Job 19

1 Job antwoordde, en sprak:

Iyyoobis akkana jedhee deebise:

2 Hoe lang nog blijft gij mij krenken, En mij onder woorden verpletteren?

“Isin hamma yoomiitti na dhiphistanii dubbiin na cabsitu?

3 Tien keer beschimpt gij mij reeds, En kwelt gij mij schaamteloos.

Amma siʼa kudhan na arrabsitaniirtu; qaanii malees na miitaniirtu.

4 Zelfs al had ik mij werkelijk misdragen, Dan raakt het wangedrag mij alleen;

Yoo ani dhugumaan karaa irraa goree jiraadhe, dogoggorri koo anuma wajjin jiraata.

5 Gij mist het recht, een grote mond tegen mij op te zetten, Mijn schande mij te verwijten!

Yoo isin dhugumaan anaa olitti of guddiftanii na miidhuuf salphina kootti fayyadamtan,

6 Erkent toch eindelijk, dat God mij kastijdt, En mij in zijn net heeft verstrikt!

akka Waaqni na miidhee kiyyoo isaa illee natti xaxe beekaa.

7 Zie, ik roep: "Geweld!" maar vind geen verhoring, Ik roep om hulp: mij geschiedt geen recht!

“‘Ani miidhameera!’ jedhee iyyadhu illee deebii hin argadhu; sagalee ol fudhadhee gargaarsaaf iyyus murtiin qajeelaan hin jiru.

8 Hij heeft mijn weg versperd: ik kan niet voorbij, En duisternis op mijn paden gelegd;

Akka ani hin dabarreef inni karaa koo cufeera; daandii koottis dukkana haguugeera.

9 Mijn eer heeft Hij mij ontroofd, De kroon mij van het hoofd gerukt.

Ulfina koo narraa mulqeera; mataa koo irraas gonfoo fuudheera.

10 Hij heeft mij van alle kant ondermijnd: en daar ga ik heen; Mijn hoop ontworteld als een boom,

Inni hamma ani badutti gama hundaan na diiga; abdii koo illee akkuma mukaa buqqisa.

11 Zijn gramschap tegen mij laten woeden, Mij als zijn vijand behandeld.

Dheekkamsi isaa natti bobaʼa; akkuma diina isaattis na heda.

12 Als één man rukken zijn benden aan, En banen hun weg naar mij heen; Ze legeren zich rond mijn tent, Ze zijn zonder genade!

Loltoonni isaa humnaan dhufanii naannoo kootti daʼannaa ijaarratan; dunkaana koos ni marsan.

13 Mijn broeders houden zich verre van mij, Mijn bekenden zijn vreemden voor mij;

“Inni obboloota koo narraa fageesseera; michoonni koos keessummaa natti taʼan.

14 Mijn verwanten verdwenen, Mijn gasten zijn mij vergeten.

Firoonni koo na dhiisaniiru; michuuwwan koos na dagataniiru.

15 Mijn slavinnen zien mij aan voor een vreemde, Ik ben een onbekende voor haar;

Keessumoonni mana koo jiranii fi xomboreewwan koo akka alagaatti na ilaalan; akka nama ormaattis na hedan.

16 Ik roep mijn slaaf: hij geeft mij geen antwoord, Zelfs al smeek ik er om.

Hojjetaa koo nan waama; afaan kootiinis isa nan kadhadha; inni garuu na jalaa hin owwaatu.

17 Mijn vrouw walgt van mijn adem, En ik stink voor mijn zonen;

Hafuurri koo niitii kootti illee jibbisiisaa dha; ani obboloota koottis xiraaʼaa dha.

18 Zelfs de kinderen minachten mij, En brutaliseren mij, als ik optreed.

Ijoolleen xixinnoon iyyuu na tuffatu; yommuu ani kaʼus natti qoosu.

19 Al mijn getrouwen verafschuwen mij, Die ik liefhad, keren zich van mij af;

Michoonni koo kanneen walitti dhiʼaannu hundi na balfan; warri ani jaalladhus natti garagalan.

20 Mijn vlees teert weg in mijn huid Met mijn tanden knaag ik mijn beenderen af.

Ani gogaa fi lafeedha malee homaa miti; gogaan ilkaanii qofti naaf hafeen jalaa baʼe.

21 Erbarming, erbarming: gij tenminste, mijn vrienden, Want de hand van God heeft mij geraakt;

“Garaa naa laafaa, yaa michoota koo garaa naa laafaa; harki Waaqaa na dhaʼeeraatii.

22 Waarom mij als een hert vervolgen, Nooit verzadigd aan mijn vlees!

Isin maaliif akkuma Waaqni na ariʼu sana na ariitu? Amma illee foon koo isin hin geenyee?

23 O, werden mijn woorden opgeschreven, Opgetekend in een boek,

“Maaloo utuu dubbiin koo barreeffamee jiraatee! Utuu kitaaba keessatti barreeffamee!

24 Met een stift van ijzer en lood Voor eeuwig op een rots gegrift:

Utuu sibiilaan kattaa irratti barreeffamee yookaan bara baraan dhagaa irratti qirixamee jiraatee!

25 Ik weet, dat mijn Verlosser leeft, En ten leste op de aarde verschijnt;

Ani akka furiin koo jiraataa taʼe, akka inni dhuma irratti lafa irra dhaabatus nan beeka.

26 Dat ik mij zal oprichten achter mijn huid, En van mijn vlees uit, God zal aanschouwen!

Erga gogaan koo badee booddee, ani amma iyyuu foon kootiin Waaqa nan arga;

27 Ja, ik zal Hem aanschouwen, Mijn ogen zullen Hem zien, maar niet meer als vijand; Mijn nieren smachten in mijn schoot,

ani mataan koo isa nan arga; utuu nama biraa hin taʼin anuu ija kootiin isa nan arga. Onneen koo akkam na keessatti gaggabdi!

28 En wanneer gij dan zegt: Hoe vervolgen we hem, Welk voorwendsel zullen we tegen hem vinden;

“Yoo isin, ‘Sababii hiddi rakkina sanaa isa keessa jiruuf nu akkamitti isa ariina?’ jettan,

29 Ducht dan het zwaard voor uzelf, Want dan zal de Gramschap de bozen verdelgen! Om te weten, of er gerechtigheid is!

sababii dheekkamsi goraadeedhaan adabamuu fiduuf isin mataan keessan goraadee sodaachuu qabdu; kunis akka isin akka murtiin jiru beektaniif.”