Job 22

1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:

ויען אליפז התמני ויאמר׃

2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.

הלאל יסכן גבר כי יסכן עלימו משכיל׃

3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?

החפץ לשדי כי תצדק ואם בצע כי תתם דרכיך׃

4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?

המיראתך יכיחך יבוא עמך במשפט׃

5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?

הלא רעתך רבה ואין קץ לעונתיך׃

6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;

כי תחבל אחיך חנם ובגדי ערומים תפשיט׃

7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.

לא מים עיף תשקה ומרעב תמנע לחם׃

8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;

ואיש זרוע לו הארץ ונשוא פנים ישב בה׃

9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!

אלמנות שלחת ריקם וזרעות יתמים ידכא׃

10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;

על כן סביבותיך פחים ויבהלך פחד פתאם׃

11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!

או חשך לא תראה ושפעת מים תכסך׃

12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!

הלא אלוה גבה שמים וראה ראש כוכבים כי רמו׃

13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?

ואמרת מה ידע אל הבעד ערפל ישפוט׃

14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.

עבים סתר לו ולא יראה וחוג שמים יתהלך׃

15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:

הארח עולם תשמר אשר דרכו מתי און׃

16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?

אשר קמטו ולא עת נהר יוצק יסודם׃

17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?

האמרים לאל סור ממנו ומה יפעל שדי למו׃

18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.

והוא מלא בתיהם טוב ועצת רשעים רחקה מני׃

19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:

יראו צדיקים וישמחו ונקי ילעג למו׃

20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"

אם לא נכחד קימנו ויתרם אכלה אש׃

21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;

הסכן נא עמו ושלם בהם תבואתך טובה׃

22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.

קח נא מפיו תורה ושים אמריו בלבבך׃

23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:

אם תשוב עד שדי תבנה תרחיק עולה מאהלך׃

24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.

ושית על עפר בצר ובצור נחלים אופיר׃

25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;

והיה שדי בצריך וכסף תועפות לך׃

26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.

כי אז על שדי תתענג ותשא אל אלוה פניך׃

27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;

תעתיר אליו וישמעך ונדריך תשלם׃

28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!

ותגזר אומר ויקם לך ועל דרכיך נגה אור׃

29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;

כי השפילו ותאמר גוה ושח עינים יושע׃

30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!

ימלט אי נקי ונמלט בבר כפיך׃