Lukas 1
1 Daar reeds velen ondernomen hebben, een verhaal samen te stellen van de gebeurtenissen, die onder ons zijn geschied,
Poštuime Teofile, ramov tuće zbog godova kaj but džene line te ramon okola događajurja save o Del obećisarda majsigo prekal e prorokurja, a save dogodisajle maškar amende.
2 en zoals ze ons door de eerste ooggetuigen en bedienaars van het Woord zijn overgeleverd,
Von godova ramosardine prema okova so majanglal phendine e očevicurja thaj sluge e Alavešće.
3 kwam het ook mij wenselijk voor, beste Teófilus, na alles, van de aanvang af, nauwkeurig te hebben onderzocht, het ordelijk voor u te beschrijven,
Zato vi me odlučisardem Teofile, te ramov tuće sa po redo, pošto pomno sa katar o početko istražisardem,
4 om u de waarachtigheid te doen zien van de leer, waarin ge onderwezen zijt.
gajda aveja sigurno kaj si okova sikavipe savo primisardan pouzdano.
5 In de dagen van Herodes, koning van Judea, was er een priester Zakarias geheten, uit het priesterlijk geslacht van Abias; zijn vrouw behoorde tot de dochters van Aäron, en heette Elisabet.
Ande vrjama kana vladilas o Judejsko caro o Irod, sas varesavo rašaj savo akhardolas Zaharije andar e Avijasko rašajesko redo. A lešći romnji sas isto andar e Aronosko pleme. Lako alav sas Jelisaveta.
6 Beiden waren rechtschapen in de ogen van God, en leefden onberispelijk in al de geboden en voorschriften van den Heer.
A liduj sas pravedne anglo Del, thaj trainas sa po zakono thaj pe okova so sas odredime anglo Gospod, bi manako.
7 Ze hadden geen kinderen; want Elisabet was onvruchtbaar, en beiden waren reeds hoogbejaard.
A naslen čhavra, kaj e Jelisaveta našti ačhelas khamni, a liduj već phurile.
8 Eens, dat zijn afdeling de beurt had, om de dienst voor God te verrichten,
Jek đes kana o Zaharija služilas e Devlešće ando Hramo kaj po dužnost avilo o redo kana lešći grupa rašaja trubunas te služin,
9 werd hij, zoals dit bij de priesters gebruikelijk was, door het lot aangewezen, om de tempel des Heren binnen te gaan en wierook te offeren.
prema e rašajengo običaj odabirisardine les gajda kaj čhudine e kocka te del ando Svetište e Gospodesko te kadil.
10 En al het volk stond buiten te bidden op het uur van het wierookoffer.
Pale vrjama kana kadilaspe ando Hramo, sa o them sas avri thaj molinaspe.
11 Daar verscheen hem een engel des Heren, die rechts van het wierookaltaar stond.
A e Zaharijašće sikadilo o anđeo e Gospodesko savo ačhelas pe desno rig e žrtvenikosko katar savo kadilaspe.
12 Zakarias ontstelde bij dit gezicht, en beefde van angst.
Kana dikhla les o Zaharije, zurale darajlo.
13 Maar de engel sprak tot hem: Vrees niet, Zakarias, want uw gebed is verhoord; Elisabet, uw vrouw, zal u een zoon schenken, en ge zult hem Johannes noemen.
A o anđeo phendas lešće: “Na dara, Zaharija! Kaj si ašundi ćiri molitva: e romnji ćiri e Jelisaveta bijanela tuće čhave thaj tu dele alav Jovan.
14 Ge zult juichen en jubelen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen.
Zbog leste aveja bahtalo thaj radosno thaj e buten raduila lesko bijandipe.
15 Want hij zal groot zijn voor den Heer; hij zal geen wijn drinken, noch sterke drank; en reeds van de schoot zijner moeder af zal hij worden vervuld van den Heiligen Geest.
