Job 29

1 Job vervolgde zijn rede, en sprak

OLELO hou mai la o Ioba i kana olelonane, i mai la,

2 Ach, was ik als in vroeger maanden, In de tijd, toen God mij behoedde,

Ina e like au me na malama mamua, I na la a ke Akua i malama mai ai ia'u!

3 Toen Hij zijn lamp boven mijn hoofd liet stralen, En ik bij zijn licht door de duisternis ging;

I ka wa i lilelile ai kona kukui maluna o kuu poo, A ma kona malamalama hele no au mawaena o ka pouli!

4 Zoals ik was in mijn beste dagen Toen God mijn tent nog beschutte!

E like me au i na la o kuu oo ana, I ka wa i kuka pu ai me ke Akua ma kuu halelewa!

5 Toen de Almachtige nog met mij was, Mijn kinderen mij nog omringden;

I ka wa o ka Mea mana me au, I ka wa e hoopuni ana kuu poe keiki ia'u!

6 Toen mijn voeten zich baadden in boter, De rots, waar ik stond, beken olie liet stromen;

I ka wa a'u i holoi ai i kuu mau wawae i ka waiu, A hookahe mai ka pohaku no'u i na kahawai aila!

7 Als ik uitging naar de poort van de stad, En op het plein mijn zetel liet zetten:

I kuu hele ana'ku ma ka pukapa i ke kulanakauhale, Ma ke alanui hoomakaukau iho au i kuu wahi noho!

8 Trokken de jongemannen zich terug, zodra ze mij zagen, Rezen de grijsaards op en bleven staan,

Ike mai ka poe kanaka opio ia'u, a pee iho la; A o ka poe kahiko, ala mai lakou a ku iluna.

9 Staakten de edelen hun gesprek En legden de hand op hun mond.

Noho malie na luna i ka olelo aku, A kau lakou i ka lima maluna o ko lakou waha.

10 De stem der leiders verstomde, Hun tong kleefde aan hun gehemelte vast;

O ka leo o na'lii ua hunaia, Pipili ko lakou alelo me ko lakou kileo.

11 Toen het oor, dat het hoorde, mij gelukkig prees En het oog, dat het zag, mij bijval schonk!

A lohe ka pepeiao, hoomaikai no ia ia'u; A ike ka maka, hoike mai ia no'u:

12 Want ik hielp den arme, die om bijstand riep, Den wees, die geen helper meer had;

No ka mea, ua hoopakele au i ka poe hune e uwe ana, A me ka mea makua ole, aole ana mea kokua.

13 Dien de ondergang dreigde, zegende mij, Het hart der weduwe vrolijkte ik op;

O ka hoomaikai o ka mea ane make i kau mai maluna o'u: A hoohauoli no au i ka naau o ka wahinekanemake.

14 Rechtschapenheid trok ik aan als een kleed, Mijn gerechtigheid als een mantel en kroon.

Aahu iho no au i ka pono, a ua uhi mai ia ia'u; E like me ka aahu a me ke kaei poo, pela kuu olelohoopono.

15 Ik was de ogen voor blinden, De voeten voor kreupelen;

Ua lilo au i maka no ka makapo, I wawae hoi no ka oopa.

16 Voor armen was ik een vader, Voor onbekenden onderzocht ik het pleit.

He makua hoi au no ka poe ilihune; A o ka mea hakaka a'u i ike ole ai, ua huli aku au ia.

17 Maar den boosdoener brak ik de tanden, En rukte hem de prooi uit zijn kaken.

Ua haki ia'u na kui o ka mea hewa, A ua kaili aku au i ka waiwai hao mai kona mau niho aku.

18 Ik dacht bij mijzelf: Oud zal ik sterven Mijn dagen zullen talrijk zijn als het zand;

Alaila i iho la au, e make auanei au iloko o kuu punana, A me he one la e hoonui auanei au i na la.

19 Mijn wortel zal openstaan voor het water, De dauw op mijn takken vernachten;

Manamana ae la kuu aa ma na wai, A kau iho la ka hau, a ao ka po, maluna o kuu lala.

20 Mijn eer blijft steeds nieuw, Mijn boog wint aan jeugdige kracht in mijn hand!

Ua hou ko'u nani iloko o'u, A o ka'u kakaka, ua hooulu hou ia ma kuu lima.

21 Ze luisterden zwijgend naar mij En wachtten mijn beslissing af;

Hoolohe lakou ia'u a kakali hoi, A noho malie lakou i kau oleloao.

22 Had ik uitgesproken, dan nam niemand het woord, Maar mijn rede druppelde op hen neer.

Mahope o ka'u olelo ana, aole lakou i olelo hou, A kulu iho ka'u olelo maluna iho o lakou.

23 Ze verlangden naar mij als naar regen, Met open mond als naar een late bui.

Kakali lakou ia'u e like me ka ua; A hamama loa lakou i ko lakou waha, no ke kuaua hope.

24 Lachte ik hun toe, ze durfden het niet geloven, En vingen het stralen van mijn aangezicht op.

A akaaka au ia lakou, aole lakou i manao he oiaio; A o ka malamalama o kuu maka aole lakou i hookulou ilalo ia.

25 Bezocht ik hen, ik zat bovenaan, Troonde als een vorst bij zijn troepen, als een die treurenden troost.

Ua wae aku au i ko lakou aoao, a noho me he luna la, A noho au me he alii la maluna o ka poe kaua, E like me ka mea hooluolu i ka poe e uwe ana.