Job 34
1 Elihoe vervolgde en sprak:
Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
2 Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:
[Audite, sapientes, verba mea: et eruditi, auscultate me.
3 Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat.
4 We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.
Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;
Quia dixit Job: Justus sum, et Deus subvertit judicium meum.
6 Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!
In judicando enim me mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,
Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?
qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;
Ideo, viri cordati, audite me: absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!
Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis.
12 Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium.
13 Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est?
14 Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei:
17 Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?
numquid qui non amat judicium sanari potest? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas?
18 Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;
Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios;
19 Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,
qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum ejus sunt universi.
20 En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi: et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;
Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.
Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,
23 Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;
neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium.
24 Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;
Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.
Quasi impios percussit eos in loco videntium:
27 Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;
qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt:
28 Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.
ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines?
30 Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!
Si erravi, tu doce me; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.
Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;
Pater mi, probetur Job usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis:
37 Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!
quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.]