Kaj avela baro anglo Gospod. Či pijela mol niti pimo savo matarel. Pherdola e Sveto Duhosa još ando đi pire dejako.
16 En vele kinderen van Israël zal hij bekeren tot den Heer hun God;
Vo boldela e but Izraelconen e Gospodešće lenđe Devlešće.
17 hij zal voor Hem uitgaan met de geest en de macht van Elias, om de harten der vaders tot de kinderen terug te brengen, en de weerspannigen tot de gezindheid van rechtvaardigen, en den Heer een goedgestemd volk gaan bereiden.
Džala anglo Gospod sago glasniko pherdo duho thaj sila, sago o proroko Ilija. Pomirila e daden lenđe čhavenca a e nepokorne umurja boldela gajda te prihvatin o razumnost okolengo save si pravedne. Pripremila e theme pale e vrjama kana o Gospod avela.”
18 Maar Zakarias zei tot den engel: Waaraan zal ik dat erkennen? Want ik ben oud, en ook mijn vrouw is reeds op jaren.
A o Zaharija phendas e anđelošće: “Sar me džanava kaj godova avela čače? Kaj me sem purano thaj e romnji mungri dija ande pire purane brš.”
19 De engel antwoordde hem: Ik ben Gábriël; ik sta voor Gods aanschijn, en ben gezonden, om u toe te spreken, en u deze blijde boodschap te brengen.
A o anđeo phendas lešće: “Me sem o anđeo Gavrilo, savo ačhav anglo Del te služiv thaj bičhaldo sem te ćerav svato tuva thaj te javiv tuće akaja bahtali nevimata.
20 Zie, ge zult stom zijn en niet kunnen spreken, tot de dag waarop dit geschieden zal; omdat ge mijn woorden niet hebt geloofd, die te hunner tijd in vervulling zullen gaan.
A akana andar godova kaj či paćajan zanemija thaj naštik ćereja svato džiko đes dok či avel e vrjama pale godova thaj mungre alava či pherdon.”
21 Intussen stond het volk op Zakarias te wachten, en verwonderde zich er over, dat hij zolang in de tempel bleef.
A o them ažućarelas avri e Zaharija thaj začudisajle so gaći zadržisajlo ando svetište e Hramosko.
22 Maar toen hij buiten kwam, en niet tot hen kon spreken, begrepen ze, dat hij in de tempel een verschijning gezien had; wel maakte hij gebaren, maar hij bleef stom.
A kana napokon inljisto, naštik ćerelas svato, nego e znakonenca probisardas te phenel lenđe so sas ando Hramo thaj von haćardine kaj sas les viđenje ando svetište e Hramosko.
23 Toen zijn diensttijd voorbij was, ging hij naar huis.
Thaj kana završisajle e đesa lešće službaće ando Hramo o Zaharije đelotar ćhere.
24 Enige tijd later kwam zijn vrouw Elisabet in gezegende omstandigheden; ze verborg zich vijf maanden lang, en sprak:
A posle godola đesa, lešći romnji e Jelisaveta ačili khamni thaj pandž čhon či inkljelas avri andar piro ćher thaj motholas:
25 Dit heeft de Heer voor mij gedaan, toen Hij neerzag, om mijn schande bij de mensen weg te nemen.
“O Gospod milostivo dikhlas pe mande kaj fuljardas mandar o ladžavo anglo them.”
26 In de zesde maand werd de engel Gábriël door God naar een stad van Galilea gezonden, Názaret genaamd,
Kana e Jelisaveta sas khamni šov čhon, o Del bičhaldas e anđele Gavrilo ando cikno galilejsko gav savo akhardolas Nazaret,
27 tot een maagd, die verloofd was aan een man, die Josef heette, en uit het huis van David was; de naam van de maagd was Maria.
ke Marija savi sas još čhej thaj sas mangli palo manuš, savo akhardolas Josif, savo sas potomko e carosko Davidosko.
28 De engel trad bij haar binnen, en sprak: Wees gegroet, vol van genade. De Heer is met u; gij zijt de gezegende onder de vrouwen.
