Micha 3

1 Ik zeide: Luistert dan toch, Hoofden van Jakob, Leiders van Israëls huis: Hadt gij niet het recht moeten kennen?

Мән мундақ дедим: «Аңлаңлар, и Яқупниң һакимлири, Исраил җәмәтиниң әмирлири! Адил һөкүмни билиш силәргә хас әмәсму?

2 Maar ze haten het goede, en beminnen het kwaad: Zij trekken mijn volk het vel over de oren, Het vlees van zijn beenderen,

И яхшилиқни өч көргүчи, Яманлиқни яхши көргүчиләр — Силәр Өз хәлқимдин терисини, Устиханлиридин гөшини юлидиған, Уларниң гөшини йәйдиған, Териси союлғичә үстидин савайдиған, Устиханлирини чақидиған, Уларни қазанға тәйярлиғандәк, Даш қазандики гөшни тоғриғандәк тоғрайсиләр!

3 En verslinden het vlees. Hun huid stropen ze af, Verbrijzelen hun beenderen; Ze hakken hen in stukken als gebraad in de pan, Als vlees in de ketel.

4 Dan durven ze nog tot Jahweh roepen, Maar Hij zal ze niet horen; Op die dag zal Hij hun zijn aanschijn verbergen, Om het kwaad, dat zij hebben bedreven.

Буниңдин кейин улар Пәрвәрдигарға нида қилиду, Бирақ У уларни аңлимайду; Уларниң қилмишлиридики һәр түрлүк қәбиһлиги үчүн, У чағда У йүзини улардин қачуруп йошуриду!».

5 Zo spreekt Jahweh over de profeten, die mijn volk misleiden, Die vrede verkonden, als hun tanden te bijten krijgen, Maar wanneer men ze niets in de mond stopt, Met oorlog bedreigen.

Пәрвәрдигар Өз хәлқини аздурғучи пәйғәмбәрләр тоғрилиқ мундақ дәйду: — (Улар чишлири билән чишләйду, «Аман-течлиқ!» дәп вақирайду, Кимәрким уларниң гелини майлимиса, Шуларға қарши уруш һазирлайду!)

6 Daarom zal het nacht voor u worden zonder visioen, En duisternis zonder waarzeggerij; De zon zal ondergaan over die profeten, De dag over hen verduisteren.

— Шуңа силәрни «аламәт көрүнүш»ни көрмәйдиған бир кечә, Пал салғили болмайдиған қараңғулуқ басиду; Пәйғәмбәрләр үчүн қуяш патиду, Күн улар үстидә қара болиду;

7 De zieners zullen te schande worden, De waarzeggers blozen; Ze zullen zich allen de baard bedekken, Omdat God hun geen antwoord meer geeft.

«Аламәт көрүнүшни көргүчиләр» шәрмәндә болиду, Палчилар йәргә қаритилиду; Уларниң һәммиси калпуклирини тосуп жүриду; Чүнки Худадин һеч җавап кәлмәйду.

8 Maar ik blijf vol kracht, Door Jahweh’s geest vol recht en moed, Om Jakob zijn misdaad voor te houden, En Israël zijn zonde.

Бирақ мән бәрһәқ Пәрвәрдигарниң Роһидин күчкә толғанмән, Яқупқа өзиниң итаәтсизлигини, Исраилға униң гунайини җакалаш үчүн, Тоғра һөкүмләргә һәм қудрәткә толғанмән.

9 Hoort dit, hoofden van het huis van Jakob, Leiders van Israëls huis, Die de rechtspraak verkracht, En krom maakt wat recht is.

Буни аңлаңлар, өтүнимән, и Яқуп җәмәтиниң һакимлири, Исраил җәмәтиниң әмирлири! Адил һөкүмгә өч болғанлар, Барлиқ адаләтни бурмилайдиғанлар,

10 Ze bouwen Sion op met bloed, En Jerusalem met misdaad;

Зионни қан төкүш билән, Йерусалимни һәққанийәтсизлик билән қуридиғанлар!

11 Zijn hoofden spreken recht voor geschenken, Zijn priesters leren tegen betaling. Zijn profeten voorspellen voor geld, Beroepen zich op Jahweh, en zeggen: Is Jahweh niet in ons midden; Ons treffen geen rampen!

[Зионниң] һакимлири парилар үчүн һөкүм чиқириду, Каһинлар «иш һәққи» үчүн тәлим бериду; «Пәйғәмбәрләр» пул үчүн палчилиқ қилиду; Бирақ улар «Пәрвәрдигарға тайинар»миш техи, Вә: — «Пәрвәрдигар аримизда әмәсму? Бизгә һеч яманлиқ чүшмәйду» — дейишиду.

12 Daarom zal door uw schuld Sion worden omgeploegd als een akker; Jerusalem zal een puinhoop worden, De tempelberg een heuvel met struiken!

Шуңа силәрниң вәҗәңлардин Зион теғи етиздәк ағдурулиду, Йерусалим дөң-төпилик болуп қалиду, «Өй җайлашқан тағ» болса орманлиқниң оттурисидики жуқури җайлардәкла болиду, халас.