Job 22

1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:

Andin Témanliq Élifaz mundaq dédi: —

2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.

Adem Xudagha qandaqmu payda keltürelisun? Dana ademlermu Uninggha néme payda keltürelisun?

3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?

Sen heqqaniy bolsangmu, Hemmige Qadirgha néme behre béreleytting? Yolliring eyibsiz bolghan teqdirdimu, sen Uninggha néme gheniymetlerni élip kéleleysen?

4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?

Uning séni eyibleydighanliqi, We Uning sanga shikayetler yetküzidighini séning ixlasmen bolghining üchünmu-ya?

5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?

Séning rezilliking zor emesmu? Séning gunahliring hésabsiz emesmu?

6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;

Sen qérindashliringdin sewebsiz képillik alghansen; Sen yalangtüshlerni kiyim-kéchekliridin mehrum qiliwetkensen.

7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.

Halsizlan’ghanlargha su bermiding, Ach qalghanlargha ashnimu ayap bermiding,

8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;

Gerche sen yer-zéminlik bolghan qoli uzun adem bolsangmu, Yer-zémin tutup hörmetlinip kelgen adem bolsangmu,

9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!

Sen tul xotunlarnimu quruq qol yandurghansen, Yétim-yésirlarning qolinimu yanjitiwetkensen.

10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;

Mana shu sewebtin etrapingda tuzaqlar yatidu, Ushtumtut peyda bolghan wehimimu séni basidu.

11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!

Shu sewebtinmu séni qarangghuluq bésip körelmes qildi, Bir kelkün kélip séni gherq qildi.

12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!

Tengri ershalaning choqqisida turidu emesmu? Eng égiz yultuzlarning neqeder aliy ikenlikige qarap baq!

13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?

Biraq sen: «Tengri némini bilidu? U rast shunche zulmet qarangghuluqta birnémini perq ételemdu?!» dewatisen.

14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.

Yene: «Qoyuq bulutlar uni tosiwalidu, Shunga U pelek üstide aylinip mangghinida bizni körmeydu!» — deysen.

15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:

Yaman ademler mangghan kona yolni senmu tutiwéremsen?

16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?

Ular waqti toshmay turupla élip kétilgen, Ularning ulliri kelkün teripidin éqitilip kétilgen.

17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?

Ular Tengrige: «Bizdin néri bol!» Hemmige Qadir bizni néme qilalisun?» — deytti.

18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.

Biraq ularning öylirini ésil nersiler bilen toldurghan del Uning Özidur, Men bolsam yamanlarning nesihitidin yiraqlashqanmen!

19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:

Heqqaniylar ularning berbat bolghanliqini körüp shadlinidu; Bigunahlar ularni mazaq qilip: —

20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"

«Bizge qarshi chiqquchilar shübhisiz weyran bolidu, Ot ularning bayliqlirini yutuwetmemdu?» — deydu.

21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;

[Shunga] Xudagha boysunup Uni tonusang, Shu chaghdila sen aman bolisen; Shuning bilen sanga amet kélidu.

22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.

Uning aghzidin kelgen nesihetnimu qobul qil, Uning sözlirini könglüngge püküp qoy.

23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:

Sen Hemmige Qadirning yénigha qaytip kelseng, muqerrerki, Qaytidin qurulup chiqalaysen; Eger sen qebihlikni chédirliringdin yiraqlashtursang,

24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.

Eger sen altunungni topa-chang üstige tashliyalisang, Ofirdiki altunungni shiddetlik éqinning tashlirigha qoshuwetseng,

25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;

Undaqta Hemmige Qadirning Özi sanga altun bolidu. Séning üchün serxil kümüshmu bolidu.

26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.

U chaghda sen Hemmige Qadirdin söyünisen, Yüzüngni Tengrige qarap kötüreleysen.

27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;

Sen Uninggha dua qilsang, U qulaq salidu, Shundaqla senmu ichken qesemliringge emel qilisen.

28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!

Sen qarar qilghan ish emelge ashidu, Yolliring üstige nur chüshidu.

29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;

Ademler pes qilin’ghanda, sen ulargha: «Ornunglardin turunglar!» deysen, Shuning bilen [Xuda] chirayi sun’ghanlarni qutquzidu.

30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!

U hetta gunahi bar ademnimu qutquzidu, U qolungdiki halalliqtin qutquzulidu.