Job 23

1 Job antwoordde, en sprak:

respondens autem Iob dixit

2 Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!

nunc quoque in amaritudine est sermo meus et manus plagae meae adgravata est super gemitum meum

3 Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!

quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum et veniam usque ad solium eius

4 Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;

ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus

5 Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.

ut sciam verba quae mihi respondeat et intellegam quid loquatur mihi

6 Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!

nolo multa fortitudine contendat mecum nec magnitudinis suae mole me premat

7 Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!

proponat aequitatem contra me et perveniat ad victoriam iudicium meum

8 Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;

si ad orientem iero non apparet si ad occidentem non intellegam eum

9 Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.

si ad sinistram quid agat non adprehendam eum si me vertam ad dextram non videbo illum

10 Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:

ipse vero scit viam meam et probavit me quasi aurum quod per ignem transit

11 Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!

vestigia eius secutus est pes meus viam eius custodivi et non declinavi ex ea

12 Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:

a mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius

13 Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!

ipse enim solus est et nemo avertere potest cogitationem eius et anima eius quodcumque voluerit hoc facit

14 Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:

cum expleverit in me voluntatem suam et alia multa similia praesto sunt ei

15 En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.

et idcirco a facie eius turbatus sum et considerans eum timore sollicitor

16 Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;

Deus mollivit cor meum et Omnipotens conturbavit me

17 Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!

non enim perii propter inminentes tenebras nec faciem meam operuit caligo