Job 12
1 Job antwoordde, en sprak:
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.
3 Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros: ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
4 Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
Yo soy uno de quien su amigo se mofa, que invoca á Dios, y él le responde: con todo, el justo y perfecto es escarnecido.
5 Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
Aquel cuyos pies van á resbalar, [es como] una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.
6 Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
Prosperan las tiendas de los ladrones, y los que provocan á Dios viven seguros; en cuyas manos él ha puesto [cuanto tienen].
7 Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán:
8 Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
O habla á la tierra, que ella te enseñará; los peces de la mar te [lo] declararán también.
9 Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo?
10 Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.
11 Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
Ciertamente el oído distingue las palabras, y el paladar gusta las viandas.
12 Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.
13 Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.
14 Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
He aquí, él derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
15 Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.
16 Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.
17 Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
El hace andar á los consejeros desnudos [de consejo], y hace enloquecer á los jueces.
18 De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
El suelta la atadura de los tiranos, y ata el cinto á sus lomos.
19 De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
El lleva despojados á los príncipes, y trastorna á los poderosos.
20 Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
El impide el labio á los que dicen verdad, y quita á los ancianos el consejo.
21 Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca á luz la sombra de muerte.
23 Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
El multiplica las gentes, y él las destruye: él esparce las gentes, y las torna á recoger.
24 Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y háceles que se pierdan vagueando sin camino:
25 Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
Van á tientas como en tinieblas y sin luz, y los hace errar como borrachos.
