Job 33
1 Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
Job, ka olthui hnatun dae lamtah ka ol boeih he hnakaeng thil laeh.
2 Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
Ka ka ong coeng he. Ka ka khuikah ka lai loh a thui.
3 Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
Ka ol he ka lungbuei dueng lamkah tih ka hmuilai kah mingnah loh cimphan la a thui.
4 De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
Pathen Mueihla loh kai n'saii tih Tlungthang kah hiil loh kai n'hing sak.
5 Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
Kai thuung hamla na coeng mak atah tawn uh lamtah ka mikhmuh ah pai laeh.
6 Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
Pathen taengah kai he nang ka bangla ka om tih kai khaw dikpo lamkah ni m'pet.
7 Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
Kai he mueirhih moenih nang n'let sak mako. Ka kut long khaw nang n'nan thil mahpawh.
8 Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
Tedae ka hna ah na thui tih olthui ol khaw ka yaak.
9 "Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
“Ka cil tih boekoek ka khueh moenih. Ka caih tih kai taengah thaesainah om moenih.
10 "Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
Te cakhaw kai taengkah noihhainah a hmuh vaengah kai amah kah thunkha bangla a moeh.
11 Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
Ka kho he hloong dongah a buen tih ka caehlong boeih a dawn,” na ti.
12 Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
Tedae na tang moenih he. Pathen he hlanghing lakah a len dongah nang te kan doo.
13 Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
Balae tih amah te na ho. A ol te boeih n'doo moenih ta.
14 Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
Pathen loh pakhat la a thui dae a hmuhming pawt atah hnavoei la a thui.
15 In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
Ih loh hlang a hnah vaengkah khoyin olphong mueimang ah khaw, thingkong dongkah a ngam vaengah khaw,
16 Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
Hlang hna te a khui sak tih amih kah rhalrhingnah neh a daeng pah.
17 Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
Hlang loh a khoboe lamkah a nong sak tih hlang lamkah koevoeinah a khuk pah.
18 Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
A hinglu te vaam khui lamloh, a hingnah te pumcumnah loh a paan khui lamkah a hoeptlang.
19 Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
A thingkong dongah nganboh neh a tluung tih tuituknah loh a rhuhrhong boeih te phat a thuek pah.
20 Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
A hingnah loh buh te khaw a hinglu loh hoehhamnah maeh khaw a lawt pah.
21 Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
A saa te caphoei cuk bangla mueihmuh ah a khah tih a rhuh a hmuh pawt khaw a ming sak.
22 Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
A hinglu loh vaam khuila, a hingnah te aka duek rhoek taengla pawk.
23 Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
Anih kah duengnah te hlang taengah aka puen la thawngkhat lamkah pakhat ngawn tah amah taengah puencawn oldoe om khaming.
24 Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
Te dongah anih te a rhen mai vetih, 'Tlansum ka dang tih hlan kah aka suntla khui lamloh anih he doek laeh,’ ti mai koinih.
25 Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
A saa te camoe bangla noe vetih a cacawn tue vaengkah bangla saibawn suidae.
26 Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
Pathen taengah a thangthui vanbangla anih te a moeithen ta. A maelhmai te tamlung neh a hmuh vaengah tah anih te hlanghing taengah duengnah neh a mael sak.
27 Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
Hlang rhoek taengla a mae tih, “Ka tholh tih a thuem te a paihaeh sak dae kai taengah n'yook sak moenih.
28 Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
Kamah hinglu, hinglu van tah hlan a paan khui lamloh a lat. Te dongah ka hingnah neh a hingnah loh vangnah te hmu saeh.
29 Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
He boeih he Pathen loh hlang taengah voei nit voei thum a saii ne.
30 Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
Hlan khui lamkah a hinglu te hingnah khosae neh tue hamla a mael sak.
31 Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
Job nang hnatung lamtah kai ol he hnatun. Hilphah lamtah kai loh kan thui eh.
32 Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
Kai nan thuung ham ol a om atah thui lah. Nang tang sak ham ka ngaih dongah ni.
33 Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!
Kai taengkah he na hnatun pawt atah hilphah lamtah nang te cueihnah kan cang sak bitni,” a ti nah.
