Job 22

1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:

Elifaz Temanac progovori tad i reče:

2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.

“Zar Bogu koristan može biti čovjek? TÓa tko je mudar, sebi samom koristi.

3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?

Zar je Svesilnom milost što si pravedan i zar mu je dobit što si neporočan?

4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?

Ili te zbog tvoje pobožnosti kara i zato se hoće s tobom parničiti?

5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?

Nije l' to zbog zloće tvoje prevelike i zbog bezakonja kojim broja nema?

6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;

Od braće si brao nizašto zaloge i s golih si ljudi svlačio haljine;

7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.

ti nisi žednoga vodom napojio, uskraćivao si kruh izgladnjelima;

8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;

otimao si od siromaha zemlju da bi na njoj svog nastanio ljubimca;

9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!

puštao si praznih ruku udovice i siročadi si satirao ruku.

10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;

Eto zašto tebe mreže sad sapinju, zašto te strahovi muče iznenadni.

11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!

Svjetlost ti mrak posta i ništa ne vidiš, vode su duboke tebe potopile.

12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!

Zar Bog nije u visini nebeskoj i zar zvijezdama tjeme on ne vidi?

13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?

Ali ti kažeš: 'Što Bog može znati? Kroz oblak tmasti zar što razabire?

14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.

Oblaci pogled njegov zaklanjaju, i rubom kruga on hoda nebeskog.'

15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:

TÓa kaniš li se drevnog držat' puta kojim su išli ljudi nepravedni?

16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?

Prije vremena nestadoše oni, bujica im je temelje raznijela.

17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?

Zborahu Bogu: 'Nas se ti ostavi! Što nam Svesilni učiniti može?'

18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.

A on im je dom punio dobrima makar do njega ne držahu ništa.

19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:

Videć' im propast, klikću pravednici, neporočni se njima izruguju:

20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"

'Gle, propadoše protivnici naši, što od njih osta, vatra im proždrije!”

21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;

S Bogom ti se sprijatelji i pomiri, i vraćena će ti opet biti sreća.

22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.

Ded prihvati Zakon iz njegovih usta, u srce svoje riječ njegovu usadi.

23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:

Ako se raskajan vratiš Svesilnome i nepravdu iz svog šatora odstraniš,

24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.

tad ćeš odbaciti zlato u prašinu i ofirsko blago u šljunak potočni.

25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;

Svesilni će postat' tvoje suho zlato, on će biti tvoje gomile srebrene.

26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.

Da, Svesilni bit će tvoje radovanje, i lice ćeš k Bogu dizati slobodno.

27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;

Molit ćeš mu se, i uslišat će tebe, ispunit ćeš što si mu zavjetovao.

28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!

Što god poduzeo, sve će ti uspjeti, i putove će ti obasjavat' svjetlost.

29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;

Jer, on ponizuje ponos oholima, dok u pomoć smjernim očima pritječe.

30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!

Iz nevolje on izbavlja nevinoga; i tebe će spasit' tvoje čiste ruke.”