< Job 22 >

1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
Hanki anante Temani kumateti ne' Elifasi'a amanage huno Jopuna kenona hunte'ne.
2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
Magore huno ama mopafi vahe'mo'a Anumzamofona aza osugahie. Ana nehanigeno, knare antahi'zane vahe'mo'a agra'a aza hugahianagi, Anumzamofona aza osugahie.
3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
Kagrama fatgo kavukva'ma hanana zamo'a Hankavenentake Anumzamofo avurera amne zankna nehanigeno, knare kavukva'ma hnana zamo'a, Anumzamofona aza osugahie.
4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
Hagi kagrama Anumzamofo agorga nemaninka, mono'ma hunentanana amanahu knazana atregeno kazeri havizana nehuno keaga huganteresino?
5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
I'o kagra rama'a kumi hunka nevankeno kumikamo'a hihi huno mareri'nea agafare Anumzamo'a keaga hunegante.
6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
Hagi roneka'amo'za kagripinti'ma zagoma nofi hunaku'ma hazagenka, zagoni'ma eme nenamita ete erisaze nehunka kukena'zamia erintanke'za zamavufaga zamavapako vu'naze.
7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
Ana nehunka tinku'ma nehaza vahera tina nozaminka, zamagaku'ma nehaza vahera ne'zana ozami'nane.
8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
Kagrama kagesa antahi'nana, hankave vahe'mo'zage'za mopa eri nafa'a nehazage'za, mopama eriga vahe'mo'zage enerize hunka kagesa nentahine.
9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
Kento a'nanemo'zama zamazama hananegu'ma kagrite'ma ne-azana zamatranke'za amne nevazagenka, megusa mofavre nagazmia zamazeri haviza nehane.
10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
E'ina hu'negu menina hazenke zamo'a kukomo hiaza huno, maka asoparega kazeri kagigenka mani'nankeno antri hanaza huno koro'zamo'a kagrite ne-e.
11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
E'ina agafare hanizamo'a kavua rehani higenka nonkankeno, ti hageno refiteaza huno knazamo'a, kagrira rufitenegante.
12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
Hianagi menina Jopuga antahio, Anumzana rankrerfa hu'nea Anumzankino amunagamuma me'nea hanafitamina zamagatereno amenagame monafi nemanie.
13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
Hianagi kagra amanage hunka nehane, nagrama nehua navu'nava zana inankna huno Anumzamo'a keno antahino nehie? Agra haninentake hampompi mani'neankino inankna huno tage amara huno nerageno, refkora huno tagegahie?
14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
Tapa hampomo Anumzamofo avurera anteso higeno norage. Ana nehigeno agra monamofona agatereno onaga'a vano nehuno norage.
15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
Hanki Jopuga antahio, ko'ma kumi vahe'mo'zama hu'naza zamavu'zmava nehunka zamage ante'za nehampi?
16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
Nozamima azeri oti'zama ki'naza tra'ma timo hageno erino viankna huno ana kumi'ma nehaza vahera tavava ozafa ore'ne'za kasefa vahe mani'neza frigahaze.
17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
Anage nehu'za Hankavenentake Anumzamo'a na'a hurantegahie. Tatarenka vuo hu'za nehaze.
18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
Anage nehazanagi e'i ana Anumzamoke nozamifina knare'nare fenozana eri antevi tezmante'ne. E'ina hu'negu kefo zamavu'zamava'ma nehaza vahe'mo'zama nentahi'za antahintahia nagra ovaririgahue.
19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
Kefo avu'ava zama nehaza vahe'ma Anumzamo'ma zamazeri havizama hige'zama, fatgo avu'ava'zama nehaza vahe'mo'za nezamage'za muse nehaze. Ana nehanage'za ke'zami omne vahe'mo'zama nezamage'za zamagiza regahaze.
20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
Ana nehu'za, anage hugahaze, ha' vahetimofona tamagerfa hu'za zamazeri haviza nehazageno, tevemo fenozamia tefanane hie hu'za hugahaze.
21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
Hagi Jopuga menina Anumzamofonte kagraka'a anteraminka nemaninka, kasunku hunka Agrane kea eri fatgo nehunka krimpa fru hunka manio. E'inama hanankeno'a, nomani zanka'afina maka zamo'a knare hugahie.
22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
Amama kavumaro'ma antekema kasamuana antahiso'e nehunka, kagu'afi erintegeno meno.
23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
Hanki kagrama ete rukrahe hunka Hankavenentake Anumzamofonte'ma esnankeno'a, maka knazanka'a eri netreno ete nomani'zanka'a eri so'e hugantegahie. E'ina hu'negu menina nomanizankafima kefo kavukva zama me'neniana eri atro.
24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
Ana nehunka goligu'ma kavesikavesi'ma nehana zana netrenka, knare zantfama hu'nea golima Ofiri mopafinti'ma eri'nana golia atregeno havemoke'ma hu'nea tinkagomupi vino.
25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
Ana nehunka atregeno Hankavenentake Anumzamo goli ka'agnara huno nemanino, knare zantfama hu'nea silvagnara huno manino.
26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
Anama hanigenka kagra Hankavenentake Anumzamofona tusi muse hunentenka, kesga hunka Anumzamofona antahimigahane.
27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
Kagra Anumzamofontega nunamuna hanankeno, nunamunka'a antahi kamigahie. Ana nehanigenka kagrama huvempama hu'nana keka'a amage antegahane.
28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
Kagrama nazano hunaku'ma kagesama nentahinka anazama tro'ma hnana zamo'a knare zanke nehanigeno, kama vanana kampina tavi'mo remsa huganteno vugahie.
29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
Hanki mago'a vahe'mo'zama knafima mani'nesnagenka kagrama hunka, zamaza huo hunkama hanankeno'a, Anumzamo'a zamagu'vazigahie.
30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
Kumi'ma nehaza vahe'enena Anumzamo'a zamagu vazigahie. Na'ankure kagrama Anumzamofo avure'ma agruma hunka mani'nana zanku huno zamagura vazigahie.

< Job 22 >