Lukas 22
1 Intussen begon het feest der ongedesemde broden te naderen, dat Pasen heet.
Hanchu, cholboi vâipôl ruolhoi, Kalkânkût ruolhoi an iti hah anâi zoia.
2 En de opperpriesters en schriftgeleerden zochten naar een middel, om Hem te doden; want ze waren bang voor het volk.
Ochaisingei le Balam minchupungeiin mipui an chi sikin inrûka Jisua that rang lam an roka.
3 Toen voer de satan in Judas, Iskáriot geheten, een van het twaalftal;
Ruoisi sômleinik ngei lâia Judas Iscariot an iti ngâi sûnga Soitan a lûta.
4 en hij ging met de opperpriesters en bevelhebbers overleggen, hoe hij Hem aan hen zou overleveren.
Hanchu Ochaisingei le Inkhomin ulienngei kôm a sea, Jisua an sûr theina rang lam a vân kerengpuia.
5 Ze waren verheugd, en kwamen overeen, hem geld te geven.
Anni han an râisân oka, sum pêk rangin an inkhâma.
6 Hij stemde toe, en zocht dus naar een gelegenheid, om Hem zonder volksoploop aan hen over te leveren.
Hanchu, Judas a nuoma, mipui riet loi kâra minsûr rang chuminrên a rok zoi.
7 Toen nu de dag der ongedesemde broden was gekomen, waarop het Pascha moest worden geofferd,
Hanchu, cholboivâipôl ruolhoi, Kalkân kût khalâiot, belrite that rang ni a hong tunga.
8 stuurde Hij Petrus en Johannes heen, en zeide: Gaat voor ons het paasmaal bereiden, opdat we het eten.
Jisua'n hi chong minchôiin Peter le John a tîra. “Se ungla eini sâk rang Kalkân kût va minsûk roi,” a tia
9 Ze zeiden Hem: Waar wilt Gij, dat we het bereiden?
Hanchu a kôma, “Khonmo kin minsûk rang?” an tia.
10 Hij zei hun: Zie, als gij de stad binnengaat, zult gij een man tegenkomen, die een kruik water draagt; volgt hem in het huis, waar hij ingaat,
An kôma, “khopuilien nin lût lehan, mi inkhat bêla tui chôi tong nin ta, a lûtna ina jûipat roi.
11 en zegt tot den heer des huizes: De Meester zegt u: Waar is de zaal, waar Ik met mijn leerlingen het paasmaal kan houden?
Hanchu, in pumapa kôma, ‘Minchupu'n ku ruoisingei leh Kalkân kût kin sâkna rang khâltan khonmo a ti?’ ti roi.
12 En hij zal u een grote opperzaal aanwijzen, van alles voorzien; maakt daar alles gereed.
Hanchu, chunginchuon khâltan inzar tak, neinun nâm omsai, nangni min mûng a ta, mahan minsûk roi,” a tipe ngeia.
13 Ze gingen heen, en vonden het, zoals Hij het hun had gezegd; en ze maakten het paasmaal gereed.
Hanchu an sea, Pumapa'n an kôma a ti lam angin jâtinrêng an mua, mahan kalkân kût an mintuo zoi ani.
14 Op de vastgestelde tijd ging Hij aanliggen aan tafel, en de twaalf apostelen met Hem.
Hanchu, asâk zora ahong nîn chu a tîrton sômleinik ngei leh khalâi a ota.
15 En Hij sprak tot hen: Vurig heb Ik verlangd, eer Ik ga lijden, dit paasmaal met u te eten.
An kôma, “Ku tuong mân, hi Kalkân kût hih nangni sâkpui rang ku nuom sabak ani.
16 Want Ik zeg u, dat Ik het niet meer zal eten, vóór het zijn vervulling bereikt in het koninkrijk Gods.
Nangni ki ril, Pathien Rêngrama a tatakin ani mâka chu sâk khâi no ning,” a tia.
17 Toen nam Hij een kelk, sprak het dankgebed uit, en zeide: Neemt en verdeelt hem onder elkander.
Male, kilât a lâka, Pathien kôma râisânchong a ril zoiin chu an kôma, “Hihi lâk ungla buong roi.
18 Want Ik zeg u: Van nu af aan zal Ik de vrucht van de wijnstok niet meer drinken, totdat het koninkrijk Gods is gekomen.
Nangni ki ril, Pathien Rêngram a juong tung mâka chu hi uain hih buong khâi no ning,” a tipe ngeia.
19 Toen nam Hij brood, sprak een dankgebed uit, brak het, gaf het hun, en sprak: Dit is mijn lichaam, dat voor u wordt overgeleverd; doet dit tot mijne gedachtenis.
