Job 22
1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
Then Eliphaz the Temanite answered and said:
2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
Can a man, then, profit God? Behold, the wise man profiteth himself.
3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
Is it a pleasure to the Almighty, that thou art righteous; Or a gain to him, that thou walkest uprightly?
4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
Will he contend with thee because he feareth thee? Will he enter with thee into judgment?
5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
Hath not thy wickedness been great? Have not thine iniquities been numberless?
6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
For thou hast taken a pledge from thy brother unjustly, And stripped the poor of their clothing.
7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
Thou hast given the weary no water to drink, And withholden bread from the hungry.
8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
But the man of power, his was the land, And the honorable man dwelt in it.
9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
Thou hast sent widows away empty, And broken the arms of the fatherless.
10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
Therefore snares are round about thee, And sudden fear confoundeth thee;
11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
Or darkness, through which thou canst not see, And floods of water cover thee.
12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
Is not God in the height of heaven? And behold the stars, how high they are!
13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
Hence thou sayest, “What doth God know? Can he govern behind the thick darkness?
14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
Dark clouds are a veil to him, and he cannot see; And he walketh upon the arch of heaven.”
15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
Wilt thou take the old way Which wicked men have trodden,
16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
Who were cut down before their time, And whose foundations were swept away by a flood?
17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
Who said unto God, “Depart from us!” And, “What can the Almighty do to us?”
18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
And yet he filled their houses with good things!—Far from me be the counsel of the wicked!
19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
The righteous see their fate, and rejoice; And the innocent hold them in derision.
20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
“Truly our adversary is destroyed, And fire hath consumed his abundance!”
21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
Acquaint now thyself with him, and be at peace: Thus shall prosperity return to thee.
22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
Receive, I pray thee, instruction from his mouth, And lay up his words in thy heart.
23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
If thou return to the Almighty, thou shalt be built up; If thou put away iniquity from thy tent.
24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
Cast to the dust thy gold, And the gold of Ophir to the stones of the brook:
25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
Then shall the Almighty be thy gold, Yea, treasures of silver unto thee;
26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
For then shalt thou have delight in the Almighty, And shalt lift up thy face unto God.
27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
Thou shalt pray to him, and he shall hear thee, And thou shalt perform thy vows.
28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
The purpose which thou formest shall prosper with thee, And light shall shine upon thy ways.
29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
When men are cast down, thou shalt say, “There lifting up!” And the humble person he will save.
30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
He will deliver even him that is not innocent. The purity of thy hands shall save him.
