Job 22

1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:

Temani Eliphaz loh a doo tih,

2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.

Pathen te hlang loh s hmaiben a? Lungming khaw amah la dawk a hmaiben uh.

3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?

Na tang mai tih na mueluemnah mai akhaw, na khoboe soep cakhaw tlungthang hamla naep aya?

4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?

Na hinyahnah dongah nang te laitloeknah neh n'khuen tih nang n'tluung a?

5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?

Na boethae tangkik pawt nim? Nang kah thaesainah te a bawtnah om pawh.

6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;

Lunglilungla la na manuca na laikoi tih pumtling kah himbai te na pit pah.

7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.

Buhmueh rhathih te tui na tul pawt tih bungpong te buh na hloh pah.

8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;

Bantha aka khueh hlang loh amah hamla khohmuen a khueh tih a sokah khosa mikhmuh ah a dangrhoek.

9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!

Nuhmai te kuttling la na tueih tih cadah te a ban na phop pah.

10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;

Na kaepvai kah pael dongah he khaw na birhihnah neh buengrhuet na let.

11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!

A hmuep khaw na hmu pawt tih tuili tui loh nang n'khuk.

12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!

Pathen tah vaan sang kah moenih a? So lah, aisi rhoek kah a lu tah pomsang uh te.

13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?

Te lalah, “Pathen te metlam a mingpha? Yinnah lamloh lai a tloek a?

14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.

Anih te khomai loh a huep tih tueng pawh. Te vaengah vaan kah kueluek dongah cet,” na ti.

15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:

Boethae hlang rhoek loh a cawt khosuen caehlong nim na ngaithuen salah?

16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?

A tonga uh vaengah a tue pawt ah khaw tuiva loh amih kah khoengim te a hawt pah.

17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?

“Pathen te mamih taeng lamloh nong saeh, Tlungthang loh mamih taengah balae a saii eh?” a ti uh.

18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.

Amah loh amih im te hnothen a cung sak sitoe cakhaw halang kah cilsuep tah kai lamloh lakhla saeh.

19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:

Aka dueng rhoek loh a hmuh vaengah a kohoe uh tih ommongsitoe loh amih te a tamdaeng.

20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"

Mamih kah thinnaeh a thup vetih amih kah a coih te hmai loh hlawp het pawt nim?

21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;

Amah neh hmaiben lamtah te nen te thuung laeh. Nang taengah hnothen ha pawk bitni.

22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.

A ka lamkah olkhueng mah doe laeh, a ol te khaw na thinko khuiah khueh laeh.

23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:

Tlungthang taengla na mael atah n'thoh bitni dumlai mah na dap lamloh lakhla sak.

24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.

Pasing te laipi bangla, Ophir te soklong kah lungpang bangla khueh ngawn.

25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;

Te vaengah na pasing te tlungthang la, cak te na ki la poeh bitni.

26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.

Te daengah ni Tlungthang dongah na ngailaem vetih Pathen taengla na maelhmai na dangrhoek bitni.

27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;

A taengah na thangthui vaengah nang ol a yaak vetih na olcaeng khaw cung ni.

28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!

Olkhueh te na tuiphih vaengah nang hamla thoo vetih na longpuei ah vangnah loh a tue ni.

29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;

A kunyun uh vaengah koevoeinah na thui dae tlahoei mik ni a khang eh.

30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!

Ommongsitoe pawt khaw loeih vetih na kut kah cimcaihnah loh a loeih sak ni,” a ti.