Male, vâipôl a lâka, Pathien kôma râisânchong a ril zoiin chu a khoia, a pêk ngeia an kôma, “Hihi ka taksa, ninta ranga ipêk ani. Mi nin riettitna rangin tho ngâi roi” a tia.
20 Zo ook de kelk, na het avondmaal; en Hij sprak: Deze kelk is het Nieuwe Verbond in mijn bloed, dat voor u wordt vergoten.
Ha angin, an sâk zoiin chu, kilât a lâka, “Hi kilât hih Pathien chongtung thar ki thisena sînthona, ninta ranga bun suok ani,” a tipe ngeia.
21 Zie, de hand van hem, die Mij verraadt, is met Mij op de tafel.
Hannisenla, en ta u, ni minsûr rangpu chu ka khalâi otpuipu hih ani.
22 De Mensenzoon gaat wel heen, zoals het is vastgesteld; maar wee dien mens, door wien Hij wordt verraden.
Pathien mintuo anghan, Miriem Nâipasal chu thîng a tih, ania, a minsûrpu chung chu ântak bah na!
23 Toen begonnen ze onder elkander te vragen, wie van hen het toch zijn kon, die dat zou doen.
Hanchu an lâia tutakin mo, ma anga tho rang ai ni rang ani zoi? tiin an inrekel inlôma.
24 Nog ontstond er een twist onder hen, wie van hen als de eerste gold.
Hanchu, ruoisingei lâia a tutak mo alientaka be rang tiin inkhalna a oma.
25 Maar Hij zeide hun: De koningen der volken heersen over hen, en die het gezag over hen voeren, laten zich weldoeners noemen.
Jisua'n an kôma, “Jentail rêngngei chu an mingei chunga racham an neia, racham a nei ngei chu ‘mipui ngei mal’ an ti ngâia.
26 Zo moet het niet zijn onder u; maar de grootste onder u moet als de jongste zijn, en wie aan het hoofd staat, als een die dient!
Ania, nangni chu ha anghan nino tunui, nin lâia alientak chu nâipang uolin om senla, ruoipu rang chu tîrlâm angin om rese.
27 Wie toch is groter: hij die aan tafel ligt, of hij die bedient? Is het niet, die aan tafel ligt? Welnu, Ik ben onder u als de dienaar.
Tumo alien uol, bu nêk ranga insungpu mo, bukhalâi dôpu mo? Bu nêkpu nîng a tih. Ania, kei chu nin lâia tîrlâm angin ko oma.”
28 Gij zijt Mij trouw gebleven bij mijn beproevingen.
“Huong ranga methêmna ko tong kâra ni ompui ngei nin ni.
29 Daarom verleen Ik u het koninkrijk, zoals mijn Vader het Mij heeft verleend:
Ka Pa'n racham ni pêk anghan, racham nangni pêk ki tih.
30 dat gij in mijn koninkrijk aan mijn tafel moogt eten en drinken, en op tronen moogt zetelen, om de twaalf stammen van Israël te oordelen.
Ke Rêngrama ko dosânga sâk nan ta, nêk nan ta, Rêngsukmuna insungin Isreal jât sômleinik ngei chunga roijêk nin tih.”
31 Simon, Simon, zie, de satan heeft u allen willen ziften als tarwe.
“Simon, Simon, rangâi ta! Butak le arishi an jâp ngâi anga nangni minsîna asa le sie nangni kidik rangin Soitanin phalna a man zoi.
32 Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken; en gij, wanneer ge u bekeerd hebt, bevestig dan uw broeders.
Hannisenla, na taksônna ânsam loina rangin nangni ku chubai pe, ki tieng ni kîr tikin na lâibungngei ni mindet rang ani,” a tia.
33 Hij zei Hem: Heer, ik ben bereid, met U zelfs kerker en dood in te gaan.
Peter'n a thuona, “Pumapa, no kôma intâng ina intâng rang le athi rang khomin kên phal,” a tia.
34 Maar Hij sprak: Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, voordat ge driemaal geloochend hebt, Mij te kennen.
Jisua'n, “Peter, nang ki ril, avienjân hin, voithum riet ngâi mu-ung ni ti mâka chu âr khuong no nih,” a tipea.
35 Nog sprak Hij tot hen: Toen Ik u uitzond zonder beurs en reiszak en sandalen, heeft het u toen aan iets ontbroken? Ze zeiden: Aan niets.
Hanchu, Jisua'n an kôma, “Sumkok, choli, kekok, boia nangni ki tîr lâia han imo nin insama?” tiin a rekela, “Ite insam mak me” an tia.
36 Hij ging voort: Maar nu, wie een beurs heeft, moet ze meenemen, en ook zijn reiszak; en wie geen zwaard heeft, moet zijn mantel verkopen en er een kopen.
Jisua'n atûn chu, sumkok, choli, anei khomin chôi ta roi, khandai nei loi khomin a kâncholi zuor senla rochôk rese.
