander in netten,

Joma oluoro Nyasaye bende osetieki morumo e piny; ja-ratiro onge kata mana achiel modongʼ. Ji duto pondo karito mondo ochwer remo, moro ka moro manyo nyawadgi mondo odwodi.

3 Hun handen deugen enkel voor kwaad. De vorst zuigt uit, de rechter is veil, De grote roept openlijk wat hij wil;

Lweteni duto ariyo olony e timo richo. Jatelo dwaro mich githuon, jangʼad bura kawo asoya, jogi maroteke chuno ji gi timo gigegi magidwaro, giduto kaachiel giwinjore e wachni.

4 De besten kronkelen zich als een heg, De eerlijksten als een doornenhaag. Wee, de dag van hun straf is gekomen, Nu ligt het vernield,

Joma nenore ni longʼo kuomgi; chalo gi kuth oriangʼ. Joma ikwano ni odimbore mogik eigi richo moloyo kuth chiedo. Odiechieng jorito mau osechopo, odiechiengʼ ma Nyasaye limoue. Ma e kinde ma ikeyoue.

5 Vertrouwt geen vriend, Verlaat u niet op uw makker; Voor haar die in uw armen rust, Bewaak de poort van uw mond.

Kik igen kuom ngʼama odak e bathi kata osiepni kik iyiego. Wuo kitangʼ kata gi chiegi ma ugenorugo.

6 Want de zoon veracht den vader, De dochter staat tegen haar moeder op, De schoondochter tegen haar schoonmoeder, Vijanden zijn de huisgenoten!

Nikech wuowi koro ochayo wuon mare, kendo nyako noked kod min mare; chi wuowi bende noked gi damare, wasik ngʼato nobed joode owuon.

7 En toch zal Ik uitzien naar Jahweh, En hopen op de God van mijn heil: Mijn God zal mij verhoren!

Anto amanyo Jehova Nyasaye gi wangʼa ka an kod geno, arito Nyasaye ma Jawarna; kendo Nyasacha biro winja.

8 Verheug u niet over mij, mijn vijandin: Want al ben ik gevallen, ik sta weer op; Al zit ik in duisternis, Jahweh is mij een licht!

In jasika kik inyiera kata obedoni asepodho to abiro chungʼ kendo! Kata obedo ni abet e mudho to Jehova Nyasaye biro doko lerna.

9 Jahweh’s gramschap zal ik dragen, Omdat ik tegen Hem heb gezondigd: Tot Hij het opneemt voor mij, mij recht verschaft, Mij tot het licht geleid, en ik zijn gerechtigheid zie.

Nikech aseketho e nyim Jehova Nyasaye ayie tingʼo mirimbe, nyaka chop oket kwayona kare, mi oyud ni aonge ketho. Obiro kela e ler mi ane adierane.

10 Mijn vijandin zal het aanschouwen, En met schande worden bedekt; Aan haar, die mij zeide: "Waar is Jahweh, uw God", Zullen mijn ogen zich verlustigen. Zij zal worden vertrapt Als de modder op straat,

Eka wasika none gima otimore mi ginipongʼ gi wichkuot, gin mane giwacho niya, “Ere Jehova Nyasaye ma Nyasachino?” Wangʼa none koselogi; kata mana sani ibiro nyon-gi piny, mana kaka chwodho inyono e yore manie dala.

11 Op de dag, dat mijn muren worden gebouwd, Al mijn grenzen verbreed.

Odiechiengʼ migeroe ohinga mare biro chopo, en odiechiengʼ manoyarie tongʼni.

12 Op die dag stromen ze naar mij toe, Van Assjoer naar Egypte, Van Egypte tot de rivier, Van zee tot zee, van berg tot berg!

E odiechiengʼno ji nobi iri koa Asuria kod mier madongo mag Misri, koa chakre Misri nyaka Yufrate koa bath nam koni nyaka bath nam komachielo, kendo koa got koni nyaka got komachielo.

13 Het land verwoest om zijn bewoners, Tot straf voor hun werken!

Piny biro dongʼ nono, nikech timbe maricho mag ji modak e iye.

14 Weid met de herderstaf uw volk, De schapen, die uw erfdeel zijn, Die eenzaam wonen in het woud: Midden op de Karmel. Laat hen grazen in Basjan en Gilad Als in de dagen van weleer;

Kwa jogi gi ludh odunga mari, kweth mag girkeni magi, modak kendgi ei bungu, e dier puothe momewo. Wegi gichiem Bashan gi Gilead mana kaka ndalo machon.

15 Toen Gij uit Egypte zijt getrokken, En ons uw wonderen deedt aanschouwen.

“Mana kaka ndalo mane ua Misri, abiro nyisogi timbena madongo miwuoro.”

16 De heidenen zullen het zien, Zich schamen, als de macht hun ontzinkt; Ze leggen de hand op hun mond, En hun oren worden doof.

Ogendini biro nenogi mi wigi kuodi ka osemagi tekogi duto. Giniket lwetgi e dhogi kendo itgi biro dino.

17 Dan zullen ze stof als de slangen lekken, Bevend uit hun schuilhoeken kruipen als de wormen der aarde, Rillen voor Jahweh, onzen God, En voor U vrezen!

Gibiro nangʼo lowo ka thuol, ka le malak gi bund-igi e buru. Gibiro wuok ka gia e kuondegi mag pondo ka gitetni. Gibiro lokore gidok ir Jehova Nyasaye, ma Nyasachwa, ka giluor kendo un bende gibiro luorou.

18 Welke God, die als Gij de zonde vergeeft, En de misdaad vergeet van de Rest van uw erfdeel; Die zijn gramschap niet eeuwig laat duren, Want Hij heeft de barmhartigheid lief!

En Nyasaye mane machalo kodi ma ngʼwono ne joge modongʼ, kendo weyonegi richogi? Iyi ok wangʼ nyaka chiengʼ, to imor mar kecho jogi.

19 Hij zal zich weer onzer ontfermen, Met voeten treden onze schuld, En in de diepten der zee Slingert Hij al onze misdaden heen.

Ibiro kechowa kendo, ibiro nyono richowa e tiendi, kendo idir kethruokwa duto e bwo nam.

20 Gij zult uw trouw aan Jakob gestand doen, Uw ontferming aan Abraham: Zoals Gij onze vaderen hebt gezworen, Sinds de dagen vanouds.

Ibiro bedo ja-adiera ne Jakobo kendo ibiro kecho Ibrahim, kaka ne isingori kikwongʼori ne kwerewa, e ndalo machon.