Kana o anđeo dijas late andre phendas laće: “Raduisar tut, kaj o Del si pherdo milosti prema tute! O Gospod si tusa.”
29 Ze verschrok van dit woord, en vroeg zich af, wat die groet kon beduiden.
Pe godola alava e Marija uznemirisajli thaj počnisarda te gndil so značil godova pozdrav.
30 De engel zeide haar: Vrees niet, Maria, want gij hebt genade gevonden bij God.
A o anđeo phendas laće: “Na dara Marija! Kaj o Del iskažisardas tuće piri ljubav.”
31 Zie, gij zult in uw schoot ontvangen, en een Zoon baren; en gij zult Hem Jesus noemen.
Ake ačheja khamni thaj bijaneja čhave saves deja alav Isus.
32 Hij zal groot zijn, en Zoon van den Allerhoogste worden genoemd. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David geven;
Vo avela baro thaj akhardola Čhavo e Majbare Devlesko thaj o Gospod Del dela les autoriteto te vladil sago o caro David savo sas lesko prapapo.
33 Hij zal koning zijn over het huis van Jakob in eeuwigheid, en aan zijn koningschap zal geen einde komen. (aiōn g165)
Vo vladila e Jakovešće plemenova džiko veko thaj lešće carstvošće či avela krajo. (aiōn g165)
34 Maria sprak tot den engel: Hoe kan dit geschieden, daar ik geen man beken?
A e Marija phendas e anđelošće: “Sar godova avela kana sem još čhej?”
35 De engel antwoordde haar: De Heilige Geest zal op u neerdalen, en de kracht van den Allerhoogste zal u overschaduwen; daarom ook zal wat uit u wordt geboren, heilig zijn, en de Zoon van God worden genoemd.
A o anđeo phendas laće: “O Sveto Duho fuljela pe tute thaj e sila e Majbare Devlešći avela pe tute thaj zasenila tut. Zato vi okova savo bijandola avela sveto thaj akhardola o Čhavo e Devlesko.
36 Zie, uw bloedverwant Elisabet heeft ook een zoon ontvangen in haar ouderdom, en zij, die onvruchtbaar heette, is in haar zesde maand;
Ake vi ćiri bibi e Jelisaveta, ačhili khamni ande piri purani vrjama thaj avela lat čhavo. Okoja isto manušnji pale savi phenenas kaj naštik avel lat čhavra, već si šov čhon khamni.
37 want niets is onmogelijk bij God.
Kaj, e Devlešće khanči naj nemoguće!”
38 Nu sprak Maria: Zie de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord. En de engel ging van haar heen.
A e Marija phendas lešće: “Ake, sluškinja sem e Gospodešći, neka avel manđe pe ćire alava.” Thaj o anđeo đelotar latar.
39 In die dagen ging Maria op weg, en spoedde zich het bergland in, naar een stad van Juda.
Varesave đesa majposle e Marija siđardas ande gorsko krajo e Judejako.
40 Ze kwam in het huis van Zakarias, en begroette Elisabet.
Kana aresli okote dija ande Zaharijasko ćher thaj pozdravisajli e Jelisavetava.
41 Toen Elisabet de groet van Maria vernam, sprong het kind op in haar schoot, en werd Elisabet van den Heiligen Geest vervuld.
Kana e Jelisaveta ašunda e Marijako pozdrav, o čhavro huklo ando lako đi, a e Jelisaveta pherdili e Sveto Duhosa.
42 Met luider stem hief ze aan: Gij zijt de gezegende onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht van uw schoot!
Pale godova e bahtatar čhutas muj e bare glasosa: “Maj blagoslovime san tu, Marijo, katar sa e manušnja thaj blagoslovime o čhavro ande ćiro đi.
43 Wat valt mij te beurt, dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt?
Savi čast si man, te tu e dej mungre Gospodešći aves mande!