37 Want Ik zeg u: Ook dit Schriftwoord moet aan Mij worden vervuld: "En Hij is onder de misdadigers gerekend". Ja, wat over Mij is gezegd, is zijn vervulling nabij.
Nangni ki ril, Lekhabu'n, “Ama chu mi nunsiengei lâia telsa ani zoi” itia ku chung roi miziek hah, ku chunga ai tung indik rang ani.
38 Ze zeiden: Heer, zie, hier zijn twee zwaarden. Hij zei hun: Genoeg.
Ruoisingeiin a kôma, “Pumapa, en ta, hin khandai inik a om” an tia. Ahun a tipe ngeia.
39 Nu ging Hij naar buiten, en begaf Zich volgens gewoonte naar de Olijfberg; ook zijn leerlingen gingen met Hem mee.
Hanchu, a tho ngâi lam angin, khopuilien a mâka, Olive muola a sea, ruoisingei khomin an jûia.
40 Daar aangekomen, sprak Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in bekoring komt.
Amun an tungin chu an kôma, “Huongna nin lût loina rangin chubai roi” a tipe ngeia.
41 Hij verwijderde Zich van hen ongeveer een steenworp ver, viel op zijn knieën neer,
Hanchu, an kôm renga lunga dêngphâkna tena a vân thîna, khûkinbilin chubai a thoa.
42 en bad: Vader, indien het uw wil is, neem deze kelk van Mij weg. Neen, niet mijn wil geschiede, maar de uwe.
“O Pa, nu nuomin chu hi dengtheina kilât hih ko kôm renga khâi roh. Nikhomrese, keima racham ni loiin, na racham tak ni rese” a tia.
43 Toen verscheen Hem een engel uit de hemel, die Hem sterkte.
Hanchu, vântîrton invân renga a kôma a juong inlâra, râtna a juong pêka.
44 En door doodsangst bevangen, bad Hij nog vuriger, en zijn zweet droop als bloeddruppels neer op de grond.
Ngâisiet inrikin, ningsiet uolin a chubaia, a rathan khom thisen angin pila a masara.
45 Toen Hij opstond van zijn gebed, en naar de leerlingen ging, vond Hij ze van droefheid in slaap.
Hanchu, chubai thona renga inthoiin ruoisingei kôma a sea, sabeidonga a inin a va mu ngeia.
46 Hij zeide hun: Hoe kunt gij slapen? Staat op, en bidt, dat gij niet in bekoring komt.
An kôma, “Ithomo nin in? Inthoi ungla, huongna nin tâk loina rangin chubai roi,” a tipe ngeia.
47 Terwijl Hij nog sprak, zie daar kwam een bende aan; en één van de twaalf, Judas genaamd, ging voor hen uit, en trad op Jesus toe, om Hem te kussen.
Jisua a la chong lâiin ruoisi sômleinik ngei lâia Judas hong tuong mipui an hong tunga, Jisua tum rangin a kôma a honga.
48 Jesus zei hem: Judas, verraadt ge den Mensenzoon met een kus?
Jisua'n a kôma, “Judas, Miriem Nâipasal hi atumin minsûr rang ni ti mo?” a tia.
49 Toen zij, die bij Hem waren, zagen wat er gebeuren ging, zeiden ze Hem: Heer, willen we met het zwaard er op inslaan?
Hanchu, a kôma ruoisi om ngei han, neinun omtie an mûn chu a kôma, “Pumapa, kin khandai mang ni ung mo?” tiin an rekela.
50 En één van hen trof den knecht van den hogepriester, en sloeg hem het rechteroor af.
Hanchu an lâia inkhatin Ochai Inlaltak tîrlâm a chang tienga kuor a leng pea.
51 Maar Jesus gaf ten antwoord: Houdt op; genoeg! Hij raakte het oor aan, en genas het.
Ania, Jisua'n “Ahun zoi” a tia. Ha mi kuor hah a tôna a mindam pe zoi.
52 Nu sprak Jesus tot de opperpriesters, de bevelhebbers van de tempel en de oudsten, die op Hem waren afgekomen: Gij zijt uitgetrokken als tegen een rover, met zwaarden en stokken.
Hanchu, a kôma hong Ochaisingei, Biekin ulienngei, upangei, a sûr ranga hong ngei kôma Jisua'n, “Khandaingei, tôkmolngei ichôiin, puoloi sûr rang leh in-ang bangin nin hong na?
53 Dag aan dag was Ik bij u in de tempel, en gij hebt geen hand naar Mij uitgestoken. Maar dit is uw uur, en dit is de macht der duisternis.
Nîngtin Biekina nin kôm ko oma, ni sûr rang ti mak cheia. Ania, ijîng rachamneinân roi ajêk lâi hih nin sin tho zora ani,” a tipe ngeia.
