Job 34
1 Elihoe vervolgde en sprak:
Und es hob an Elihu und sprach:
2 Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:
Hört, ihr Weisen, meine Rede, und ihr Verständigen, merkt auf mich!
3 Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.
Denn das Ohr prüft die Rede, und der Mund schmeckt die Speise.
4 We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.
Laßt uns ein Urteil finden, daß wir erkennen unter uns, was gut sei.
5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;
Denn Hiob hat gesagt: “Ich bin gerecht, und Gott weigert mir mein Recht;
6 Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!
ich muß lügen, ob ich wohl recht habe, und bin gequält von meinen Pfeilen, ob ich wohl nichts verschuldet habe.”
7 Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,
Wer ist ein solcher Hiob, der da Spötterei trinkt wie Wasser
8 Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?
und auf dem Wege geht mit den Übeltätern und wandelt mit gottlosen Leuten?
9 Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!
Denn er hat gesagt: “Wenn jemand schon fromm ist, so gilt er doch nichts bei Gott.”
10 Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;
Darum hört mir zu, ihr weisen Leute: Es sei ferne, daß Gott sollte gottlos handeln und der Allmächtige ungerecht;
11 Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!
sondern er vergilt dem Menschen, darnach er verdient hat, und trifft einen jeglichen nach seinem Tun.
12 Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!
Ohne zweifel, Gott verdammt niemand mit Unrecht, und der Allmächtige beugt das Recht nicht.
13 Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?
Wer hat, was auf Erden ist, verordnet, und wer hat den ganzen Erdboden gesetzt?
14 Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,
So er nun an sich dächte, seinen Geist und Odem an sich zöge,
15 Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!
so würde alles Fleisch miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Staub werden.
16 Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:
Hast du nun Verstand, so höre das und merke auf die Stimme meiner Reden.
17 Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?
Kann auch, der das Recht haßt regieren? Oder willst du den, der gerecht und mächtig ist, verdammen?
18 Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;
Sollte einer zum König sagen: “Du heilloser Mann!” und zu den Fürsten: “Ihr Gottlosen!”?
19 Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,
Und er sieht nicht an die Person der Fürsten und kennt den Herrlichen nicht mehr als den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.
20 En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.
Plötzlich müssen die Leute sterben und zu Mitternacht erschrecken und vergehen; die Mächtigen werden weggenommen nicht durch Menschenhand.
21 Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;
Denn seine Augen sehen auf eines jeglichen Wege, und er schaut alle ihre Gänge.
22 Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.
Es ist keine Finsternis noch Dunkel, daß sich da möchten verbergen die Übeltäter.
23 Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;
Denn er darf auf den Menschen nicht erst lange achten, daß er vor Gott ins Gericht komme.
24 Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.
Er bringt die Stolzen um, ohne erst zu forschen, und stellt andere an ihre Statt:
25 Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;
darum daß er kennt ihre Werke und kehrt sie um des Nachts, daß sie zerschlagen werden.
26 Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.
Er straft sie ab wie die Gottlosen an einem Ort, da man es sieht:
27 Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;
darum daß sie von ihm weggewichen sind und verstanden seiner Wege keinen,
28 Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.
daß das Schreien der Armen mußte vor ihn kommen und er das Schreien der Elenden hörte.
29 Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,
Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? und wenn er das Antlitz verbirgt, wer will ihn schauen unter den Völkern und Leuten allzumal?
30 Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.
Denn er läßt nicht über sie regieren einen Heuchler, das Volk zu drängen.
31 Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;
Denn zu Gott muß man sagen: “Ich habe gebüßt, ich will nicht übel tun.
32 Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!
Habe ich's nicht getroffen, so lehre du mich's besser; habe ich Unrecht gehandelt, ich will's nicht mehr tun.”
33 Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!
Soll er nach deinem Sinn vergelten? Denn du verwirfst alles; du hast zu wählen, und nicht ich. Weißt du nun was, so sage an.
34 Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:
Verständige Leute werden zu mir sagen und ein weiser Mann, der mir zuhört:
35 Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.
“Hiob redet mit Unverstand, und seine Worte sind nicht klug.”
36 Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;
O, daß Hiob versucht würde bis ans Ende! darum daß er sich zu ungerechten Leuten kehrt.
37 Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!
Denn er hat über seine Sünde noch gelästert; er treibt Spott unter uns und macht seiner Reden viel wider Gott.