44 Want zie, zodra de klank van uw groet mij in de oren klonk, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot.
Kaj ake čim o pozdrav ćiro avilo džike mungre kan, e bahtatar o čhavro huklas ande mungro đi.
45 Zalig zij, die geloofd heeft; want wat haar namens den Heer is gezegd, zal worden vervuld.
Blago tuće kaj paćajan kaj pherdola okova so phendas tuće o Gospod!”
46 Maria sprak: Mijn ziel prijst groot den Heer, Mijn geest jubelt van vreugde
E Marija askal phenda: “Barjarel e duša mungri e Gospode!
47 In God, mijn Redder;
Thaj raduilpe o duho mungro e Devlešće mungre Spasitelješće.
48 Want Hij ziet op de geringheid neer van zijn dienstmaagd. Zie, van nu af prijzen mij zalig Alle geslachten;
Kaj milostivo dikhla pe mande pe piri ponizno sluškinja, katar akana sa e manuša akharena man blagoslovime.
49 Want de Machtige heeft aan mij grote dingen gedaan: Zijn Naam is heilig!
Kaj o silno Del, savesko si alav sveto, ćerdas manđe baro lačhipe.
50 Zijn barmhartigheid reikt van geslacht tot geslacht Over hen, die Hem vrezen;
Kaj o Del si milostivo; e milost lešći si katar e čang džike čang okolenđe save daran lestar.
51 Hij toont de kracht van zijn arm, En slaat de trotsen van harte uiteen.
Pire moćno vastesa ćerel silne dela thaj odbacisardas pestar okolen save si barikane ande pire ile.
52 De machtigen haalt Hij neer van de troon, Maar Hij verheft de geringen;
Čhudas tele katar o prestolje e vladaren, a vazdas e poniznonen.
53 Behoeftigen overlaadt Hij met gaven, En rijken zendt Hij ledig heen.
E bokhalen čaljarda e lačhipeja, a e barvalen mukla čuče vastenca.
54 Hij heeft Zich over Israël, zijn dienaar, ontfermd; Zijn barmhartigheid indachtig:
Huklo ando pomoć pire slugenđe e Izraelconenđe thaj či bistardas te avel milostivo
sago kaj obećisardas amare prapaponenđe, e Avramešće thaj lešće potomkonenđe dži ko veko.” (aiōn g165)
56 Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar; toen keerde ze terug naar huis.
A e Marija ačhili ke Jelisaveta varekaj katar trin čhon thaj askal boldape ćhere.
57 Zo kwam voor Elisabet de tijd van haar moederschap, en ze baarde een zoon.
A e Jelisavetaće avili e vrjama te bijanel thaj bijanda čhaves.
58 Haar buren en familie hoorden, dat de Heer haar grote barmhartigheid had betoond, en ze deelden in haar vreugde.
Kana ašundine laće komšije thaj laći familija kaj o Gospod sas gajda lačho thaj milostivo prema late, raduisajle zajedno lasa.
59 Op de achtste dag kwam men het kind besnijden, en men wilde het Zakarias noemen, naar de naam van zijn vader.
A kana e čhavres sas ohto đes o them ćidape po obred te obrezin e čhavre. Thaj line te den les alav Zaharija, sago kaj bučhol lesko dad.
60 Maar zijn moeder nam het woord en sprak: Neen, Johannes zal hij heten.
Ali e Jelisaveta phendas: “Na! Lesko alava avela Jovan!”
61 Ze zeiden haar: Er is niemand in uw familie, die deze naam heeft.
A von phendine laće: “Pa khonik ande ćiri familija či bučhol gajda.”
62 Nu gaven ze zijn vader een teken, hoe hij hem wilde noemen.
Zato e znakonenca phučline e čhavrešće dades sar vo kamel te del alav e čhavres.
63 Hij vroeg een schrijfbordje, en schreef: Zijn naam is Johannes. Allen waren er over verwonderd.
O Zaharija manglas e pločica pe savi šaj te ramol thaj ramosardas: “Jovan si lesko alav.” Thaj savora začudisajle.
64 Maar op hetzelfde ogenblik ging zijn mond en tong los; hij sprak, en zegende God.
Thaj odma o Del putardas lesko muj thaj oslobodisardas lešći čhib thaj o Zaharija počnisardas te ćerel svato thaj te slavil e Devle.
65 Al hun buren werden met ontzag vervuld, en in heel het bergland van Judea werden al deze dingen besproken.
A e Devlešći dar lija sa lenđe komšijen po gorsko krajo e judejako thaj ćerelaspe svato pale akala događaja.
66 Allen, die het hoorden, dachten er over na, en zeiden: Wat zal er toch worden van dat kind? Waarachtig, de hand des Heren was met hem!
Thaj savora save ašundine pale akala događaja, gndinas thaj phučenaspe ande peste: “So avela katar akava čhavro? Čačes si o vas e Gospodesko pe leste.”
67 En zijn vader Zakarias, vervuld van den Heiligen Geest, profeteerde en sprak:
O Zaharije, o dad e čhavresko, pherdilo e Sveto Duhosa, thaj prorokuisardas alavenca:
68 Geloofd zij de Heer, Israëls God! Want Hij heeft zijn volk bezocht en verlost,
“Blagoslovime o Gospod o Del e Izraelosko kaj avilo thaj izbavisarda pire theme!
69 En ons een hoorn van redding verwekt In het huis van David, zijn dienaar.
Vazdas amenđe silno spasitelje andar o potomstvo pire slugasko e Davidesko,
sago kaj dumut obećisardas po muj pire svete prorokonengo (aiōn g165)
71 Om ons redding te brengen van onze vijanden, En uit de hand van al, die ons haten.
kaj izbavila men katar amare dušmaja thaj andar e vas savorenđe save mrzin men.
72 Om Zich te ontfermen over onze vaderen, En zijn heilig Verbond te gedenken,
Sas milostivo amare pradadenđe thaj ispunisardas piro sveto savezo,
73 De eed, die Hij zwoer, Aan Abraham, onzen vader.
e solah savi dija e Avramešće amare pra dadešće.
74 Om ons te vergunnen, om zonder vrees, Uit de hand onzer vijanden verlost,
Izbavisarda men andar amare dušmajenđe vas, te šaj služisaras lešće bi darako,
75 Hem te dienen, vroom en rechtschapen, Voor zijn aanschijn al onze dagen.
ando svetost thaj ande pravda angle leste dokle god sam džude.
76 En Gij nu, kleine knaap, Zult profeet van den Allerhoogste worden genoemd; Want ge zult uitgaan voor den Heer, Om zijn wegen te bereiden.
A tu, Jovane čhaveja mungreja, akhardoja proroko e Majbare Devlesko kaj džaja anglo Gospod te lačhares lesko drom.
77 Om zijn volk het heil te doen kennen In de vergiffenis zijner zonden,
Sikaveja e Devlešće theme sar te pindžaren o spasenje kroz o jartipe lenđe bezehendar.
78 Door de tedere ontferming van onzen God, Die ons de Dageraad uit den hoge zal brengen.
Zbog e bari milost amare Devlešći, osvanila amenđe andar e visine e nevi detharin
79 Om te verlichten, die in duisternis zijn, En in de schaduw van de dood zijn gezeten; Om onze schreden te richten Naar de weg van de vrede.
te anel svetlo okolenđe save train ando tunjariko thaj ande dar katar o smrto thaj te upravisares amare korakurja po drom e mirosko.”
80 En de knaap groeide op, en kreeg een krachtige geest. Hij bleef in de woestijn tot de dag, dat hij voor Israël zou optreden.
A o čhavro Jovano barjolas thaj zuravolas ando duho. Kana barjilo, trailas ande pustinja sa dok či započnisardas e javno služba angle Izraelcurja.
