Handelingen 6

1 Toen in die dagen het getal der leerlingen steeds maar bleef stijgen, begonnen de hellenisten tegen de hebreën te mopperen, dat hùn weduwen bij de dagelijkse verzorging ten achter werden gesteld.

ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਬਾਹੁਲ੍ਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਤ੍ਯਹਿਕਦਾਨਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਨੈ ਰ੍ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਵਿਧਵਾਸ੍ਤ੍ਰੀਗਣ ਉਪੇਕ੍ਸ਼਼ਿਤੇ ਸਤਿ ਇਬ੍ਰੀਯਲੋਕੈਃ ਸਹਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਵਿਵਾਦ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|

2 Daarom riep het twaalftal de menigte der leerlingen bijeen, en zeide: Het is niet goed, dat wij het woord Gods verwaarlozen, om aan tafel te dienen.

ਤਦਾ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਾਕਥਯਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਪ੍ਰਚਾਰੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਭੋਜਨਗਵੇਸ਼਼ਣਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਨਹਿ|

3 Kiest dus, broeders, uit uw midden zeven mannen van goede naam, vol van den Geest en van wijsheid. Hen zullen we aanstellen voor deze taak,

ਅਤੋ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਵਯਮ੍ ਏਤਤ੍ਕਰ੍ੰਮਣੋ ਭਾਰੰ ਯੇਭ੍ਯੋ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨ੍ ਸੁਖ੍ਯਾਤ੍ਯਾਪੰਨਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਜ੍ਞਾਨੇਨ ਚ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ ਸੱਪ੍ਰਜਨਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਕੁਰੁਤ,

4 terwijl wij zelf zullen voortgaan met het gebed en de dienst van het woord.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਯੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯਾਂ ਕਥਾਪ੍ਰਚਾਰਕਰ੍ੰਮਣਿ ਚ ਨਿਤ੍ਯਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾਃ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਃ|

5 Het voorstel vond bijval bij heel de menigte. Men koos Stéfanus uit, een man vol van geloof en van den Heiligen Geest; ook Filippus, Próchorus, Nikanor, Timon, Pármenas, en Nikolaus, een proseliet uit Antiochië.

ਏਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਸ੍ਤਿਫਾਨਃ ਫਿਲਿਪਃ ਪ੍ਰਖਰੋ ਨਿਕਾਨੋਰ੍ ਤੀਮਨ੍ ਪਰ੍ੰਮਿਣਾ ਯਿਹੂਦਿਮਤਗ੍ਰਾਹੀ-ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੀਯੋ ਨਿਕਲਾ ਏਤਾਨ੍ ਪਰਮਭਕ੍ਤਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ ਸਪ੍ਤ ਜਨਾਨ੍

6 Men stelde ze aan de apostelen voor; deze baden, en legden hun de handen op.

ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਆਨਯਨ੍, ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਿਰਃਸੁ ਹਸ੍ਤਾਨ੍ ਆਰ੍ਪਯਨ੍|

7 En het woord Gods breidde zich uit, en het aantal leerlingen te Jerusalem vermeerderde sterk; ook een groot aantal priesters trad toe tot het geloof.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾ ਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਨਗਰੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਸੰਖ੍ਯਾ ਪ੍ਰਭੂਤਰੂਪੇਣਾਵਰ੍ੱਧਤ ਯਾਜਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇਪਿ ਬਹਵਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋ(ਅ)ਭਵਨ੍|

8 Intussen deed Stéfanus, vol genade en kracht, grote wonderen en tekenen onder het volk.

ਸ੍ਤਿਫਾਨੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬਹੁਵਿਧਮ੍ ਅਦ੍ਭੁਤਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕਰੋਤ੍|

9 Daarom begonnen er sommigen uit de synagoge, welke die der Vrijgelatenen Cyreneërs en Alexandrijnen wordt genoemd, en sommigen uit Cilicië en Azië, met Stéfanus te twisten;

ਤੇਨ ਲਿਬਰ੍ੱਤਿਨੀਯਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤਸਙ੍ਘਸ੍ਯ ਕਤਿਪਯਜਨਾਃ ਕੁਰੀਣੀਯਸਿਕਨ੍ਦਰੀਯ-ਕਿਲਿਕੀਯਾਸ਼ੀਯਾਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਸ਼੍ਚੋੱਥਾਯ ਸ੍ਤਿਫਾਨੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵ੍ਯਵਦਨ੍ਤ|

10 maar ze waren niet bestand tegen de wijsheid en den Geest, waarmee hij sprak.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਤਿਫਾਨੋ ਜ੍ਞਾਨੇਨ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਚ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯਸ੍ਯਾਸ੍ਤੇ ਆਪੱਤਿੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍|

11 Toen stookten ze enige lieden op, om te verklaren: We hebben hem lastertaal horen spreken tegen Moses en tegen God.

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੈ ਰ੍ਲੋਭਿਤਾਃ ਕਤਿਪਯਜਨਾਃ ਕਥਾਮੇਨਾਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍, ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਤੋ ਮੂਸਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਚ ਨਿਨ੍ਦਾਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੌਸ਼਼੍ਮ|

12 Ze hitsten ook het volk, en de oudsten met de schriftgeleerden tegen hem op, overvielen hem, sleepten hem mee, en brachten hem voor de Hoge Raad.

ਤੇ ਲੋਕਾਨਾਂ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾਨਾਮ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਨਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਤਿਫਾਨਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਹਾਸਭਾਮਧ੍ਯਮ੍ ਆਨਯਨ੍|

13 Daar lieten ze valse getuigen komen, die zeiden: Deze man spreekt onophoudelijk tegen de heilige plaats en tegen de Wet;

ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਕਤਿਪਯਜਨੇਸ਼਼ੁ ਮਿਥ੍ਯਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼ੁ ਸਮਾਨੀਤੇਸ਼਼ੁ ਤੇ(ਅ)ਕਥਯਨ੍ ਏਸ਼਼ ਜਨ ਏਤਤ੍ਪੁਣ੍ਯਸ੍ਥਾਨਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯੋ ਰ੍ਨਿਨ੍ਦਾਤਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਨਿਵਰ੍ੱਤਤੇ|

14 want we hebben hem horen zeggen, dat die Jesus van Názaret deze plaats zal verwoesten, en de instellingen wijzigen, die Moses ons heeft overgeleverd.

ਫਲਤੋ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਥਾਨਮੇਤਦ੍ ਉੱਛਿੰਨੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਮੂਸਾਸਮਰ੍ਪਿਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਵ੍ਯਵਹਰਣਮ੍ ਅਨ੍ਯਰੂਪੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਕਥਾਂ ਵਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣੁਮ|

15 Allen, die in de Raad zaten, staarden hem aan, en aanschouwden zijn gelaat als dat van een engel.

ਤਦਾ ਮਹਾਸਭਾਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸ੍ਥਿਰਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਦੂਤਮੁਖਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍|