Job 22

1 Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak:

Temanlı Elifaz belə cavab verdi:

2 Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs.

«İnsan Allaha fayda verə bilərmi? Müdrik adam Ona fayda verərmi?

3 Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft?

Sənin salehliyindən Külli-İxtiyar nə ləzzət alır? Sənin düz həyat tərzinin Ona nə faydası var?

4 Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht?

Səni tənbeh etməsi, mübarizə aparması Ondan qorxduğun üçündürmü?

5 Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind?

Pisliyin böyük deyilmi, Təqsirin hədsiz deyilmi?

6 Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit;

Çünki qardaşlarından səbəbsiz girov aldın, Onları lüt qoydun.

7 Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood.

Yorğuna bir içim su vermədin, Ac olandan çörəyini əsirgədin.

8 Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen;

Qol gücünlə ölkəyə sahib oldun, Hörmətli insan kimi orada yaşadın.

9 Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk!

Dul qadınları əliboş qaytardın, Yetimlərin qol-qanadını qırdın.

10 En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik;

Ona görə hər yanını tələlər bürüyüb, Qəfil qorxu səni dəhşətləndirib.

11 Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen!

Hər şeyə qara vurub görmürsən, Sellərdə boğulursan.

12 Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan!

Allah göylərdə – ucalarda deyilmi? Ən uzaq ulduzlara bir nəzər sal, Gör nə qədər ucalarda yerləşib!

13 Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen?

Amma deyirsən “Allah nə bilir? Qatı qaranlıq içindən hökm verə bilərmi?

14 Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf.

Görə bilmir, qara buludlar Ona mane olur, Göy qübbəsinin üzərində dolaşır”.

15 Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden:

Pis adamların gəzdiyi Köhnə yolumu tutacaqsan?

16 Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde?

Onlar vaxtı çatmamış çəkilib getdilər, Təməllərini sellər basdı.

17 Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen?

Allaha dedilər: “Bizdən uzaq ol! Bizə Külli-İxtiyar nə edə bilər?”

18 Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid.

Amma evlərini bərəkətlə dolduran Allah idi, Ona görə pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun.

19 De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen:

Salehlər pislərin həlak olduğunu görüb sevinir, Günahsızlar onlara belə istehza edir:

20 "Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!"

“Düşmənlərimiz yox oldu, Onlardan nə qaldısa, yanıb kül oldu”.

21 Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot;

Allahla barışıb dost olsan, Xeyir taparsan.

22 Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart.

Onun ağzından çıxan təlimi qəbul et, Onun sözlərini qəlbində saxla.

23 Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert:

Külli-İxtiyara tərəf dönsən, Əvvəlki halına düşərsən. Çadırın şərdən uzaq olsa,

24 Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken.

Qızılını torpağa, Ofir qızılını dərədəki çınqıllığa atsan,

25 Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver;

Külli-İxtiyar sənin qızılın olar, Qiymətli gümüşün olar.

26 Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God.

Onda Külli-İxtiyardan zövq alarsan, Allaha üz tutarsan.

27 Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen;

Ona yalvarsan, səni eşidər, Etdiyin nəzirləri yerinə yetirərsən.

28 Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen!

O da dediyin sözü yerinə yetirər, Yollarına nur səpilər.

29 Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat;

İnsanlar səni alçaldanda “Baş ucalığına görədir” deyərsən, Çünki Allah itaətkarları xilas edər.

30 Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!

O, günahsız olmayanı belə qurtarar, Sənin əllərinin təmizliyinə görə günahkar xilas olar».