54 Toen namen ze Hem gevangen, en voerden Hem weg naar het huis van den hogepriester, terwijl Petrus van verre bleef volgen.
Hanchu, Jisua an sûra, Ochai Inlaltak ina an tuonga, Peter'n alazanin a jûia.
55 Toen ze nu op de binnenhof vuur hadden ontstoken, en er omheen waren gaan zitten, nam ook Petrus onder hen plaats.
In khalâidung alâitak han mei an thoa, mei rihila insungruma mei uot ngei lâia han Peter khom a vân sunga.
56 Een der dienstmeisjes zag hem in het licht zitten; ze keek hem aan, en zeide: Ook deze hier was bij Hem.
Nupang tîrlâm inkhatin mei kunga ânsung a mua, a mitjuoka, “Hi mi khom hih Jisua kôma om ngâi mi ani,” a tia
57 Maar hij loochende het, en sprak: Vrouw, ik ken Hem niet.
Peter'n, “Nupang, ama hah riet luo riet ngâi mu-ung” tiin a minlêma.
58 Kort daarop zag hem iemand anders, en zeide: Ook gij zijt een van hen. Maar Petrus sprak: Neen man; dat ben ik niet.
Anangkan uola chu mi inkhatin Peter kôma, “Nang khom an lâia mi ni ni” a tia. Peter'n, “Miriem, kei chu ni mu-ung” tiin a thuona.
59 Ongeveer een uur later verzekerde een ander: Ja toch; ook deze hier was met Hem; want ook hij is een Galileër.
Hanchu dârkârkhat suole chu midangin, “Ite okchâna boi riekin hi mi khom hih Jisua kôma om ngâi ani, Galilee mi ani sikin” ati ngita.
60 Petrus sprak: Man, ik begrijp niet, wat ge zegt. Op hetzelfde ogenblik, terwijl hij nog sprak, kraaide een haan.
Ania Peter'n, “Miriempa, ni ti ngei hah riet mu-ung” tiin a thuona. Harenghan a la chong lâi takin âr akhuong zoia.
61 En de Heer keerde Zich om, en zag Petrus aan. Toen dacht Petrus aan het woord van den Heer, en hoe Hij hem had gezegd: Eer de haan kraait, zult ge Mij driemaal verloochenen.
Hanchu Pumapa hah ânheia, Peter a en ngita. Hanchu, Peter'n Pumapa'n a kôma, “Avien jân âr akhuong mân voithum ni ipdel ni tih,” ai tipe hah a rietsuoka.
62 En hij ging naar buiten, en weende bitter.
Hanchu, Peter a jôkpaia, a chap ngungui zoi.
63 De mannen, die Jesus bewaakten, bespotten en mishandelden Hem:
Hanchu, a sûrngei han Jisua tusiem thonân an manga, an jêma.
64 ze blinddoekten Hem, en vroegen Hem dan: Profeteer, wie U geslagen heeft?
A mâi an hîp pea, “Ti roh, tumo nang a jêm?” tiin an rekela.
65 En ze beten Hem veel andere scheldwoorden toe.
A chunga demna chong tamtak an thoa.
66 Toen het dag was geworden, kwam de Raad van het volk, opperpriesters en schriftgeleerden bijeen; ze lieten Hem voor hun rechtbank brengen, en zeiden: Zo Gij de Christus zijt, zeg het ons dan.
Hanchu, khuo avâr lehan, upangei, Ochaisingei, Balam minchupungei an intûpa, an roijêkna Jisua an hong tuonga,
67 Hij sprak tot hen: Wanneer Ik u iets zeg, gelooft gij het niet;
a kôma, “Ni ril roh, Messiah nini mo?” an tia. Jisua'n, “Nangni ril khom inlang iem no tunui,” tiin a thuona.
68 en wanneer Ik u iets vraag, dan antwoordt gij niet.
“Chong nangni rekel khom inlang ni thuon no tunui.
69 Maar van nu af aan zal de Mensenzoon zijn gezeten aan de rechterhand van de kracht Gods.
Ania, atûn renga Miriem Nâipasal hih Râtinchung Pathien chang tieng insung a tih zoi” a tia.
70 Nu zeiden allen: Gij zijt dus de Zoon van God? Hij sprak tot hen: Gij zegt het; Ik ben het.
An rêngin, “Nônte Pathien Nâipasal mo na ni,” an tia. An kôma, “Ani mi nin ti zoi hate” tiin a thuona.
71 Toen zeiden ze: Wat hebben we nog getuigenis nodig? We hebben het zelf uit zijn eigen mond gehoord.
Hanchu, “Ite rietpuipu dang nâng khâi mak me, eini rengin a ti ei riet zoi,” an tia.
