Job 22
1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:
Teman tami Eliphaz ni a pathung teh,
2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.
Tami teh Cathut hanelah a cungkeinae a tawn thai han namaw, A lungkaang e hai ama hanelah doeh cungkeinae ao.
3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?
Tamikalan lah na onae hah, Athakasaipounge, a lungkahawi sak e lah ao han namaw Toun han awm laipalah na sak e na lamthung hah ahni hanelah a meknae ao han namaw
4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?
Ama na taki kecu dawk maw na toun teh, lawkcengnae dawk na kâenkhai.
5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?
Na hawihoehnae hah a len poung teh, pout laipalah na payonnae kecu dawk nahoehmaw.
6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;
A khuekhaw awm laipalah na hmaunawngha e hno hah na man pouh teh, caici lah kaawm e hnicu hah na la pouh.
7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.
Tha ka tawn e koe, nei hane tui hah na poe hoeh teh, von kahlamnaw hanelah vaiyei hah na pasoung pouh hoeh.
8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;
Hateiteh, tami athakaawme ni ram a coe teh, a thung vah bari kaawm e tami ni kho a sak awh.
9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!
Lahmainu hah kut caici lah na ceisak awh teh, manu ka tawn hoeh e naranaw e kut hah na khoe pouh awh.
10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;
Hatdawkvah na tengpam e karap ni na kalup teh, puennae ni rucatnae na poe awh.
11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!
Na hmu thai hoeh nahanelah, hmonae hoi tuikalen poung ni muen a khu awh.
12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!
Kalvan arasang nah koe, Cathut awm hoeh namaw Karasangpoung e âsinaw hah khenhaw! banghloimaw arasang.
13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?
Nang ni, Cathut ni bangmaw a panue, Hmonae hloilah lawk a ceng thai maw.
14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.
A hmu thai hoeh nahanelah, katha poung e tâmai ni a ramuk teh, kalvan lathueng lah a kâhlai, telah na ti.
15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:
Tamikathoutnaw ni karawk e lam karuem dawk meng na cei han namaw
16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?
Apimaw atueng kuep hoehnahlan vah la e lah kaawm niteh, apini a ung e maw tuikalen ni a la.
17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?
Cathut koe, na cettakhai yawkaw, Athakasaipounge ni ahnimouh hanelah bangmaw a sak thai telah ati awh.
18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.
Hateiteh a imnaw hah hnokahawi hoi akawi sak. Hateiteh tamikathout e khokhangnae teh, kai koehoi kahlatpoung lah ao.
19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:
Tamikalan ni a hmu teh, a lunghawi. Yonnae ka tawn hoeh e ni dudamkungnaw hah a panuikhai awh.
20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"
Ka tarannaw teh, raphoe katang lah ao teh, kacawie naw hah hmai ni a kak han.
21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;
Ama koe kâpanuek sak nateh, karoumcalah awm, haw hoi nang hanelah hnokahawi a tâco han.
22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.
Pahren lahoi amae kâko hoi ka tâcawt e hringnae na cangkhai e hah dâw haw. Na lungthin thungvah amae lawk hah kahawicalah kuem.
23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:
Athakasaipounge, koevah na ban pawiteh, kangdout thai e lah o han. Na payonpakai e hah na im dawk hoi kahlatpoung lah na takhoe han.
24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.
Nange sui teh, vaiphu dawk na ta han. Ophir sui hah sawkca thung e, sadinaw patetlah na pâtung han.
25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;
Athakasaipounge teh, nange sui hoi aphu kaawm e ngun lah ao han.
26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.
Hottelah Athakasaipounge dawkvah na lunghawi han. Cathut koe lah na khet han toe.
27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;
Ama koe na ratoum vaiteh, na thai pouh han. Na lawkkam hah na kuep sak han.
28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!
Hno buet touh na kâcai vaiteh, nama hanelah caksak lah ao han. Hot patetvanlah na lamthung dawk angnae ni a tue han.
29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;
Na tâkhawng navah tawmrasang e lah na o han telah na ti han. Hottelah kârahnoum e hah ama ni a rungngang han.
30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!
Ka yon hoeh e hah a rungngang han. Na kut thoungnae hoi rungngang lah ao han, telah a ti.
